«Զարյան Արմեն Կոստանի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Hayazg-ից
(Այլ)
(Այլ)
 
Տող 70. Տող 70.
  
 
==Այլ==
 
==Այլ==
*[http://am.hayazg.info/%D4%B6%D5%A1%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6_%D4%BF%D5%B8%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6 Կ.Ք. Զարյանի որդին:
+
*[http://am.hayazg.info/%D4%B6%D5%A1%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6_%D4%BF%D5%B8%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6 Կ.Ք. Զարյանի որդին:]
 
*1963թ.՝ հայրենադարձել Է:]
 
*1963թ.՝ հայրենադարձել Է:]
 
*1963թ. մասնակցել Է միջնադարյան հայ ճարտարապետության ուսումնասիրման գործի հիմնադրմանը:  
 
*1963թ. մասնակցել Է միջնադարյան հայ ճարտարապետության ուսումնասիրման գործի հիմնադրմանը:  

Ընթացիկ տարբերակը 19:04, 22 Օգոստոսի 2014-ի դրությամբ

Զարյան Արմեն Կոստանի
Зарян Армен Костанович
Armen-zaryan.jpg
Այլ անուններ: Եղիազարյան
Անգլերեն: Zaryan Armen
Հայերեն: Զարյան Արմեն Կոստանի
Ծննդյան տարեթիվը: 13.09.1914
Ծննդավայրը: Կոստանդնուպոլիս, Թուրքիա
Մահվան տարեթիվը: 31.05.1994
Մահվան վայրը: Երևան, Հայաստանի Հանրապետություն
Համառոտ տվյալներ:
Ճարտարապետ, ճարտարապետության պատմաբան:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1914թ. սեպտեմբերի 13-ին Թուրքիայի մայրաքաղաք Կոստանդնուպոլսում:

Մահացել է 1994թ. մայիսի 31-ին Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաք Երևանում:

Կրթություն

  • 1932թ. ավարտել է Վենետիկի Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանը:
  • 1941թ. ավարտել է Հռոմի համալսարանի ճարտարապետության բաժինը:

Աշխատանքային գործունեություն

  • Աշխատել է «Երևաննախագիծ» ինստիտուտում:
  • 1967թ.՝ ՀՀ ԳԱԱ արվեստի ինստիտուտներում:
  • 1964-1969թթ.՝ Երեւանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի ճարտարապետության ֆակուլտետում դասավանդել է եվրոպական ճարտարապետության պատմություն:
  • 1965-1970թթ. ԳԱ արվեստի ինստիտուտում աշխատել է՝ որպես ավագ գիտաշխատող:
  • Համագործակցելով ՕԷՄՄԵ հրատարակչական հետ:
  • 1968թ. սկսած հանձն է առնում հայ-իտալական մշակութային կապերը համակարգող ղեկավարի գործը:

Նախագծեր

  • Տանժերում (Մարոկկո), 252 մենատներով «Մարոկկանների թաղամասը», 1950-1954թթ.:
  • Հռոմում՝ «Աուտոքըլըբը», 1956-1964թթ.:
  • Ֆրանչեսկանների միջազգային համալսարանի համակառույցը, ԷՈՒՐ, 1961-1964թթ.:
  • Վիեննայում՝ ԽԱՀՄ դեսպանատան վերակառուցումը:
  • Մաշտոցի պողոտան՝ ԺԱԹ-ի հարկաբաժնով 1966թ., 1968թ.:
  • Երևանի գլխավոր պողոտան 1971թ.։
  • Երևանի կենտրոնի հատակագծման ու կառուցապատման նախագիծ:

Գիտաժողովներ

  • Բերգամո, 1975թ.:
  • Երևան, 1978թ.:
  • Միլան-Վենետիկ, 1981թ.:
  • Երևան, 1985թ.:
  • Վենետիկ, 1988թ.:
  • Անիի Մայր տաճարի հիմնադրման 1000-ամյակին նվիրված միջազգային առաջին գիտաժողով, Նյու Յորք, 1989թ.:
  • Բերգամո, 1974թ.:
  • Թբիլիսի, 1977թ.:
  • Բարի-Լեչչե, 1980թ.:
  • Թբիլիսի, 1983թ.:

Ձեռքբերումներ

  • Ճարտարապետության դոկտոր:
  • 1976թ.՝ ՀՀ վաստակավոր ճարտարապետ:
  • 1974թ.՝ համամիուենական մրցույթի 1-ին մրցանակ:
  • 1955թ.՝ Իտալիայի քաղաքաշինարարների միության հիմնադիր մասնակից անդամ։
  • 1964թ.՝ Հայաստանի ճարտարապետների միության անդամ։
  • 1965թ.՝ Երևանի Քաղաքային խորհրդի անդամ։
  • 1969թ.՝ ճարտարապետական գիտությունների թեկնածու։
  • 1976թ.՝ ՀՀ վաստակավոր ճարտարապետ։
  • 1980թ.՝ Հռոմի Տիբերինա ակադեմիայի անդամ։
  • 1978թ.՝ ՀՍՀ հանրագիտարանի "Ճարտարապետություն" բաժնի ղեկավար։
  • 1980թ.՝ ՄԱԿ-ի "Լեգիոն դ'Օրոյի" անդամ։
  • 1981թ.՝ "Իտալիա-Հայաստան" մշակութային միության փոխնախագահ։
  • 1982թ.՝ Աախենի RAA ընկերության գիտական խորհրդի անդամ։
  • 1982թ.՝ Հուշարձանների պահպանության և օգտագործման գլխավոր վարչության գիտական խորհրդի անդամ:
  • 1988թ.՝ Իտալական ICOMOS-ի անդամ։

Այլ

  • Կ.Ք. Զարյանի որդին:
  • 1963թ.՝ հայրենադարձել Է:]
  • 1963թ. մասնակցել Է միջնադարյան հայ ճարտարապետության ուսումնասիրման գործի հիմնադրմանը:
  • Աշխատություններում Արևմտյան Եվրոպայի ճարտարապետության պատմության համադրությամբ անդրադարձել Է հայ ճարտարապետության հանգուցային հարցերին:
  • 1963թ.՝ ընտանյոք հանդերձ Խորհրդային Հայաստան տեղափոխվելուց առաջ, իտալացի ճարտարապետ` Տոմմազո Բրեչչիա Ֆրատադոկկիի հետ միասին ծրագրում եւ այնուհետեւ իրականացնում է հայ ճարտարապետության պարբերական ուսումնասիրության գործը՝ Հռոմի ճարտարապետական համալսարանի եւ Հայաստանի ԳԱ արվեստի ինստիտուտի համագործակցությամբ:
  • Համագործակցության շնորհիվ, հնարավոր դարձավ 1966թ. իրականացնել առաջին գիտարշավը դեպի Հայաստան՝ դոկտոր ճարտարապետ Պաոլո Կունեոյի ղեկավարությամբ, որն հետագայում հիմնեց Հռոմի Հայ Ճարտարապետության ուսումնասիրության կենտրոնը:
  • Ժամանակին աշխատել և համագործակցել է այնպիսի ճանաչված ճարտարապետների հետ, ինչպիսիք են՝ Մ.Մեսսինան, Լ.Մայնարդինան, Ջ.Ստերբինիան, Լ.Պասսարելլինան և այլոք:

Նկարներ

Մատենագիտություն

  • Զարյան Ա. Կ., Հայ ճարտարապետության վավերագրեր, մատենաշար, Միլան, 1968:
  • Զարյան Ա. Կ., Հայ ճարտարապետության վավերագրեր, մատենաշար, Վենետիկ, 1992:
  • Զարյան Ա. Կ., Իտալական արդի ճարտարապետությունը, Երևան, 1975:
  • Զարյան Ա. Կ., Արվեստի բառարան, Նյու Յորք, 1996:
  • Զարյան Ա. Կ., Արևմտյան Եվրոպայի արդի ճարտարապետությունը, Երևան, 1979:
  • Զարյան Ա. Կ., Ակնարկներ հին և միջնադարյան Հայաստանի քաղաքաշինության պատմության, Երևան, 1986:
  • Զարյան Ա. Կ., Հայ ճարտարապետության տարածումը և Լեոնարդո դա Վինչիի հայկական վարկածը, 1994:
  • Զարյան Ա. Կ., Հայ ճարտարապետություն։ Քննական և տեսական հարցեր, 1996:

Հոդվածներ

  • Զարյան Ա. Կ., Եվրոպայում բագարանատիպ կառույցների տարածման շուրջ, Բեյրութ, 1972։
  • Զարյան Ա. Կ., Մատենագիտություն, Հայ ճարտարապետության ուսումնասիրություն" մատենաշար, Միլանո, 1972։
  • Զարյան Ա. Կ., Ձևի պահանջը ճարտարապետության մեջ, Բեյրութ, 1973թ։
  • Զարյան Ա. Կ., Հայաստանի վաղ միջնադարյան մկրտատները, Բեյրութ, 1980թ։
  • Զարյան Ա. Կ., Գմբեթավոր դահլիճի ձևակերտման շուրջ, Բոլոնիա-Ռավեննա, 1973։
  • Զարյան Ա. Կ., Ուղղահայացության հարաբերության խնդիրը միջնադարյան հայ ճարտարապետության մեջ, Երևան, 1978:
  • Զարյան Ա. Կ., Համակարգված քաղաքային կենտրոններ ըստ համակենտրոն և գծային համակարգերի Ժ-ԺԳ դդ. Հայաստանում, Բերգամո-Վենետիկ, 1979:
  • Զարյան Ա. Կ., Հայաստանի Թ-ԺԱ դդ. ճանապարհները, ազատ քաղաքներն ու արքայական քաղաքները, Վիչենցա-Վենետիկ, 1984:
  • Զարյան Ա. Կ., Ժայռափոր ճարտարապետության նկատառումներ Հայաստանում, Բարի-Լեչչե, 1980։
  • Զարյան Ա. Կ., Միջնադարյան հայ ճարտարապետության պարզ երկրաչափական ձևերի խորհրդանիշերը, Երևան, 1985:
  • Զարյան Ա. Կ., Ստատիկ դինամիկ հետևանքը վաղ միջնադարյան Հայաստանի որոշ կառույցներում, Վենետիկ, Միլան, Բոլոնիա, Ֆիրենցե, 1988:

Տե՛ս նաև

  • Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005:
  • Ճարտարապետ Արմեն Զարյան: