«Ադոնց Նիկողայոս Գևորգի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Hayazg-ից
(→‎Աշխատանքային գործունեություն)
 
(23 intermediate revisions by 2 users not shown)
Տող 2. Տող 2.
 
| name-am        = Ադոնց Նիկողայոս Գևորգի
 
| name-am        = Ադոնց Նիկողայոս Գևորգի
 
| name-am-aliases = Տեր-Ավետիքյան Նիկողայոս Գևորգի
 
| name-am-aliases = Տեր-Ավետիքյան Նիկողայոս Գևորգի
−
| name-ru        = Адонц Николай Георгиевич
+
| name-ru        = Адонц Никогайос Георгиевич
−
| name-ru-aliases =  
+
| name-ru-aliases = Тер-Аветикян Никогайос, Тер-Аветикян Николай
 
| name-lat        =  
 
| name-lat        =  
 
| name-en        = Adontc Nikoghayos
 
| name-en        = Adontc Nikoghayos
Տող 9. Տող 9.
 
| image          = Ադոնց.jpg
 
| image          = Ադոնց.jpg
 
| birth-date      = 10.01.1871
 
| birth-date      = 10.01.1871
−
| birth-place    = Բռնակոթ,   Հայաստան
+
| birth-place    = Բռնակոթ, Հայաստանի Հանրապետություն
−
| death-date     =  27.01.1942
+
| death-date     =  27.01.1942
−
| death-place   = Բրյուսել,   Բելգիա
+
| death-place     = Բրյուսել, Բելգիա
 
| description    = Պատմաբան, բյուզանդագետ, բանասեր:
 
| description    = Պատմաբան, բյուզանդագետ, բանասեր:
 
}}
 
}}
 
=Կենսագրություն=
 
=Կենսագրություն=
−
Նիկողայոս Ադոնցը ծնվել է 1871 թ. հունվարի 10-ին Բռակոթ գյուղում:
+
Ծնվել է 1871թ. հունվարի 10-ին Հայաստանի Հանրապետության [[Բռնակոթ]] գյուղում:
−
 
 
−
Մահացել է 1942 թ. հունվարի 27-ին Բելգիայի մայրաքաղաք Բրյուսելում:  
 
  
 
==Կրթություն==
 
==Կրթություն==
−
*Սովորել է Սովորել է Տաթևի ծխական դպրոցում:
+
*Սովորել է [[Տաթևի ծխական դպրոցում]]:
−
*Սովորել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում:
+
*Սովորել է [[Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում]]:
−
*1892-1894թթ. Թիֆլիսի ռուսական գիմնազիայում:
+
*1892-1894թթ. սովորել է Թիֆլիսի ռուսական գիմնազիայում:
 
*1899թ. ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների և պատմաբանասիրական ֆակուլտետները:
 
*1899թ. ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների և պատմաբանասիրական ֆակուլտետները:
  
 
==Աշխատանքային գործունեություն==
 
==Աշխատանքային գործունեություն==
 +
*1903թ. եկել է Կովկաս, Թիֆլիսում ուսումնասիրել է վրացերեն, աշխատել է Էջմիածնի մատենադարանում։
 
*1903-1904թթ. Պետերբուրգում խմբագրել է «Բանբեր գրականության և արվեստի» պարբերականը:
 
*1903-1904թթ. Պետերբուրգում խմբագրել է «Բանբեր գրականության և արվեստի» պարբերականը:
 
*1916-1917թթ. մասնակցել է Վանի, Մուշի և էրզրումի հնագիտական արշավախմբերի աշխատանքներին:
 
*1916-1917թթ. մասնակցել է Վանի, Մուշի և էրզրումի հնագիտական արշավախմբերի աշխատանքներին:
−
*1930թ. ղեկավարել է Բրյուսելի  համալսարանի հայագիտության ամբիոնը:
+
*1917թ. ընտրվել է Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանի պատվավոր հոգաբարձու և պրոֆեսոր։
 +
*1930թ. ղեկավարել է Բրյուսելի  համալսարանի հայագիտության ամբիոնը:
 
*Դասախոսել է Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների և պատմաբանասիրական ֆակուլտետում:
 
*Դասախոսել է Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների և պատմաբանասիրական ֆակուլտետում:
  
 
==Ձեռքբերումներ==
 
==Ձեռքբերումներ==
 +
*1909թ.՝ Պետերբուրգի համալսարանի դոցենտ:
 +
*1916թ.՝ բանասիրական գիտությունների դոկտոր:
 +
*1916թ.՝ պրոֆեսոր:
  
−
*1909թ. Պետերբուրգի համալսարանի դոցենտ:
+
==Այլ==
−
*1916թ. Բանասիրական գիտությունների պրոֆեսոր:
+
*1899-1901թթ. Եվրոպայում (Մյունխեն, Փարիզ, Լոնդոն, Վենետիկ) խորացել է բյուզանդագիտության մեջ:
 +
*1909թ. պաշտպանել է «Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում»  մագիստրոսական դիսերտացիան և դարձել Պետերբուրգի համալսարանի պրիվատ-դոցենտ։ *1916թ. «Դիոնիսիոս Թրակացին և հայ մեկնիչները» (1915 թ, ռուսերեն) աշխատության համար նույն համալսարանում արժանացել է բանասիրության դոկտորի աստիճանի և ստացել պրոֆեսորի կոչում։
 +
*1916թ. եղել է [[Էջմիածնում]], [[Մուշում]], [[Էրզրումում]], 1917թ. հնագետ [[Աշխարհբեկ Քալանթարի]] հետ մասնակցել [[Վանի]] երկրորդ հնագիտական արշավախմբին։
 +
*1920թ. մեկնել է Լոնդոն, ապա՝ Փարիզ։
 +
*«Բյուզանդիոն» հանդեսում և այլուր լույս են տեսել նրա արտասահմանյան տարիների լավագույն աշխատությունները։ Նրա ձեռագրերը հանձնվել են Փարիզի Նուպարյան մատենադարանին, իսկ գրքերը՝ Բրյուսելի հայ գաղութին:
 +
*Ադոնցը թողել է շուրջ 80 հայերեն, ռուսերեն և ֆրանսերեն լեզուներով գրված արժեքավոր գիտական աշխատություններ՝ նվիրված գլխավորապես հայ ժողովրդի միջնադարյան պատմությանն ու գրականությանը, հայ-բյուզանդական հարաբերություններին, հայ-հունական բանասիրությանը, առասպելաբանությանը, կրոնին, լեզվաբանությանը։ Դրանք մեծ մասամբ կարճ, մենագրական բնույթի ուսումնասիրություններ են։
 +
*«Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում»  կոթողային մենագրության մեջ մանրամասն տալիս է Հայաստանի պատմաաշխարհագրական նկարագիրը, լուսաբանում է վաղ միջնադարյան Հայաստանի նախարարական կարգն ու հողատիրության ինստիտուտները, Հայաստանի քաղաքական կացությանը վերաբերող հարցեր։ Առաջին անգամ գիտական վերլուծության է ենթարկված հայ ֆեոդալիզմի և հայ գյուղացիության մի շարք հարցեր։
 +
*Ադոնցը գյուղացիության պատմության խնդիրներն ավելի հանգամանորեն քննել է «Հայ հին շինականությունը» ուսումնասիրության մեջ։
 +
*«Արուեստ Դիոնիսեայ Քերականի և հայ մեկնութիւնք նորին» աշխատությունը հայ-հունական բանասիրության մասին առաջին խոշոր գործն է։ Գիտական բարձր մակարդակով Ադոնցը վերլուծել է Թրակացու քերականության հայերեն թարգմանությունը և նրա վեց հայ մեկնիչների բնագրերը, կատարել բանասիրական կարևոր շտկումներ։ Մի շարք հոդվածներում վեր է հանել հայ-բյուզանդական անվանի ընտանիքների և Բագրատունիների տոհմաբանությունը։ Ի մի բերելով հույն հեղինակների կցկտուր տեղեկությունները՝ բացահայտել է բյուզանդական զորավար [[Արտավան Արշակունու]], նրա եղբայր [[Վարդ Մամիկոնյանի]], Վասիլի 1-ին և Մորիկ կայսրերի ու այլ հայազգի գործիչների կերպարները («Պատմական ուսումնասիրություններ», 1948 թ.)։
 +
*Մեծ արժեք ունեն նաև Ադոնցի աղբյուրագիտական ու բանասիրական ուսումնասիրությունները՝ նվիրված [[Փավստոս Բուզանդին,]] [[Կորյունին]], [[Եզնիկ Կողբացուն]]։
 +
*«Մաշտոց և նրա աշակերտները ըստ օտար աղբյուրների»  աշխատության մեջ Ադոնցը ցույց է տվել հայ գրերի ստեղծման պատմական իրադրությունը՝ մաշտոցյան գրերի ստեղծումը՝ դնելով 382-392թթ. միջև։ Ադոնցը ձեռնարկել է գրել հայ ժողովրդի ամբողջական պատմությունը, որի առաջին հատորը (հնագույն շրջան) լույս է տեսել ֆրանսերեն և հայերեն (1946, 1972)։ Ուշագրավ են Բրոքհաուզի և Էֆրոնի հանրագիտարանում Հայաստանի մասին Ադոնցի հոդվածները։ Նա նաև հմուտ գրականագետ էր, գրել է մի շարք հոդվածներ:
  
 +
=Նկարներ=
 +
<gallery>
 +
Պատկեր:Ադոնց_Նիկողայոս.jpg |Ադոնցն Անիի պեղումների արշավախմբի կազմում
 +
Պատկեր:Николай Адонц В верхнем ряду третий справа.jpg
 +
Պատկեր:Адонц Николай Георгиевич22.jpg
 +
Պատկեր:Adonts.jpg
 +
</gallery>
  
−
=Նկարներ=
+
==Գրքեր==
 
<gallery>
 
<gallery>
−
Պատկեր:Ադոնց_Նիկողայոս.jpg |Ադոնցն Անիի պեղումների արշավախմբի կազմում:
+
Պատկեր:2Адонц Николай Георгиевич.jpg
 +
Պատկեր:3Адонц Николай Георгиевич.jpg
 +
Պատկեր:4Адонц Николай Георгиевич.jpg
 
</gallery>
 
</gallery>
  
Տող 53. Տող 75.
 
*[http://www.armin.am/images/menus/1029/adonc%20erker%20g.pdf Նիկողայոս Ադոնց  «Հայրենագիտության ուսումնասիրություններ» :]
 
*[http://www.armin.am/images/menus/1029/adonc%20erker%20g.pdf Նիկողայոս Ադոնց  «Հայրենագիտության ուսումնասիրություններ» :]
 
*[http://www.armin.am/images/menus/1089/Adonc.pdf Նիկողայոս Ադոնց  «Քննական պատմություն հայոց»  :]
 
*[http://www.armin.am/images/menus/1089/Adonc.pdf Նիկողայոս Ադոնց  «Քննական պատմություն հայոց»  :]
 +
=Մատենագիտություն=
 +
*Адонц Н. Г. Армения в эпоху Юстиниана. СПб, 1908 (2 изд. Ереван։ Изд-во Ереванского Университета, 1971, 526 с.) (անգլ., 1969, հայ., 1987).
 +
*Адонц Н. Дионисий Фракийский и армянские толкователи. Петроград. Тип-я Императорской Акдемии Наук. 1915.г. CXCIII, 307 стр. (Bibliotheca Armeno-Georgica. IV.).
 +
*Nicolas Adontz, Histoire d'Arménie ։ les origines, du Xe siècle au VIe siècle av. J.C., préface de René Grousset, 1946, XV-441 p.
 +
*Nikoghayos Adonts. Samuel l'Arménien, roi des bulgares (in French). Bruxelles։ Palais des Académies, 1938, 63 p. [reprinted in։ Etudes Armeno-Byzantines. Calouste Gulbenkian Foundation. Lisbon, 1965, p. 347 – 407. Distributor։ Livraria Bertrand].
 +
*Nicolas Adontz, Etudes arméno-byzantines, Portugal։Imprimerie IMPRESSA, 1965, 440 p. (Coll. Bibliothèque arménienne de la Fondation Calouste Gulbenkian).
 +
*Nicolas Adontz, Denys de Thrace et les commentateurs arméniens, 1970 (Bibliothèque arménienne de la Fondation Calouste Gulbenkian).
 +
*Նիկողայոս Ադոնց, Հայաստանի պատմություն։ Ակունքները X-VI դդ. մ.թ.ա.։ Հայերի ծագումը։ Հոդվածներ, Երևան, 1972։
 +
*Նիկողայոս Ադոնց, Պատկերների խնդիրը։ Երևան, 2003, 90 էջ։
 +
*Նիկողայոս Ադոնց, Քննություն Մովսես Կաղանկատվացու, Ս. Էջմիածին, 2005, 176 էջ։
 +
*Նիկողայոս Ադոնց, Հայաստանի ոսկեհանքը։ Փոքր ուսումնասիրություններ, Երևան, 2006։
 +
*[http://www.armin.am/images/menus/1565/Adonc_A.pdf Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ. Ա. Պատմագիտական ուսումնասիրություններ, Երևան, 2006, 652 էջ։]
 +
*[http://www.armin.am/images/menus/1028/Adonc_B.pdf Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ Բ. Պատմա-բանասիրական ուսումնասիրություններ, Երևան, 2006, 680 էջ։]
 +
*[http://www.armin.am/images/menus/1029/Adonc_G.pdf Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ Գ. Հայերենագիտական ուսումնասիրություններ, Երևան, 2008, 688 էջ։]
 +
*[http://www.armin.am/images/menus/1089/Adonc_d_patrast.pdf Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ. Դ. Քննական պատմություն Հայոց, Երևան, 2009, 720 էջ։]
 +
*[http://www.armin.am/images/menus/1581/AdoncE.pdf Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ. Ե. Հայ-բյուզանդական ուսումնասիրություններ, Երեւան, 2012, 664 էջ։]
 +
*[http://www.armin.am/images/menus/1579/AdoncZ.pdf Նիկողայոս Ադոնց, Երկեր հինգ հատորով, հատ. Զ (լրացուցիչ). Հրապարակախոսություն, Երեւան, 2012, 540 էջ։]
 +
*[http://armenianhouse.org/adonts/content.html Նիկողայոս Ադոնց, Հայկական հարցի լուծման շուրջ, «Երևանի համալսարանի հրատարակչություն», Երևան, 1989։]
 +
*[http://hpj.asj-oa.am/4190/1/2002-3(3).pdf Նիկողայոս Ադոնց, Դավիթ Կյուրոպաղատ († 31-ը մարտի 1000).- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 2002, № 3, էջ 3-37։]
 +
*[http://hpj.asj-oa.am/4320/1/2001-3(3).pdf Նիկողայոս Ադոնց, Հայացած Աստվածաշունչը և անոր պատմական տարողությունը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 2001, № 3, էջ 3-11։]
 +
*Նիկողայոս Ադոնց, Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում (ռուս., 1908, անգլ., 1969, հայ., 1987):
 +
*Նիկողայոս Ադոնց, Հայ հին շինականությունը, 1927:
 +
*Նիկողայոս Ադոնց, Մաշտոց և նրա աշակերտները ըստ օտար աղբյուրների, 1925:
  
 
=Տե՛ս նաև=
 
=Տե՛ս նաև=
 +
*Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005:
 
*[http://www.armenianreligion.am/am/Encyclopedia_adonts_nikoghayos ԵՊՀ Հայագիտական հետազոտությունների ինստիտուտ:]
 
*[http://www.armenianreligion.am/am/Encyclopedia_adonts_nikoghayos ԵՊՀ Հայագիտական հետազոտությունների ինստիտուտ:]
 +
*[http://publishing.ysu.am/hy/N-Adonts Նիկողայոս Ադոնց - ԵՊՀ:]
 
*[http://www.encyclopedia.am/pages.php?bId=2&hId=894 Հայկական հանրագիտարան:Նիկողայոս Ադոնց:]
 
*[http://www.encyclopedia.am/pages.php?bId=2&hId=894 Հայկական հանրագիտարան:Նիկողայոս Ադոնց:]
 
*[http://vorotan.am/ադոնց-գեվորգի-աշխարհահռչակ-զավակը/  «Որոտան»,Նիկողայոս Ադոնի մասին:]
 
*[http://vorotan.am/ադոնց-գեվորգի-աշխարհահռչակ-զավակը/  «Որոտան»,Նիկողայոս Ադոնի մասին:]
 +
*[http://hpj.asj-oa.am/451/1/62-4(115).pdf Յուզբաշյան Կ. Ն., Նիկողայոս Ադոնցի գիտական ժառանգությունը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 1962, № 4, էջ 115-128։]
 +
*[http://lraber.asj-oa.am/2013/1/1998-1(202).pdf Հովհաննիսյան Պ. Հ., Սիմոն Վրացյանի անտիպ հուշերը Նիկողայոս Ադոնցի մասին.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1998, № 1, էջ 202-210:]
 +
*[http://armenianhouse.org/adonts/bio-am.html  Նիկողայոս Ադոնց, Կենսագրություն:]
 +
*[http://lraber.asj-oa.am/3530/1/1990-4(72).pdf Оганесян П. О., Малоизвестная статья «Турецкая нота и Турецкая Армения» Николая Адонца.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1990, № 4, стр. 72-77.]
 +
*[http://lraber.asj-oa.am/2864/1/1993-1(137).pdf Аветисян, Г. А., Оганесян, П. О., Еще одна малоизвестная статья Николая Адонца по Армянскому вопросу.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1993, № 1, стр. 137-148.]
 +
*[http://hpj.asj-oa.am/4717/4/1999-1(130).pdf Հովհաննիսյան Պ. Հ., Նիկողայոս Ադոնցը և Հայկական հարցը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 1999, № 1, էջ130-138։]
 +
*[http://hpj.asj-oa.am/4282/1/2001-2(277).pdf Հովհաննիսյան Պ., Նիկողայոս Ադոնցի գիտական ժառանգության նորահայտ էջերից.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», № 2, էջ 277-290։]
 +
*[http://hpj.asj-oa.am/4247/1/2001-1(63).pdf Հովհաննիսյան Պ., Ն . Ադոնցի «Հայոց քննական պատմության» ստեղծագործական ճակատագիրը (ծննդյան 130-ամյակի առթիվ).- «Պատմա-բանասիրական հանդես», № 1, էջ 63-78։]
 +
*[http://www.matenadaran.am/ftp/data/Banber-18.pdf Պ. Հովհաննիսյան, Օ. Վարդազարյան, Նիկողայոս Ադոնցի «Կիբելա աստվածուհին» անհայտ աշխատությունը,- «Բանբեր մատենադարանի», 18, Երեւան, 2008, էջ 181-215։]
 +
*[http://hpj.asj-oa.am/451/1/62-4(115).pdf Յուզբաշյան Կ. Ն., Նիկողայոս Ադոնցի գիտական ժառանգությունը.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 1962, № 4, էջ 115-128։]
 +
*[http://lraber.asj-oa.am/2013/1/1998-1(202).pdf Հովհաննիսյան Պ. Հ., Սիմոն Վրացյանի անտիպ հուշերը Նիկողայոս Ադոնցի մասին.- «Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների», 1998, № 1, էջ 202-210:]
  
−
[[Category:Պատմաբաններ]]  [[Category:Բանասերներ]]  [[Category:Բյուզանդագետներ]]
+
[[Category:Պատմաբաններ]]  [[Category:Բանասերներ]]  [[Category:Բյուզանդագետներ]] [[Category:Բանասիրական գիտությունների դոկտորներ]] [[Category:Պրոֆեսորներ]]

Ընթացիկ տարբերակը 07:48, 30 Օգոստոսի 2018-ի դրությամբ

Ադոնց Նիկողայոս Գևորգի
Адонц Никогайос Георгиевич
Ադոնց.jpg
Այլ անուններ: Տեր-Ավետիքյան Նիկողայոս Գևորգի
Անգլերեն: Adontc Nikoghayos
Հայերեն: Ադոնց Նիկողայոս Գևորգի
Ծննդյան տարեթիվը: 10.01.1871
Ծննդավայրը: Բռնակոթ, Հայաստանի Հանրապետություն
Մահվան տարեթիվը: 27.01.1942
Մահվան վայրը: Բրյուսել, Բելգիա
Համառոտ տվյալներ:
Պատմաբան, բյուզանդագետ, բանասեր:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1871թ. հունվարի 10-ին Հայաստանի Հանրապետության Բռնակոթ գյուղում:

Կրթություն

Աշխատանքային գործունեություն

  • 1903թ. եկել է Կովկաս, Թիֆլիսում ուսումնասիրել է վրացերեն, աշխատել է Էջմիածնի մատենադարանում։
  • 1903-1904թթ. Պետերբուրգում խմբագրել է «Բանբեր գրականության և արվեստի» պարբերականը:
  • 1916-1917թթ. մասնակցել է Վանի, Մուշի և էրզրումի հնագիտական արշավախմբերի աշխատանքներին:
  • 1917թ. ընտրվել է Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանի պատվավոր հոգաբարձու և պրոֆեսոր։
  • 1930թ. ղեկավարել է Բրյուսելի համալսարանի հայագիտության ամբիոնը:
  • Դասախոսել է Պետերբուրգի համալսարանի արևելյան լեզուների և պատմաբանասիրական ֆակուլտետում:

Ձեռքբերումներ

  • 1909թ.՝ Պետերբուրգի համալսարանի դոցենտ:
  • 1916թ.՝ բանասիրական գիտությունների դոկտոր:
  • 1916թ.՝ պրոֆեսոր:

Այլ

  • 1899-1901թթ. Եվրոպայում (Մյունխեն, Փարիզ, Լոնդոն, Վենետիկ) խորացել է բյուզանդագիտության մեջ:
  • 1909թ. պաշտպանել է «Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում» մագիստրոսական դիսերտացիան և դարձել Պետերբուրգի համալսարանի պրիվատ-դոցենտ։ *1916թ. «Դիոնիսիոս Թրակացին և հայ մեկնիչները» (1915 թ, ռուսերեն) աշխատության համար նույն համալսարանում արժանացել է բանասիրության դոկտորի աստիճանի և ստացել պրոֆեսորի կոչում։
  • 1916թ. եղել է Էջմիածնում, Մուշում, Էրզրումում, 1917թ. հնագետ Աշխարհբեկ Քալանթարի հետ մասնակցել Վանի երկրորդ հնագիտական արշավախմբին։
  • 1920թ. մեկնել է Լոնդոն, ապա՝ Փարիզ։
  • «Բյուզանդիոն» հանդեսում և այլուր լույս են տեսել նրա արտասահմանյան տարիների լավագույն աշխատությունները։ Նրա ձեռագրերը հանձնվել են Փարիզի Նուպարյան մատենադարանին, իսկ գրքերը՝ Բրյուսելի հայ գաղութին:
  • Ադոնցը թողել է շուրջ 80 հայերեն, ռուսերեն և ֆրանսերեն լեզուներով գրված արժեքավոր գիտական աշխատություններ՝ նվիրված գլխավորապես հայ ժողովրդի միջնադարյան պատմությանն ու գրականությանը, հայ-բյուզանդական հարաբերություններին, հայ-հունական բանասիրությանը, առասպելաբանությանը, կրոնին, լեզվաբանությանը։ Դրանք մեծ մասամբ կարճ, մենագրական բնույթի ուսումնասիրություններ են։
  • «Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում» կոթողային մենագրության մեջ մանրամասն տալիս է Հայաստանի պատմաաշխարհագրական նկարագիրը, լուսաբանում է վաղ միջնադարյան Հայաստանի նախարարական կարգն ու հողատիրության ինստիտուտները, Հայաստանի քաղաքական կացությանը վերաբերող հարցեր։ Առաջին անգամ գիտական վերլուծության է ենթարկված հայ ֆեոդալիզմի և հայ գյուղացիության մի շարք հարցեր։
  • Ադոնցը գյուղացիության պատմության խնդիրներն ավելի հանգամանորեն քննել է «Հայ հին շինականությունը» ուսումնասիրության մեջ։
  • «Արուեստ Դիոնիսեայ Քերականի և հայ մեկնութիւնք նորին» աշխատությունը հայ-հունական բանասիրության մասին առաջին խոշոր գործն է։ Գիտական բարձր մակարդակով Ադոնցը վերլուծել է Թրակացու քերականության հայերեն թարգմանությունը և նրա վեց հայ մեկնիչների բնագրերը, կատարել բանասիրական կարևոր շտկումներ։ Մի շարք հոդվածներում վեր է հանել հայ-բյուզանդական անվանի ընտանիքների և Բագրատունիների տոհմաբանությունը։ Ի մի բերելով հույն հեղինակների կցկտուր տեղեկությունները՝ բացահայտել է բյուզանդական զորավար Արտավան Արշակունու, նրա եղբայր Վարդ Մամիկոնյանի, Վասիլի 1-ին և Մորիկ կայսրերի ու այլ հայազգի գործիչների կերպարները («Պատմական ուսումնասիրություններ», 1948 թ.)։
  • Մեծ արժեք ունեն նաև Ադոնցի աղբյուրագիտական ու բանասիրական ուսումնասիրությունները՝ նվիրված Փավստոս Բուզանդին, Կորյունին, Եզնիկ Կողբացուն։
  • «Մաշտոց և նրա աշակերտները ըստ օտար աղբյուրների» աշխատության մեջ Ադոնցը ցույց է տվել հայ գրերի ստեղծման պատմական իրադրությունը՝ մաշտոցյան գրերի ստեղծումը՝ դնելով 382-392թթ. միջև։ Ադոնցը ձեռնարկել է գրել հայ ժողովրդի ամբողջական պատմությունը, որի առաջին հատորը (հնագույն շրջան) լույս է տեսել ֆրանսերեն և հայերեն (1946, 1972)։ Ուշագրավ են Բրոքհաուզի և Էֆրոնի հանրագիտարանում Հայաստանի մասին Ադոնցի հոդվածները։ Նա նաև հմուտ գրականագետ էր, գրել է մի շարք հոդվածներ:

Նկարներ

  • Ադոնցն Անիի պեղումների արշավախմբի կազմում

  • Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
  • Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
  • Adonts.jpg

Գրքեր

  • Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
  • Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
  • Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա

Տեսանյութեր

Հրապարակումներ մամուլում

Մատենագիտություն

Մատենագիտություն

Տե՛ս նաև

Ստացված է «https://am.hayazg.info/index.php?title=Ադոնց_Նիկողայոս_Գևորգի&oldid=30353» էջից