Հարությունյան Վլադիմիր Միքայելի
Hayazg-ից
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է 1940թ. օգոստոսի 30-ին Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաք Երևանում:
Կրթություն
- 1964թ. ավարտել է Կիևի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը:
- 1969թ.՝ ասպիրանտուրա` Հայաստանի գիտությունների ակադեմիայի Էլեկտրոնիկայի և ռադիոֆիզիկայի ինստիտուտ:
Աշխատանքային գործունեություն
- 1969-1972թթ.՝ ՀՀ ԳԱԱ Ռադիոֆիզիկայի և էլեկտրոնիկայի ինստիտուտի գիտական քարտուղար:
- 1972-1974թթ.՝ կիսահաղորդչային սարքերի ֆիզիկայի լաբորատորիայի վարիչ:
- 1974թ.-ից՝ ԵՊՀ կիսահաղորդիչների և դիէլեկտրոնների ամբիոնի վարիչ և դրան կից հիմնախնդիրների լաբորատորիայի գիտական ղեկավար:
- 2007թ.-ից՝ Կիսահաղորդչային սարքերի և նանոտեխնալոգիաների կենտրոնի գիտական ղեկավար:
Ձեռքբերումներ
- 1970թ.՝ ֆիզմաթ գիտությունների թեկնածու:
- 1979թ.՝ ֆիզմաթ գիտությունների դոկտոր:
- 1981թ.՝ պրոֆեսոր:
- 1969թ.՝ ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոս:
- 1990թ.-ից՝ թղթակից անդամ:
- 1996թ.՝ Հայաստանի ազգային ակադեմիայի ակադեմիկոս:
- «Անանիա Շիրակացի» պետական պարգև:
- 2007թ.՝ ՀՀ Նախագահի մրցանակ:
- 2009թ.՝ ՀՀ Վարչապետի պարգև:
- Ռուսաստանի բնական գիտությունների ակադեմիայի արտասահմանյան անդամ:
- Ֆրանսիական միջազգային ինժեներական և ֆրանսիական «Արարատ» Գիտությունների ակադեմիաների անդամ:
- Journal Alternative Energetics and Ecology ամսագրի գիտական խորհրդի անդամ:
- «Հայկական բանակ» ամսագրի գիտական խորհրդի անդամ:
- Նյու-Յորքի գիտությունների ակադեմիայի գործող անդամ:
Այլ
- Աշխատանքները վերաբերում են կիսահաղորդիչների ֆիզիկայի և էլեկտրաքիմիային, կիսահաղորդչային սարքերի, միկրոէլեկտրոնիկայի, օպտոէլեկտրոնիկայի, արեգակնային էներգետիկայի բնագավառներին:
- Ուսումնասիրել է անհավասարակշիռ երևույթները կիսահաղորդչային սարքերում, կիսահաղորդիչային նյութերի ֆիզիկական և էլեկտորաքիմիական հատկությունները:
- Հիմնական հետազոտական նախընտրություններ են՝ Ջրածնի ֆոտոէլեկտրաքիմիական ստացում, արևային էներգիայի (թերմո) ֆոտոէլեկտրական փոխակերպում, կիսահաղորդչային նոր նյութերի և կառուցվածքների ֆիզիկական հատկություններ, քիմիական սենսորներ և էլեկտրոնային քիթ, նանոէլեկտրոնիկա և նանոչափային էֆեկտներ, ԳԲՀ կիսահաղորդիչային և գերհաղորդչային սարքեր:
- Օժանդակ հետազոտական նախընտրություններն են՝ ԳԲՀ սարքեր, բարձրջերմաստիճանային գերհաղորդիչներ, քվանտաչափային կիսահաղորդչային կառուցվածքներ:
- Մասնագիտացում արեգակնային մարտկոցների, պինդ մարմնի ֆիզիկաի և ֆոտոէլեկտրաքիմիայի, ինֆրակարմիր և ԳԲՀ սարքավորումների, կիսահաղորդչային նյութերի, սենսորների, օպտոէլեկտրոնիկաի, ԽՍՀՄ շրջանում` ռազմական նշանակության ինֆրակարմիր կիսահաղորդչային սարքավորումների, ջրածնի և թթվածնի ֆոտոէլեկտրաքիմիական ստացման, ռազմական նշանակության ԳԲՀ սարքավորումների վերաբերյալ:
Տե՛ս նաև
- Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005:
- Երևանի պետական համալսարան:
- Հայաստանի գիտությունների ազգային ակադեմիա: