3148
edits
Changes
Առանց խմբագրման ամփոփման
==Ձեռքբերումներ==
*1973թ.-ից՝ հայկական սովետական հանրագիտարանի գիտաճյուղային խորհրդի անդամ:
*1979թ. պարգևատրվել է ՀՍՍՀ Գիտությունների ակադեմիայի գովեստագրով
*1980թ.՝ արվեստագիտության դոկտոր:
*1988թ.՝ պրոֆեսոր:
*1992թ.-ից՝ Երևանի Եղիշե Չարենցի անվան Գրականության և արվեստի թանգարանի գիտական խորհրդի անդամ:
*2001թ.-ից՝ Հայաստանի Հանրապետության նախագահի հրամանով նշանակվել է ՀՀ հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհրդի անդամ։ *2003թ.՝ ՀՀ գիտության վաստակավոր գործիչ:
*2006թ. ընտրվել է ՀՀ ԳԱԱ թղթակից անդամ։
*2008թ. պարգևատրվել է ՀՀ Մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալով։*2011թ.-ից՝ ՀՀ հանրային հեռուստառադիոընկերության նախագահի գլխավոր խորհրդական։ *2003թ2011թ.՝ ՀՀ գիտության վաստակավոր գործիչպարգևատրվել է «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» I աստիճան-ի մեդալով:
==Այլ==
*Հեղինակ է գիտական և հանրագիտարանային հոդվածների, հրատարակվել է գիտական ժողովածուներում, հանդեսներում, մամուլում, կարդացել է զեկուցումներ հանրապետական և միջազգային գիտաժողովներում։ Հեռուստատեսությամբ վարել է մի շարք հեռուստահաղորդաշարեր՝ գրքի, լեզվի, մշակույթի վերաբերյալ, ինչպես նաև նարեկյան ընթերցուներ։
===Հնագույն, միջնադարյան, և 19-դ. հայ թատրոնի պատմություն===
*Հենրիկ Հովհաննիսյանը թատերագետների երրորդ սերնդի ներկայացուցիչն է մեր իրականության մեջ, սկսել է տպագրվել 60-ական թվականներից։ Համակարգելով հայ թատրոնի պատմությունը նախաքրիստոնեական շրջանից ու վաղ միջնադարից մինչև 19-դարի վերջը՝ նա առավելապես խորացել է նախաքրիստոնեական (ancient) ու միջնադարյան (medieval) թատերագիտության մեջ։
*«Թատրոնը միջնադարյան Հայաստանում. պատմության և տեսության հարցեր» խորագրով աշխատության ոլորտը միջնադարագիտական (մեդիեվիստական) թատերագիտությունն է։ Միջնադարյան թատրոնի ուսումնասիրությունը Հովհաննիսյանին տրամաբանորեն հանգեցրել է այդ երևույթի բնաշխարհիկ, հետևաբար և հնագույն հիմքերի որոնմանը։ Այդ աշխատություններն են՝ '«Հայ հին դրաման և նրա պայմանաձեվերը» (1990թ), «Միջնադարյան բեմ» (2004թ.), «Հնագույն դրաման Հայաստանում» (2010թ.):
*Հովհաննիսյանի հնագույն և միջնադարագիտական-թատերագիտական աշխատություններով ոչ միայն գիտական հիմքերի վրա է դրվում հայ հին և միջնադարյան թատրոնի ուսումնասիրությունը, այլև ամբողջանում է հայագիտության մի ամբողջ բնագավառ։ Այլ բնույթի է Հովհաննիսյանի «Հայ թատրոնի պատմություն, 19-րդ դար» աշխատությունը։ Նա ամբողջացնում և տեսականորեն հիմնավորում է 19-րդ դարի հայ դրամատիկական թատրոնի և թատերագրության պատմությունը։ Նա այս աշխատության մեջ ոչ միայն համակարգել է պատմության ժամանակագրական շարը, այլև բուն շարադրանքում առաջադրել է հայ թատրոնի գնահատման և արժեվորման մոտեցումների և սկզբունքների մի համակարգ, որը հետագա ուսումնասիրողների համար առաջնային է դառնալու այս կամ այն դրվագը ուսումնասիրելիս։ Ինչ որ առումով այն կարելի է հայ թատերական մտքի փիլիսոփայական, գեղագիտական ընդհանրացումը համարել։
===Էսթետիկա===
*«Բեմական խոսքի պոետիկան» աշխատությունը բեմական խոսքի պոետիկական հիմունքների համակարգման առաջին փորձն է մեզանում։ Հիմնվելով դրամայի տեսության, թատրոնի էսթետիկայի և դերասանի արվեստի ընդհանուր սկզբունքների վրա՝ փորձում է բացատրել թատերային խոսքի, որպես ինքնուրույն գեղարվեստական համակարգի, բնույթը։
*Հովհաննիսյանը «Դերասանի արվեստի բնույթը» (2004թ.) աշխատությունում վերանայել է «Բեմական խոսքի պոետիկան» (1973թ.) գրքի հարցադրումները։ Գլխավոր դրույթը, սակայն մնացել է նույնը՝ բեմական խոսքը որպես ինքնուրույն գեղարվեստական համակարգ։ Նա այստեղ շեղվում է Ստանիսլավսկուց։ Նա այստեղ օգտվում է Յոհան Հայզինգայի խաղի տեսությունից, այն է գործողությունը որպես նպատակ, ներշնչման աղբյուր։ 2007թ. հրատարակվել Յոհան Հայզինգայի "HOMO LUDENS" աշխատութունը՝ հոլանդերենից թարգմանված, որի խմբագիրն է Հ. Հովհաննիսյանը։ Նա գրել է գրքի առաջաբանը և «Խաղը՝ բեմական ներկայության ձևային հիմք» ծավալուն հոդվածը։
*Հենրիկ Հովհաննիսյանի էսթետիկական և փիլիսոփայական մտքի վրա ազդեցություն են ունեցել Էմանուել Կանտը, Բենեդետտո Կրոչեն, Նիկոլայ Հարտմանը, Մարտին Հայդեգերը։
=Նկարներ=<gallery>Պատկեր: HAYAZG ENCI.jpg|նկարի նկարագրության տեքստ</gallery> =ՏեսանյութերՔննադատություն===*[http://www.exampleՀովհաննիսյանի թատերագիտական ժառանգության մեջ առանձին տեղ է զբաղեցնում քննադատությունը, որը նա համարում է իր գործունեության ֆակուլտատիվ դրսեվորումը։ «Թատրոն.org Տեսանյութի նկարագրության տեքստ:] =Հրապարակումներ մամուլում=Հին ու նոր արժեքներ», թատերագիտական ակնարկների և թատերախոսականների ժողովածուն ունի երկու հիմնական խնդիր՝ հին ու նոր երևույթների ներքին կապի որոնումը և թատրոնի, որպես գրականությունից անկախ գեղարվեստական գոյաձևի, հաստատումը։ *[http://www.armin.am Մամուլի նյութի նկարագրության տեքստ:]«Թատրոն և թատերախոսություն» ժողովածուն ընդգրկում է հեղինակի հիմնականում վերջին մեկուկես տասնամյակում հրապարակած հոդվածները, նաև որոշ անտիպ նյութեր, հուշագրական ակնարկներ՝ ընդհանուր թեմատիկ հարցադրումով, ինչ է թատրոնը որպես անձի հրապարակային ներկայության արվեստ, հասարակական գիտակցության դրսևորում, մտածողություն և խաղ։ Շոշափվում են բեմական արվեստի տարբեր ոլորտներ՝ դրամա, էստրադա, կրկես, ստուդիական փորձ և այլն։ Այս գիրքը յուրահատուկ ամփոփումն է հեղինակի թատերական գեղագիտության։
=Մատենագիտություն=
=Տե՛ս նաև=
*Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005:
*[http://www.sci.am/members.php?mid=336&langid=2 Հայաստանի գիտությունների ազգային ակադեմիա:]
[[Category:Թատերագետներ]]
