9011
edits
Changes
Առանց խմբագրման ամփոփման
*Զարմայր Մսերյանի հայրն է:
*«Ճռաքաղ», «Համբավաբեր Ռուսիո» պարբերականներում Մսերյանը տպագրել է կրոնաաստվածաբանական բնույթի հոդվածներ («Թէոդորոսի միայնակեցի գովեստի սուրբ աստուածածին», «Քրիստոսի թուականն»), գրաբար բանաստեղծություններ ու պոեմներ («Պարոյր պսակեալ», «Օթևանք դիւցազանց հայոց»), պահպանողական դիրքերից քննել հայ ժողովրդի ապագան։ Գաղափարների համար նրան խիստ քննադատել են [[Նալբանդյանը]] և [[Ա․ Նազարյանը]]։
*«Խմբագիր չափածո բանից» ժողովածուում Մսերյանը խորը գրաբարով գովերգել է պատմական Հայաստանն ու Աստվածաշնչի զանազան դրվագներ։*«Յիշատակարան կենաց և գործոց մեծանուն Պայագատաց Լազարետն տոհմի» աշխատությունը Լազարյանների տոհմածառի գործունեությունը պատմական քննության ենթարկելու առաջին փորձն է։ * Նրա որոշ ուսումնասիրություններ («Միրզայան պեյ, պատմություն վարուց նորա») և նամակներ (Խաչատուր Աբովյանին, Հարություն Ալամդարյանին) ետմահու տպագրվել են կնոջ՝ [[Սոփիա Մսերյանի ]] հրատարակած [[«Փարոս Հայաստանի» ]] (1879-1881) հանդեսում։
=Նկարներ=
=Մատենագիտություն=
*«Խմբագիր Մսերյան Մ.Գ., Խմբագիր չափածո բանից» (բանից, ժողովածու, 1864) ժողովածուում Մսերյանը խորը գրաբարով գովերգել է պատմական Հայաստանն ու Աստվածաշնչի զանազան դրվագներ։ Ուշագրավ է «Յիշատակարան : *Մսերյան Մ.Գ., Յիշատակարան կենաց և գործոց մեծանուն Պայագատաց Լազարետն տոհմի» (1856) տոհմի, մատենագիտական-պատմաբանական աշխատությունըաշխատություն, որը Լազարյանների տոհմածառի գործունեությունը պատմական քննության ենթարկելու առաջին փորձն է։ 1856: *Մսերյանին որպես մատենագրի է ներկայացնում «Պատմութիւն կաթողիկոսաց Էջմիածնի ի Սիմէօնէ մինչ ցՅոհաննէս» (1876) գործը։ Կրոնադավանաբանական բնույթի են «Հաւատապատում, կամ այն է մանր ումունք քրիստոնեական հաւատոյ․․․» (1850) երկհատոր մենագրությունը, «Հրահանգ քրիստոնեական հաւատոյ» (1850) և «Մանր ուսմունք ազգային եկեղեցական պատմության․․․» (1874) դասագրքերը։
*Վասակ: «Արարատ» (Թիֆլիս), 1851, № 17։
Վասակ ի դժոխս (բանաստեղծություն): «Արարատ» (Թիֆլիս), 1851, № 17։
