Պասկևիչ Իվան Ֆյոդորի
Hayazg-ից
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է 1782թ. մայիսի 8(19)-ին Ռուսական կայսրության Պոլտավա քաղաքում:
Մահացել է 1856թ․ հունվարի 20-ին (փետրվարի 1-ին) Ռուսական կայսրության Վարշավա քաղաքում:
Աշխատանքային գործունեություն
- Վրաստանում, Աստրախանի նահանգում և Կովկասի մարզում՝ քաղաքացիական ստորաբաժանման գլխավոր կառավարիչ (1827-1831):
- Լեհաստանի թագավորության փոխարքա (1832-1856):
- Լեհաստանի թագավորության կառավարման խորհրդի նախագահ:
- Լեհաստանի պետական խորհրդի թագավորության գործերի դեպարտամենտի նախագահ:
- Կառավարող սենատի Վարշավայի վարչությունների գլխավոր ասամբլեայի նախագահ։
- Նախարարների կոմիտեի անդամ։
Զինվորական գործունեություն
- Ռուս-պարսկական պատերազմ (1826-1828)՝ հրամանատար։
- Ռուս-թուրքական պատերազմ (1828-1829)՝ հրամանատար։
- Կովկասյան առանձին կորպուսի գլխավոր հրամանատար (1826-1831):
- Կասպյան ռազմական նավատորմի հրամանատար (1827-1831):
- Գործող բանակի գլխավոր հրամանատար, ամբողջ հետևակի գեներալ-տեսուչ։
- Լեհական ապստամբության ճնշման (1831) հրամանատար։
- Հունգարական ապստամբության ճնշման (1849)հրամանատար։
Ձեռքբերումներ
- 1824թ․՝ գեներալ-ադյուտանտ։
- 1828թ.՝ Էրիվանի կոմս տիտղոս։
- 1829թ․՝ գեներալ-ֆելդմարշալ։
- 1831թ.՝ Լեհաստանի թագավորության փոխարքա տիտղոս։
Պարգևներ
- Միաժամանակ՝ պատմության մեջ երկու շքանշանների միակ լիիրավ ասպետ/ Սուրբ Գեորգի և Սուրբ Վլադիմիրի/:
- Գեորգի շքանշանի չորս լիիրավ ասպետ։
- 1828թ․՝ Ռուսական կայսրության պատմության մեջ ամենամեծ միանվագ դրամական մրցանակի սեփականատեր / մեկ միլիոն ռուբլի թղթադրամներով/:
- 1849թ․՝ բարձրագույն հրամանատարությամբ նրան շնորհվել է զինվորական պատիվների իրավունք. որոշակի, միայն կայսրին հատուկ:
- Բարձրագույն հրամանով նրան շնորհվել է ռազմական պատիվների իրավունք, որը թույլատրվել է միայն կայսրին:
- Ռուսական կայսրության միակ հպատակն էր, ով Նիկոլայ I-ի օրոք ստացել է որպես բարձրագույն պարգև՝ զգալի անշարժ գույք՝ «հավերժական և ժառանգական տիրապետության տակ», ինչպես նաև թշնամու դրոշներ:
Այլ
- Նրա գլխավոր կենսագրի գնահատմամբ՝ Նիկոլայ I-ի գահակալությունից անմիջապես հետո <<Վարշավայի արքայազնը>> պետության մեջ՝ իր կարևորության առումով, հավասարը չուներ ռուս հպատակների մեջ։
- Ռազմական գործողությունների ընթացքում նախընտրում էր գտնվել հակառակորդի արդյունավետ կրակի գոտում՝ իրավիճակը անձամբ գնահատելու և զորքերը անմիջականորեն վերահսկելու համար։ Ստացել է մի քանի ծանր վերքեր՝ առաջինը 1809թ․, վերջինը՝ 1854թ․:
- Երևանում՝ Նորագյուղ թաղամասում, տեղադրվել է գեներալ Իվան Պասկևիչի կիսանդրին։ Հենց այնտեղ՝ Էրիվան ամրոցի անմիջական հարևանությամբ, գտնվում էր հրամանատարի ռազմակայանը։ Այժմ այս վայրը ժողովրդականորեն կոչվում է Պասկևիչի բլուր։
- Մոտակայքում են գտնվում Կարմիր կամրջի ավերակները։ Վերջինը 16-րդ դարից մինչև 1946թ․ եղել է Հրազդան գետի միակ կամուրջը, որը տանում էր դեպի Էրիվան։
- 2022թ․ Հայաստանում, Ռոսսոտրուդնիչեստվոյի ներկայացուցչության ջանքերով, Բլրի կիսանդրին վերանորոգվել է։
- 2022թ․ հոկտեմբերի 13-ին, Պասկևիչի զորքերի կողմից Էրիվան ամրոցի ազատագրման 195-ամյակի կապակցությամբ, կոնյակի գործարանի արտաքին պատին (հենց այնտեղ էր գտնվում բերդի պատերից մեկը) տեղադրվեց Պասկևիչի պղնձե բարելիեֆը, իսկ ներսում՝ պղնձե կիսանդրին։
- Ռումյանցևներից գնել և շենացրել է Գոմելի պալատապուրակային նստավայրը, որտեղ էլ վերաթաղվել է։