«Աբրահամ Խոստովանող»–ի խմբագրումների տարբերություն

Hayazg-ից
(Այլ)
(Այլ)
Տող 26. Տող 26.
 
*Վկայաբանություններում հիշատակվում է մեկ այլ վկայի՝ Խորեն Խոստովանողի հետ միասին: [http://am.hayazg.info/%D4%B5%D5%B2%D5%AB%D5%B7%D5%A5 Եղիշեն] գրել է նրանց ընդարձակ վկայաբանությունը և զետեղել իր «Վասն Վարդանայ և Հայոց պատերազմին» երկում: Հայսմավուրքներում հիշատակվում է նրանց վկայաբանության համառոտությունը՝ մի քանի խմբագրություններով: [[Ղազար Փարպեցին]] նրանց մասին մանրամասն տեղեկություններ է տալիս իր Պատմության մեջ (ԾԳ և ԾԸ գլուխներ): Ըստ Փարպեցու, Աբրահամ Խոստովանողը ինքնակամ միացել է Վարդանանց պատերազմից հետո Պարսից Հազկերտ II արքայի հրամանով Պարսկաստան աքսորված հայ նախարարներին ու հոգևորականներին:
 
*Վկայաբանություններում հիշատակվում է մեկ այլ վկայի՝ Խորեն Խոստովանողի հետ միասին: [http://am.hayazg.info/%D4%B5%D5%B2%D5%AB%D5%B7%D5%A5 Եղիշեն] գրել է նրանց ընդարձակ վկայաբանությունը և զետեղել իր «Վասն Վարդանայ և Հայոց պատերազմին» երկում: Հայսմավուրքներում հիշատակվում է նրանց վկայաբանության համառոտությունը՝ մի քանի խմբագրություններով: [[Ղազար Փարպեցին]] նրանց մասին մանրամասն տեղեկություններ է տալիս իր Պատմության մեջ (ԾԳ և ԾԸ գլուխներ): Ըստ Փարպեցու, Աբրահամ Խոստովանողը ինքնակամ միացել է Վարդանանց պատերազմից հետո Պարսից Հազկերտ II արքայի հրամանով Պարսկաստան աքսորված հայ նախարարներին ու հոգևորականներին:
 
*454թ., Ապար աշխարհում Ղևոնդյանց նահատակությունից հետո, Պարսից արքայի հրամանով կտրել են Աբրահամ Խոստովանողի ու [[Խորեն Խոստովանողի]] ականջները և աքսորել Ասորիք: Այստեղ, երկար տարիներ մնալով արքունի ծառայության մեջ, նրանք միաժամանակ ողորմություն են հավաքել և ամեն տարի օգնություն տարել Ապար աշխարհում գերեվարված հայ նախարարներին: Խորեն Խոստովանողը 461թ. մահացել է աքսորավայրում, իսկ Աբրահամ Խոստովանողը 463թ. վերադարձել է Հայաստան, որտեղ [[Գյուտ Ա Արահեզացի]] կաթողիկոսը (461–478) նրան ձեռնադրել է Բզնունիք գավառի եպիսկոպոս:
 
*454թ., Ապար աշխարհում Ղևոնդյանց նահատակությունից հետո, Պարսից արքայի հրամանով կտրել են Աբրահամ Խոստովանողի ու [[Խորեն Խոստովանողի]] ականջները և աքսորել Ասորիք: Այստեղ, երկար տարիներ մնալով արքունի ծառայության մեջ, նրանք միաժամանակ ողորմություն են հավաքել և ամեն տարի օգնություն տարել Ապար աշխարհում գերեվարված հայ նախարարներին: Խորեն Խոստովանողը 461թ. մահացել է աքսորավայրում, իսկ Աբրահամ Խոստովանողը 463թ. վերադարձել է Հայաստան, որտեղ [[Գյուտ Ա Արահեզացի]] կաթողիկոսը (461–478) նրան ձեռնադրել է Բզնունիք գավառի եպիսկոպոս:
*Աբրահամ Խոստովանողը ասորից հայերեն է թարգմանել [[Մարութա Նփրկերտցու]] «Վկայք Արևելից» վկայաբանական պատմությունը, որի մի մասն է հասել մեզ: IX–X դդ. պատմագիր [[Թովմա Արծրունին]] հիշատակում է Աբրահամ Խոստովանողի՝ Վարդանանց պատերազմի մասին մեզ չհասած աշխատությունը, որից օգտվել է իր Պատմության Բ դպրության Ա գլուխը կազմելիս:
+
*Աբրահամ Խոստովանողը ասորից հայերեն է թարգմանել [[Մարութա Նփրկերտցու]] «Վկայք Արևելից» վկայաբանական պատմությունը, որի մի մասն է հասել մեզ: IX–X դդ. պատմագիր [http://am.hayazg.info/%D4%B9%D5%B8%D5%BE%D5%B4%D5%A1_%D4%B1%D6%80%D5%AE%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%B6%D5%AB Թովմա Արծրունին] հիշատակում է Աբրահամ Խոստովանողի՝ Վարդանանց պատերազմի մասին մեզ չհասած աշխատությունը, որից օգտվել է իր Պատմության Բ դպրության Ա գլուխը կազմելիս:
  
