«Ադոնց Նիկողայոս Գևորգի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Hayazg-ից
| (Միևնույն մասնակցի 4 միջանկյալ տարբերակներ թաքցրված է) | |||
| Տող 24. | Տող 24. | ||
==Աշխատանքային գործունեություն== | ==Աշխատանքային գործունեություն== | ||
| + | *1903թ. եկել է Կովկաս, Թիֆլիսում ուսումնասիրել է վրացերեն, աշխատել է Էջմիածնի մատենադարանում։ | ||
*1903-1904թթ. Պետերբուրգում խմբագրել է «Բանբեր գրականության և արվեստի» պարբերականը: | *1903-1904թթ. Պետերբուրգում խմբագրել է «Բանբեր գրականության և արվեստի» պարբերականը: | ||
*1916-1917թթ. մասնակցել է Վանի, Մուշի և էրզրումի հնագիտական արշավախմբերի աշխատանքներին: | *1916-1917թթ. մասնակցել է Վանի, Մուշի և էրզրումի հնագիտական արշավախմբերի աշխատանքներին: | ||
| + | *1917թ. ընտրվել է Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանի պատվավոր հոգաբարձու և պրոֆեսոր։ | ||
*1930թ. ղեկավարել է Բրյուսելի համալսարանի հայագիտության ամբիոնը: | *1930թ. ղեկավարել է Բրյուսելի համալսարանի հայագիտության ամբիոնը: | ||
*Դասախոսել է Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների և պատմաբանասիրական ֆակուլտետում: | *Դասախոսել է Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների և պատմաբանասիրական ֆակուլտետում: | ||
| Տող 35. | Տող 37. | ||
==Այլ== | ==Այլ== | ||
| − | *«Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում» կոթողային մենագրության մեջ մանրամասն տալիս է Հայաստանի պատմաաշխարհագրական նկարագիրը, լուսաբանում է վաղ միջնադարյան Հայաստանի նախարարական կարգն ու հողատիրության ինստիտուտները, Հայաստանի քաղաքական կացությանը վերաբերող հարցեր։ | + | *1899-1901թթ. Եվրոպայում (Մյունխեն, Փարիզ, Լոնդոն, Վենետիկ) խորացել է բյուզանդագիտության մեջ: |
| + | *1909թ. պաշտպանել է «Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում» մագիստրոսական դիսերտացիան և դարձել Պետերբուրգի համալսարանի պրիվատ-դոցենտ։ *1916թ. «Դիոնիսիոս Թրակացին և հայ մեկնիչները» (1915 թ, ռուսերեն) աշխատության համար նույն համալսարանում արժանացել է բանասիրության դոկտորի աստիճանի և ստացել պրոֆեսորի կոչում։ | ||
| + | *1916թ. եղել է [[Էջմիածնում]], [[Մուշում]], [[Էրզրումում]], 1917թ. հնագետ [[Աշխարհբեկ Քալանթարի]] հետ մասնակցել [[Վանի]] երկրորդ հնագիտական արշավախմբին։ | ||
| + | *1920թ. մեկնել է Լոնդոն, ապա՝ Փարիզ։ | ||
| + | *«Բյուզանդիոն» հանդեսում և այլուր լույս են տեսել նրա արտասահմանյան տարիների լավագույն աշխատությունները։ Նրա ձեռագրերը հանձնվել են Փարիզի Նուպարյան մատենադարանին, իսկ գրքերը՝ Բրյուսելի հայ գաղութին: | ||
| + | *Ադոնցը թողել է շուրջ 80 հայերեն, ռուսերեն և ֆրանսերեն լեզուներով գրված արժեքավոր գիտական աշխատություններ՝ նվիրված գլխավորապես հայ ժողովրդի միջնադարյան պատմությանն ու գրականությանը, հայ-բյուզանդական հարաբերություններին, հայ-հունական բանասիրությանը, առասպելաբանությանը, կրոնին, լեզվաբանությանը։ Դրանք մեծ մասամբ կարճ, մենագրական բնույթի ուսումնասիրություններ են։ | ||
| + | *«Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում» կոթողային մենագրության մեջ մանրամասն տալիս է Հայաստանի պատմաաշխարհագրական նկարագիրը, լուսաբանում է վաղ միջնադարյան Հայաստանի նախարարական կարգն ու հողատիրության ինստիտուտները, Հայաստանի քաղաքական կացությանը վերաբերող հարցեր։ Առաջին անգամ գիտական վերլուծության է ենթարկված հայ ֆեոդալիզմի և հայ գյուղացիության մի շարք հարցեր։ | ||
| + | *Ադոնցը գյուղացիության պատմության խնդիրներն ավելի հանգամանորեն քննել է «Հայ հին շինականությունը» ուսումնասիրության մեջ։ | ||
| + | *«Արուեստ Դիոնիսեայ Քերականի և հայ մեկնութիւնք նորին» աշխատությունը հայ-հունական բանասիրության մասին առաջին խոշոր գործն է։ Գիտական բարձր մակարդակով Ադոնցը վերլուծել է Թրակացու քերականության հայերեն թարգմանությունը և նրա վեց հայ մեկնիչների բնագրերը, կատարել բանասիրական կարևոր շտկումներ։ Մի շարք հոդվածներում վեր է հանել հայ-բյուզանդական անվանի ընտանիքների և Բագրատունիների տոհմաբանությունը։ Ի մի բերելով հույն հեղինակների կցկտուր տեղեկությունները՝ բացահայտել է բյուզանդական զորավար [[Արտավան Արշակունու]], նրա եղբայր [[Վարդ Մամիկոնյանի]], Վասիլի 1-ին և Մորիկ կայսրերի ու այլ հայազգի գործիչների կերպարները («Պատմական ուսումնասիրություններ», 1948 թ.)։ | ||
| + | *Մեծ արժեք ունեն նաև Ադոնցի աղբյուրագիտական ու բանասիրական ուսումնասիրությունները՝ նվիրված [[Փավստոս Բուզանդին,]] [[Կորյունին]], [[Եզնիկ Կողբացուն]]։ | ||
| + | *«Մաշտոց և նրա աշակերտները ըստ օտար աղբյուրների» աշխատության մեջ Ադոնցը ցույց է տվել հայ գրերի ստեղծման պատմական իրադրությունը՝ մաշտոցյան գրերի ստեղծումը՝ դնելով 382-392թթ. միջև։ Ադոնցը ձեռնարկել է գրել հայ ժողովրդի ամբողջական պատմությունը, որի առաջին հատորը (հնագույն շրջան) լույս է տեսել ֆրանսերեն և հայերեն (1946, 1972)։ Ուշագրավ են Բրոքհաուզի և Էֆրոնի հանրագիտարանում Հայաստանի մասին Ադոնցի հոդվածները։ Նա նաև հմուտ գրականագետ էր, գրել է մի շարք հոդվածներ: | ||
=Նկարներ= | =Նկարներ= | ||
| Տող 84. | Տող 96. | ||
*[http://hpj.asj-oa.am/4320/1/2001-3(3).pdf Նիկողայոս Ադոնց, Հայացած Աստվածաշունչը և անոր պատմական տարողությունը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 2001, № 3, էջ 3-11։] | *[http://hpj.asj-oa.am/4320/1/2001-3(3).pdf Նիկողայոս Ադոնց, Հայացած Աստվածաշունչը և անոր պատմական տարողությունը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 2001, № 3, էջ 3-11։] | ||
*Նիկողայոս Ադոնց, Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում (ռուս., 1908, անգլ., 1969, հայ., 1987): | *Նիկողայոս Ադոնց, Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում (ռուս., 1908, անգլ., 1969, հայ., 1987): | ||
| + | *Նիկողայոս Ադոնց, Հայ հին շինականությունը, 1927: | ||
| + | *Նիկողայոս Ադոնց, Մաշտոց և նրա աշակերտները ըստ օտար աղբյուրների, 1925: | ||
=Տե՛ս նաև= | =Տե՛ս նաև= | ||
| Տող 103. | Տող 117. | ||
*[http://lraber.asj-oa.am/2013/1/1998-1(202).pdf Հովհաննիսյան Պ. Հ., Սիմոն Վրացյանի անտիպ հուշերը Նիկողայոս Ադոնցի մասին.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1998, № 1, էջ 202-210:] | *[http://lraber.asj-oa.am/2013/1/1998-1(202).pdf Հովհաննիսյան Պ. Հ., Սիմոն Վրացյանի անտիպ հուշերը Նիկողայոս Ադոնցի մասին.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1998, № 1, էջ 202-210:] | ||
| − | [[Category:Պատմաբաններ]] [[Category:Բանասերներ]] [[Category:Բյուզանդագետներ]] [[Category: | + | [[Category:Պատմաբաններ]] [[Category:Բանասերներ]] [[Category:Բյուզանդագետներ]] [[Category:Բանասիրական գիտությունների դոկտորներ]] [[Category:Պրոֆեսորներ]] |
Ընթացիկ տարբերակը 07:48, 30 Օգոստոսի 2018-ի դրությամբ
| Ադոնց Նիկողայոս Գևորգի | |
| Адонц Никогайос Георгиевич | |
| |
| Այլ անուններ: | Տեր-Ավետիքյան Նիկողայոս Գևորգի |
| Անգլերեն: | Adontc Nikoghayos |
| Հայերեն: | Ադոնց Նիկողայոս Գևորգի |
| Ծննդյան տարեթիվը: | 10.01.1871 |
| Ծննդավայրը: | Բռնակոթ, Հայաստանի Հանրապետություն |
| Մահվան տարեթիվը: | 27.01.1942 |
| Մահվան վայրը: | Բրյուսել, Բելգիա |
| Համառոտ տվյալներ: Պատմաբան, բյուզանդագետ, բանասեր: | |
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է 1871թ. հունվարի 10-ին Հայաստանի Հանրապետության Բռնակոթ գյուղում:
Կրթություն
- Սովորել է Տաթևի ծխական դպրոցում:
- Սովորել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում:
- 1892-1894թթ. սովորել է Թիֆլիսի ռուսական գիմնազիայում:
- 1899թ. ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների և պատմաբանասիրական ֆակուլտետները:
Աշխատանքային գործունեություն
- 1903թ. եկել է Կովկաս, Թիֆլիսում ուսումնասիրել է վրացերեն, աշխատել է Էջմիածնի մատենադարանում։
- 1903-1904թթ. Պետերբուրգում խմբագրել է «Բանբեր գրականության և արվեստի» պարբերականը:
- 1916-1917թթ. մասնակցել է Վանի, Մուշի և էրզրումի հնագիտական արշավախմբերի աշխատանքներին:
- 1917թ. ընտրվել է Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանի պատվավոր հոգաբարձու և պրոֆեսոր։
- 1930թ. ղեկավարել է Բրյուսելի համալսարանի հայագիտության ամբիոնը:
- Դասախոսել է Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների և պատմաբանասիրական ֆակուլտետում:
Ձեռքբերումներ
- 1909թ.՝ Պետերբուրգի համալսարանի դոցենտ:
- 1916թ.՝ բանասիրական գիտությունների դոկտոր:
- 1916թ.՝ պրոֆեսոր:
Այլ
- 1899-1901թթ. Եվրոպայում (Մյունխեն, Փարիզ, Լոնդոն, Վենետիկ) խորացել է բյուզանդագիտության մեջ:
- 1909թ. պաշտպանել է «Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում» մագիստրոսական դիսերտացիան և դարձել Պետերբուրգի համալսարանի պրիվատ-դոցենտ։ *1916թ. «Դիոնիսիոս Թրակացին և հայ մեկնիչները» (1915 թ, ռուսերեն) աշխատության համար նույն համալսարանում արժանացել է բանասիրության դոկտորի աստիճանի և ստացել պրոֆեսորի կոչում։
- 1916թ. եղել է Էջմիածնում, Մուշում, Էրզրումում, 1917թ. հնագետ Աշխարհբեկ Քալանթարի հետ մասնակցել Վանի երկրորդ հնագիտական արշավախմբին։
- 1920թ. մեկնել է Լոնդոն, ապա՝ Փարիզ։
- «Բյուզանդիոն» հանդեսում և այլուր լույս են տեսել նրա արտասահմանյան տարիների լավագույն աշխատությունները։ Նրա ձեռագրերը հանձնվել են Փարիզի Նուպարյան մատենադարանին, իսկ գրքերը՝ Բրյուսելի հայ գաղութին:
- Ադոնցը թողել է շուրջ 80 հայերեն, ռուսերեն և ֆրանսերեն լեզուներով գրված արժեքավոր գիտական աշխատություններ՝ նվիրված գլխավորապես հայ ժողովրդի միջնադարյան պատմությանն ու գրականությանը, հայ-բյուզանդական հարաբերություններին, հայ-հունական բանասիրությանը, առասպելաբանությանը, կրոնին, լեզվաբանությանը։ Դրանք մեծ մասամբ կարճ, մենագրական բնույթի ուսումնասիրություններ են։
- «Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում» կոթողային մենագրության մեջ մանրամասն տալիս է Հայաստանի պատմաաշխարհագրական նկարագիրը, լուսաբանում է վաղ միջնադարյան Հայաստանի նախարարական կարգն ու հողատիրության ինստիտուտները, Հայաստանի քաղաքական կացությանը վերաբերող հարցեր։ Առաջին անգամ գիտական վերլուծության է ենթարկված հայ ֆեոդալիզմի և հայ գյուղացիության մի շարք հարցեր։
- Ադոնցը գյուղացիության պատմության խնդիրներն ավելի հանգամանորեն քննել է «Հայ հին շինականությունը» ուսումնասիրության մեջ։
- «Արուեստ Դիոնիսեայ Քերականի և հայ մեկնութիւնք նորին» աշխատությունը հայ-հունական բանասիրության մասին առաջին խոշոր գործն է։ Գիտական բարձր մակարդակով Ադոնցը վերլուծել է Թրակացու քերականության հայերեն թարգմանությունը և նրա վեց հայ մեկնիչների բնագրերը, կատարել բանասիրական կարևոր շտկումներ։ Մի շարք հոդվածներում վեր է հանել հայ-բյուզանդական անվանի ընտանիքների և Բագրատունիների տոհմաբանությունը։ Ի մի բերելով հույն հեղինակների կցկտուր տեղեկությունները՝ բացահայտել է բյուզանդական զորավար Արտավան Արշակունու, նրա եղբայր Վարդ Մամիկոնյանի, Վասիլի 1-ին և Մորիկ կայսրերի ու այլ հայազգի գործիչների կերպարները («Պատմական ուսումնասիրություններ», 1948 թ.)։
- Մեծ արժեք ունեն նաև Ադոնցի աղբյուրագիտական ու բանասիրական ուսումնասիրությունները՝ նվիրված Փավստոս Բուզանդին, Կորյունին, Եզնիկ Կողբացուն։
- «Մաշտոց և նրա աշակերտները ըստ օտար աղբյուրների» աշխատության մեջ Ադոնցը ցույց է տվել հայ գրերի ստեղծման պատմական իրադրությունը՝ մաշտոցյան գրերի ստեղծումը՝ դնելով 382-392թթ. միջև։ Ադոնցը ձեռնարկել է գրել հայ ժողովրդի ամբողջական պատմությունը, որի առաջին հատորը (հնագույն շրջան) լույս է տեսել ֆրանսերեն և հայերեն (1946, 1972)։ Ուշագրավ են Բրոքհաուզի և Էֆրոնի հանրագիտարանում Հայաստանի մասին Ադոնցի հոդվածները։ Նա նաև հմուտ գրականագետ էր, գրել է մի շարք հոդվածներ:
Նկարներ
Ադոնցն Անիի պեղումների արշավախմբի կազմում
- Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
- Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
Գրքեր
- Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
- Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
- Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
Տեսանյութեր
Հրապարակումներ մամուլում
Մատենագիտություն
- Նիկողայոս Ադոնց «Պատմա-բանասիրական ուսումնասիրություններ» :
- Նիկողայոս Ադոնց «Հայրենագիտության ուսումնասիրություններ» :
- Նիկողայոս Ադոնց «Քննական պատմություն հայոց» :
Մատենագիտություն
- Адонц Н. Г. Армения в эпоху Юстиниана. СПб, 1908 (2 изд. Ереван։ Изд-во Ереванского Университета, 1971, 526 с.) (անգլ., 1969, հայ., 1987).
- Адонц Н. Дионисий Фракийский и армянские толкователи. Петроград. Тип-я Императорской Акдемии Наук. 1915.г. CXCIII, 307 стр. (Bibliotheca Armeno-Georgica. IV.).
- Nicolas Adontz, Histoire d'Arménie ։ les origines, du Xe siècle au VIe siècle av. J.C., préface de René Grousset, 1946, XV-441 p.
- Nikoghayos Adonts. Samuel l'Arménien, roi des bulgares (in French). Bruxelles։ Palais des Académies, 1938, 63 p. [reprinted in։ Etudes Armeno-Byzantines. Calouste Gulbenkian Foundation. Lisbon, 1965, p. 347 – 407. Distributor։ Livraria Bertrand].
- Nicolas Adontz, Etudes arméno-byzantines, Portugal։Imprimerie IMPRESSA, 1965, 440 p. (Coll. Bibliothèque arménienne de la Fondation Calouste Gulbenkian).
- Nicolas Adontz, Denys de Thrace et les commentateurs arméniens, 1970 (Bibliothèque arménienne de la Fondation Calouste Gulbenkian).
- Նիկողայոս Ադոնց, Հայաստանի պատմություն։ Ակունքները X-VI դդ. մ.թ.ա.։ Հայերի ծագումը։ Հոդվածներ, Երևան, 1972։
- Նիկողայոս Ադոնց, Պատկերների խնդիրը։ Երևան, 2003, 90 էջ։
- Նիկողայոս Ադոնց, Քննություն Մովսես Կաղանկատվացու, Ս. Էջմիածին, 2005, 176 էջ։
- Նիկողայոս Ադոնց, Հայաստանի ոսկեհանքը։ Փոքր ուսումնասիրություններ, Երևան, 2006։
- Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ. Ա. Պատմագիտական ուսումնասիրություններ, Երևան, 2006, 652 էջ։
- Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ Բ. Պատմա-բանասիրական ուսումնասիրություններ, Երևան, 2006, 680 էջ։
- Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ Գ. Հայերենագիտական ուսումնասիրություններ, Երևան, 2008, 688 էջ։
- Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ. Դ. Քննական պատմություն Հայոց, Երևան, 2009, 720 էջ։
- Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ. Ե. Հայ-բյուզանդական ուսումնասիրություններ, Երեւան, 2012, 664 էջ։
- Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ. Զ (լրացուցիչ). Հրապարակախոսություն, Երեւան, 2012, 540 էջ։
- Նիկողայոս Ադոնց, Հայկական հարցի լուծման շուրջ, «Երևանի համալսարանի հրատարակչություն», Երևան, 1989։
- Նիկողայոս Ադոնց, Դավիթ Կյուրոպաղատ († 31-ը մարտի 1000).- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 2002, № 3, էջ 3-37։
- Նիկողայոս Ադոնց, Հայացած Աստվածաշունչը և անոր պատմական տարողությունը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 2001, № 3, էջ 3-11։
- Նիկողայոս Ադոնց, Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում (ռուս., 1908, անգլ., 1969, հայ., 1987):
- Նիկողայոս Ադոնց, Հայ հին շինականությունը, 1927:
- Նիկողայոս Ադոնց, Մաշտոց և նրա աշակերտները ըստ օտար աղբյուրների, 1925:
Տե՛ս նաև
- Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005:
- ԵՊՀ Հայագիտական հետազոտությունների ինստիտուտ:
- Նիկողայոս Ադոնց - ԵՊՀ:
- Հայկական հանրագիտարան:Նիկողայոս Ադոնց:
- «Որոտան»,Նիկողայոս Ադոնի մասին:
- Յուզբաշյան Կ. Ն., Նիկողայոս Ադոնցի գիտական ժառանգությունը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 1962, № 4, էջ 115-128։
- Հովհաննիսյան Պ. Հ., Սիմոն Վրացյանի անտիպ հուշերը Նիկողայոս Ադոնցի մասին.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1998, № 1, էջ 202-210:
- Նիկողայոս Ադոնց, Կենսագրություն:
- Оганесян П. О., Малоизвестная статья «Турецкая нота и Турецкая Армения» Николая Адонца.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1990, № 4, стр. 72-77.
- Аветисян, Г. А., Оганесян, П. О., Еще одна малоизвестная статья Николая Адонца по Армянскому вопросу.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1993, № 1, стр. 137-148.
- Հովհաննիսյան Պ. Հ., Նիկողայոս Ադոնցը և Հայկական հարցը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 1999, № 1, էջ130-138։
- Հովհաննիսյան Պ., Նիկողայոս Ադոնցի գիտական ժառանգության նորահայտ էջերից.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», № 2, էջ 277-290։
- Հովհաննիսյան Պ., Ն . Ադոնցի «Հայոց քննական պատմության» ստեղծագործական ճակատագիրը (ծննդյան 130-ամյակի առթիվ).- «Պատմա-բանասիրական հանդես», № 1, էջ 63-78։
- Պ. Հովհաննիսյան, Օ. Վարդազարյան, Նիկողայոս Ադոնցի «Կիբելա աստվածուհին» անհայտ աշխատությունը,- «Բանբեր մատենադարանի», 18, Երեւան, 2008, էջ 181-215։
- Յուզբաշյան Կ. Ն., Նիկողայոս Ադոնցի գիտական ժառանգությունը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 1962, № 4, էջ 115-128։
- Հովհաննիսյան Պ. Հ., Սիմոն Վրացյանի անտիպ հուշերը Նիկողայոս Ադոնցի մասին.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1998, № 1, էջ 202-210:
