«Գառզու»–ի խմբագրումների տարբերություն

Hayazg-ից
Տող 161. Տող 161.
 
Garzou 60.jpg|Ձիթենու ճյուղ, 1957
 
Garzou 60.jpg|Ձիթենու ճյուղ, 1957
 
Garzou 61.jpg|Սյունասրահ, 1957
 
Garzou 61.jpg|Սյունասրահ, 1957
|
+
Garzou 62.jpg|Մակույկներ, 1958
|
+
Garzou 63.jpg|Էլեկտրահաղորդալարեր, 1958
|
+
Garzou 64.jpg|Նավակներ, 1958
|
+
Garzou 65.jpg|Ծառեր, 1958
|
+
Garzou 66.jpg|Հանգրվան, 1958
|
+
Garzou 67.jpg|Բավատորմիկ, 1959
|
+
Garzou 68.jpg|Տեսարան Իլ-Դը-Ֆրանսից, 1959
|
+
Garzou 69.jpg|Թուիլրիի մուտքը
|
+
Garzou 70.jpg|Պարտեզ Բեյրեյթում, 1959
|
+
Garzou 71.jpg|Նավ-դպրոց Վենետիկում, 1959
|
+
Garzou 72.jpg|Պիլոն, 1959
|
+
Garzou 73.jpg|Ռադար, 1959
|
+
Garzou 74.jpg|Սալոմե, 1959
|
+
Garzou 75.jpg|Վերսալ (Անդրե Մորուայի "Ֆրանսիա" գրքի նկարազարդումներից), 1959
|
+
Garzou 76.jpg|Փարիզ (Անդրե Մորուայի "Ֆրանսիա" գրքի նկարազարդումներից), 1959
|
+
Garzou 77.jpg|Սեն Մալոյի նավահանգիստը Բրետանում (Անդրե Մորուայի "Ֆրանսիա" գրքի նկարազարդումներից), 1959
 +
Garzou 78.jpg|Լիոնի կայարանը (Անդրե Մորուայի "Ֆրանսիա" գրքի նկարազարդումներից), 1959
 +
Garzou 79.jpg|Տեսարան Կանից (Անդրե Մորուայի "Ֆրանսիա" գրքի նկարազարդումներից), 1959
 +
Garzou 800.jpg|Ձյունը Մերժև քաղաքում (Անդրե Մորուայի "Ֆրանսիա" գրքի նկարազարդումներից), 1959
 +
Garzou 801.jpg|Աշուն, 1959
 +
Garzou 802.jpg|Մայրություն, 1960
 +
Garzou 803.jpg|Սկուտեղ մրգերով, 1962
 +
Garzou 804.jpg|Մտացածին բնապատկեր, 1962
 +
Garzou 805.jpg|Մրգեր և ծաղիկներ, 1962
 +
Garzou 806.jpg|Ռոսիյոն գյուղը, 1962
 +
Garzou 807.jpg|Ներկայացում (Ալբերտ Քամյուի "Հուշատետրերը" գրքի նկարազարդումներից), 1962
 +
Garzou 808.jpg|Լքված հողեր, 1963
 +
Garzou 809.jpg|Անտառում, 1963
 +
Garzou 810.jpg|Երազների ծովածոցը, 1963
 +
Garzou 811.jpg|Ձոն Փարիզին, 1963
 +
Garzou 812.jpg|Հին խրճիթ Պրովանսում, 1963
 +
Garzou 813.jpg|Երազանքների քարափը, 1963
 +
Garzou 814.jpg|Սեր, 1964
 +
Garzou 815.jpg|Փարիզի նոր կամուրջը, 1964
 +
Garzou 816.jpg|Կիսադեմ կարմիր ֆոնի վրա
 +
Garzou 817.jpg|Վարսեր (Անդրե Մորուայի "Ֆրանսիա" գրքի նկարազարդումներից), 1964
 +
Garzou 818.jpg|Ճակատամարտ (Էռնեստ Հեմինգուեի "Հրաժեշտ զենքերին" գրքի նկարազարդումներից), 1964
 +
Garzou 819.jpg|Վիրավորը (Էռնեստ Հեմինգուեի "Հրաժեշտ զենքերին" գրքի նկարազարդումներից), 1964
 +
Garzou 820.jpg|Սիրահարը (Էռնեստ Հեմինգուեի "Հրաժեշտ զենքերին" գրքի նկարազարդումներից), 1964
 +
Garzou 821.jpg|Կիսադեմ ծաղկեփջերով, 1965
 +
Garzou 822.jpg|Ընկերուհիներ, 1965
 +
Garzou 823.jpg|Տարազով կինը, 1965
 +
Garzou 824.jpg|Դեմք շրջանակի մեջ, 1965
 +
Garzou 825.jpg|Շարլեմանի արձանը Փարիզում, 1965
 +
Garzou 826.jpg|Փարիզի Մոնսուրի զբոսայգին, 1965
 +
Garzou 827.jpg|Զույգը, 1965
 +
Garzou 828.jpg|Լյուքսեմբուրգի պարտեզը, 1965
 +
Garzou 829.jpg|Նավահանգիստն աշնանը, 1965
 +
Garzou 830.jpg|Դուռ բարոկկոյի ոճով, 1965
 +
Garzou 831.jpg|Կինը, 1965
 +
Garzou 832.jpg|Սպասում (Ալբերտ Քամյուի "Հուշատետրերը" գրքի նկարազարդումներից), 1965
 +
Garzou 833.jpg|Ծաղիկներ (Ալբերտ Քամյուի "Հուշատետրերը" գրքի նկարազարդումներից), 1965
 +
Garzou 834.jpg|Ալժերյան բնապատկեր (Ալբերտ Քամյուի "Հուշատետրերը" գրքի նկարազարդումներից), 1965
 +
Garzou 835.jpg|Խաչված կինը (Ալբերտ Քամյուի "Հուշատետրերը" գրքի նկարազարդումներից), 1965
 +
Garzou 836.jpg|Ադան. Ժիզել, 1965
 +
Garzou 837.jpg|Նավահանգիստ, 1965
 +
Garzou 838.jpg|Ծառեր. Պրովանս, 1966
 +
Garzou 839.jpg|Աղբյուր Վանս քաղաքում. Պրովանս, 1966
 +
Garzou 840.jpg|Աղբյուր Վանսում. Պրովանս, 1966
 +
Garzou 841.jpg|Կորտե քաղաքը Պրովանսում, 1966
 +
Garzou 842.jpg|Մատուռ Պրովանսում, 1966
 +
Garzou 843.jpg|Մեծ քարափ Սեն-Տրոպեզ քաղաքում, 1966
 +
Garzou 844.jpg|Հրաբուխներ, 1966
 +
Garzou 845.jpg|Կաթողիկեն քարափին, 1966
 +
Garzou 846.jpg|Վերագտնված նավահանգիստ, 1966
 +
Garzou 847.jpg|Բենետիկ, 1966
 +
Garzou 848.jpg|Միջնադարյան ավերակներ Պրովանսում, 1966
 +
Garzou 849.jpg|Մատուռ Պրովանսում, 1966
 +
Garzou 850.jpg|Վենետիկի մեծ ջրանցքի վրա, 1966
 +
Garzou 851.jpg|Ալֆոնս Դոդեի հողմաղացը
 +
Garzou 852.jpg|Միջնադարյան քաղաքի ավերակները. Պրովանս, 1966
 +
Garzou 853.jpg|Ծովի իշխանուհին, 1966
 +
Garzou 854.jpg|Մահացած ձիթենիներ, 1966
 +
Garzou 855.jpg|Դյունկերկի ճակատամարտը, 1966
 +
Garzou 856.jpg|Երկաթուղի, 1966
 +
Garzou 857.jpg|Սենան Փարիզի Աստվածամոր տաճարի մոտ, 1966
 
|
 
|
 
</gallery>
 
</gallery>

13:24, 22 Օգոստոսի 2014-ի տարբերակ

Գառզու
Гарзу
Garzou.jpg
Այլ անուններ: Զուլումյան Գառնիկ Հարությունի
Անգլերեն: Garzou
Հայերեն: Գառզու
Ծննդյան տարեթիվը: 01.01.1907
Ծննդավայրը: Հալեպ, Սիրիա
Մահվան տարեթիվը: 22.08.2000
Մահվան վայրը: Փարիզ, Ֆրանսիա
Համառոտ տվյալներ:
Նկարիչ:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1907թ. հունվարի 1-ին Սիրիայի Հալեպ քաղաքում:

Մահացել է 2000թ. օգոստոսի 22-ին Ֆրանսիայի մայրաքաղաք Փարիզում:

Կրթություն

  • Սովորել է Կահիրեի Գալուստյան վարժարանում և ֆրանսիական լիցեում:
  • 1929թ. ավարտել է Փարիզի ճարտարապետական դպրոցը:
  • Հաճախել է Մոնպառնասի «ազատ ակադեմիաները»:

Ստեղծագործական գործունեություն

  • Հետևել է արվեստի նորագույն միտումներին, ստեղծել առանձնահատուկ կերպարայնությամբ ու ինքնատիպ ոճով բնանկարներ, դիմանկաներ, նատյուրմորտներ:
  • Մեծ համբավ է ձեռք բերել 1950-ական թթ., երբ ի հայտ են եկել նկարչի մարդասիրական աշխարհայացքը, հակապատերազմական տրամադրությունները խորհրդանշող պատկերները:
  • Գառզուի գործերում իրականությունն ասես կերպարանափոխվել է, վերածվել եռանդագին ու նրբագեղ գծերի հյուսվածքի, տեսիլ-աշխարհների: Գիծը դարձել գառզուական գեղանկարչության գլխավոր արտահայտչամիջոց: Նրա գծանկարի կարևոր խնդիրներից է արարել ինչ-որ տիեզերական տագնապի և դրախտայինի զգացման անմեկնելի մթնոլորտ:
  • Գառզուի արվեստը վերին աստիճանի հումանիստական է: Այն իր մեջ պարփակում է համամարդկային կարևորագույն գաղափարներ և ուղղված է պատերազմների, աղետների, արհավիրքների դեմ: Նրա ստեղծագործությունների զգալի հատվածը բացահայտում է պատերազի անողոք ու հրեշային կերպարը: Նկարչի արվեստում մարդկայինը, մարդու գովերգումը ներկայացված է նաև այն հուզումներով, որոնք գալիս են բնության մեջ երկաթգծերի թափանցման, բնության և մարդու ներդաշնակությունը խեղող ինդուստրացման ու մեքենայացման խնդիրներից:
  • Գառզուն մտածող և ժամանակակից կյանքի գիտատեխնիկական առաջընթացի հետևանքներին ակտիվորեն արձագանքող արվեստագետ է: Նրա արվեստին գերազանցապես բնորոշ է մի քանի թափանցիկ, կիսաթափանցիկ ու թանձր գունային ետնախորքի վրա գծային բազմապիսի ցանցերի ու սարդոստայնների արտահայտչականությունը` գծային, օդային հեռանկարով, անտառների, ուրբանիստական, ճարտարապետական, լեռնային, հարթավայրային, արդյունաբերական լանդշաֆտներով:
  • Շատ մասնագետներ համարում են, որ նկարչին հաջողությունը սկսել է ուղեկցել, երբ 1953 թվականին Դրուան-Դավիդ սրահում բացվել է նրա` Վենետիկյան ինքնօրինակ բնանկարների ցուցահանդեսը և բեմ են բարձրացել Գառզուի հեղինակած թատերական հանդերձներով ու դեկորով «Գայլ» ու «Ժիզել» բալետները:
  • Հռչակված է նաև իբրև իր ոճն ունեցող բեմանկարիչ: Ներկայացումներ է ձևավորել Փարիզի ազգային թատրոնում, Կոմեդի Ֆրանսեզում և Գրանդ օպերայում:
  • Պատկերազարդել է Ա. Մորուայի, Է. Հեմինգուեյի, Ա. Քամյուի և այլոց գրքերից, զբաղվել է խեցեգործությամբ:
  • Չնայած Գառզուն երբեք չի գործում որպես ճարտարապետ՝ այնուհանդերձ, ճարտարապետութունն իր անխախտ դրոշմն է թողնում իր ստեղծագործություններում. ճարտարապետությունը և ակադեմիական կրթությունը, անշուշտ, վճռական դեր են խաղում, որ Գառզուն հետագայում իր նկարաշարերում ներկայացնի գոթական, Վերածննդի, դասական, բարոկկո, նեոկլասիցիզմի («Վերսալ») ճարտարապետության բազմապիսի մոտիվներ՝ գծային, հեռանկարչական անթերի մեկնաբանումներով։ Հետպատերազմյան տասնամյակների ընթացքում նկարիչը մեկը մյուսի ետևից ստեղծում է լիտոգրաֆիաներ, ջրաներկեր, օֆորտներ՝ Միջերկրածովի, Իլ-դե-Ֆրանսի, Բրետանիի, Վենետիկի, Փարիզի, Վերսալի, Տյուիլյրի, զանազան նավահանգստային քաղաքների բնապատկերներով: Այս աշխատանքներում ճշգրտորեն տրված է բնանկարային մոտիվը, սակայն Գառզուի ճշգրտությունը կրկնությունից հեռու է։ Նկարիչը դեմ է բնության ուղղակի վերարտադրությանը, քանի որ հնարավոր չէ մրցել բնության հետ, բայց նա դեմ է նաև բնության իսպառ անտեսմանը, քանզի վերջինս նկարչին հույզեր տվող աղբյուր է:

Աշխատանքներ

  • «Երազանքների ծովախորշը», 1951:
  • «Վենետիկ», նկարաշար, 1953:
  • «Բուժիվալի լքված պալատը», 1954:
  • «Հայտնություն», նկարաշար, 1956:
  • «Ապոկալիպսիս», նկարաշար, 1957:
  • «Երկաթգծեր», 1958:
  • «Երկրային դրախտ», նկարաշար, 1959:
  • «Լքված նավահանգիստը», վիմագրություն, 1966:
  • «Քաղաքը», խորհրդանշական պատկեր, 1972:

Բեմանկարներ

  • «Ժիզել», Շառլ Ադան, 1953:
  • «Բարեկիրթ հնդիկներ», Ժան Ֆիլիպ Ռամո:
  • «Գոթողիա», Ժան Ռասին:
  • «Պերիկոլա», Ժակ Օֆենբախ:

Գրքերի նկարազարդումներ

  • «Հրաժեշտ զենքին», Էռնեստ Հեմինգուեյ, 1964:
  • «Գրավված սիրտ, դառը սեր», Անդրե Վերդե, 1965:
  • «Հուշատետր», Ալբեր Քամյու, 1965:
  • «Փարիզյան ակնարկներ», Գոնկուր եղբայրների անունը կրող ակադեմիա, 1965:
  • «Կրկնակի սպանություն Մորկ փողոցում», Էդգար Պո, 1969:
  • «Երկրից լուսին», Ժյուլ Վեռն, 1970:
  • «Ուղևորություն Հայաստան», Գառզու, 1974:
  • «Շրջված քաղաքը», Գառզու:
  • «Անդրանիկը և սուրբ լեռը», Գառզու:
  • «Մահը Լճափին», Գառզու:

«Կանաչ ձեռքը», Գառզու:

  • «Փշրտված թերթ», Էժեն Իոնեսկո:
  • «Արկոլի պալատում», Ժուլինեն Կրագ:
  • «Լուսախաղ», Արթյուր Ռեմբո:

Անհատական ցուցահանդեսներ

  • 1939թ.-ից սկսած՝ Փարիզ (բազմիցս):
  • 1951թ.՝ Ժնև:
  • 1953թ.՝ Բրյուսել:
  • 1954թ.՝ Լոնդոն:
  • 1959թ.՝ Նյու Յորք:
  • 1966թ.՝ Ֆրանկֆուրտ:
  • 1966, 1978, 1981, 1997թթ.՝ Երևան:
  • 1984թ.՝ Մոսկվա:

Ձեռքբերումներ

  • 1929թ.՝ ֆրանսացի նկարիչներո ցուցահանդեսի 1-ին մրցանակ («Ալքազարի հին պարտեզները» նկարի համար):
  • 1943, 1951, 1953թթ.՝ Հալմարկի մրցանակ:
  • 1954թ.՝ «Իլ դը Ֆրանս» մրցանակ:
  • 1955թ.՝ Տոկիոյի միջազգային բիենալեի Մեծ մրցանակ:
  • 1956թ.՝ Ֆրանսիայի Պատվո լեգեոնի շքանշան:
  • 1958թ.՝ Արվեստի և գրականության ասպետի տիտղոս:
  • 1979թ.՝ Ֆրանսիայի գեղարվեստի ակադեմիայի անդամ:
  • 1981թ.՝ ՀՆՄ Մարտիրոս Սարյանի անվան մրցանակ:

Այլ

  • Գառզուն ՀԱՊ-ին և ԺԱԹ-ին նվիրել է 400 գործ, Սպիտակի երկրաշարժից (1988) տուժած արվեստագետներին իբրև օգնություն՝ 50 գրաֆիկական գործեր:
  • 1986թ. Վանսում (Ֆրանսիա) բացվել ա Գառզուի թանգարանը:
  • Գառզուի անունով է կոչվել Չարենցավանի մանկական գեղեցիկ արվեստի դպրոցը:
  • 1991 թվականի սեպտեմբերին հիմնադրվում է Գառզուի նոր թանգարանը` «Գառզուի մատուռը», որը գտնվում է Մասոնք քաղաքում: Մատուռը 1830 թվականին կառուցված դասական ոճի մի կառույց է: Նման մատուռ-թանգարաններ Ֆրանսիայում երեքն են` Մատիսի, Շագալի և Ժակ Կոկտոյի համար. հաջորդը Գառզուինն է: «Մասոնքում պահն ասես հավերժական շարժում լինի` սկիզբ և վերջ, սկիզբը վերջանում է, վերջը` սկսվում, իսկ վերջնահատվածում դրախտավայրն է: Ես ավարտուն չեմ համարում այս աշխատանքը, դեռ կարելի էր տաս տարի էլ աշխատել ու չավարտել այն»,— մի առիթով ասել է Գառզուն:
  • 1997 թվականին Հայաստանի ազգային պատկերասրահում բացվում է հոբելյանական ցուցահանդես` նվիրված նկարչի իննսուն ամյակին: 2000 թվականի օգոստոսի 12-ին 93 տարեկան հասակում իր մահկանացուն է կնքում մեծանուն վարպետը` թողնելով հարուստ ժառանգություն:

Մեջբերումներ Գառզուից

  • Իբրև նկարիչ՝ կպատկանիմ ֆրանսիական արվեստին, սակայն իմ բոլոր գործերուս մեջ անշուշտ հայ կմնամ: Չէ՞ որ մենք ամենքս մեր ժողովրդի բեկորներն ենք:
  • Ես գույնի տարբեր շրջաններ ունեմ: Այդպես է: Ատիկա ամենքին ի տես է դրված: Բայց հավատա, երբեք չեմ նստած ու մտածած, թե այսօր այս գույնով աշխատիմ, վաղը՝ այն գույնով: Ատոնք բոլորն ինքնաբերաբար են եկած, արվեստագործելու ընթացքում: Պարզապես ամեն մի շրջանում այդ ժամանակվա տրամադրություններուս ու մտահղացումներուս թելադրած գույնով եմ աշխատել:
  • Կրնամ ըսել, թե գույնեն առաջ գիծը կտեսնիմ: Ես ալ սկիզբները չէի անդրադարձած, որ գիծերով կնկարեմ: Բայց հետո գիծերն ավելի տիրապետող դարձան: Գիծերը, ամեն ինչ բաժանելու փոխարեն, կմիացնեն:

Նկարներ

Տեսանյութեր

Հրապարակումներ մամուլում

Տե՛ս նաև