 
=Տե՛ս նաև=
 
=Տե՛ս նաև=

08:03, 14 Մայիսի 2018-ի տարբերակ

Աբրահամ Խոստովանող
Авраам Хостованох
Boy.jpg
Այլ անուններ: Աբրահամ Զենակացի
Անգլերեն: Abraham Khostovanogh
Հայերեն: Աբրահամ Խոստովանող
Ծննդավայրը: Զենակս, Տայք
Համառոտ տվյալներ:
V դարի մատենագիր:


Կենսագրություն

Ծնվել է Տայք նահանգի Զենակս գյուղում:

Կրթություն

  • Ս. Ղևոնդյաց աշակերտներից:

Աշխատանքային գործունեություն

  • Եղել է Բզնունիք գավառի եպիսկոպոս:

Այլ

  • Վկայաբանություններում հիշատակվում է մեկ այլ վկայի՝ Խորեն Խոստովանողի հետ միասին: Եղիշեն գրել է նրանց ընդարձակ վկայաբանությունը և զետեղել իր «Վասն Վարդանայ և Հայոց պատերազմին» երկում: Հայսմավուրքներում հիշատակվում է նրանց վկայաբանության համառոտությունը՝ մի քանի խմբագրություններով: Ղազար Փարպեցին նրանց մասին մանրամասն տեղեկություններ է տալիս իր Պատմության մեջ (ԾԳ և ԾԸ գլուխներ): Ըստ Փարպեցու, Աբրահամ Խոստովանողը ինքնակամ միացել է Վարդանանց պատերազմից հետո Պարսից Հազկերտ II արքայի հրամանով Պարսկաստան աքսորված հայ նախարարներին ու հոգևորականներին:
  • 454թ., Ապար աշխարհում Ղևոնդյանց նահատակությունից հետո, Պարսից արքայի հրամանով կտրել են Աբրահամ Խոստովանողի ու Խորեն Խոստովանողի ականջները և աքսորել Ասորիք: Այստեղ, երկար տարիներ մնալով արքունի ծառայության մեջ, նրանք միաժամանակ ողորմություն են հավաքել և ամեն տարի օգնություն տարել Ապար աշխարհում գերեվարված հայ նախարարներին: Խորեն Խոստովանողը 461թ. մահացել է աքսորավայրում, իսկ Աբրահամ Խոստովանողը 463թ. վերադարձել է Հայաստան, որտեղ Գյուտ Ա Արահեզացի կաթողիկոսը (461–478) նրան ձեռնադրել է Բզնունիք գավառի եպիսկոպոս:
  • Աբրահամ Խոստովանողը ասորից հայերեն է թարգմանել Մարութա Նփրկերտցու «Վկայք Արևելից» վկայաբանական պատմությունը, որի մի մասն է հասել մեզ: IX–X դդ. պատմագիր Թովմա Արծրունին հիշատակում է Աբրահամ Խոստովանողի՝ Վարդանանց պատերազմի մասին մեզ չհասած աշխատությունը, որից օգտվել է իր Պատմության Բ դպրության Ա գլուխը կազմելիս:

Տե՛ս նաև

  • Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով), ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ, Երևան, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:

«Քրիստոնյա Հայաստան» հանրագիտարան, գլխ. խմբ., Հովհ. Այվազյան, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Երևան, 2002, էջ 10: