Կանդահարյան Գևորգ

Ազգանուն Անուն Հայրանուն
Фамилия Имя Отчество
Այլ անուններ:	Ազգանուն Անուն Հայրանուն2
Անգլերեն:	Surname Name
Հայերեն:	Ազգանուն Անուն Հայրանուն
Ծննդյան տարեթիվը:	00.00.0000
Ծննդավայրը:	Քաղաք, Պետություն
Մահվան տարեթիվը:	00.00.0000
Մահվան վայրը:	Քաղաք, Պետություն
Համառոտ տվյալներ: Համառոտ նկարագրություն, երկու բառով:

ծնվել է 1925 թվականին Դամասկոսում: Ծնողները այնթապցիներ էին: Իր ծնունդից կարճ ժամանակ անց ընտանիքը տեղափոխվում է Պեյրութ: Մանուկ Գեւորգը իր նախնական կրթությունը ստանում է Կերթմենյան վարժարանում եւ Հայ Ավետարանական քոլեջում: Այնուհետեւ նա փոխադրվում է Հալեպ, ուր հաճախում է Կրթասիրաց եւ Ուսումնասիրաց վարժարանները: Վարժարանը ավարտում է 1938-ին: Ամերիկայի Ա. Ա. միությունը նույն տարում որոշում է Հալեպի երկու առաջադեմ աշակերտի ուղարկել Անթիլիասի դպրեվանքը` մասնագիտանալու հայագիտության մեջ: Ըստ նախնական ծրագրի` դպրեվանքը ավարտելուց հետո նրանք իրավունք էին ստանալու շարունակելու իրենց ուսումը Ամերիկայում` իրենց նախընտրած մասնագիտության գծով: Ընտրված երկու աշակերտներից մեկը եղել է Գեւորգ Գանտահարյանը: Նոյն տարում էլ Կրթասիրաց վարժարանի շրջանավարտը դառնում է Անթիլիասի դպրեվանքի աշակերտ:

Կյանքի հանգամանքները միշտ ավելի զորավոր են ու բախտորոշիչ, քան կանխապես լավ մշակված որեւէ մտադրություն, բաղձալի որեւէ նպատակի հասնելու ձգտում կամ մտադրություն: Ի բարեբախտություն հետագայի իր հազարավոր սաների ու աշակերտների, Ամերիկա մեկնելու ծրագիրը ինչ-ինչ հանգամանքների պատճառով չի կայանում: Փոխարենը դպրեվանքում ուսումը ավարտելուց անմիջապես հետո Գեւորգ Գանտահարյանը կարգվում է դպրեվանքի ուսուցիչ: Հավանաբար իր մտքով անգամ չի անցել, որ հետագա իր ողջ կյանքը այլեւս կապվելու է դպրեվանքին:

1965 թվականից Գեւորգ Գանտահարյանը երեսուհինգ տարի անընդմեջ զուգահեռաբար դասավանդել է նաեւ «Համազգային»-ի Ճեմարանի մեջ: Դասավանդել է, նույնպես զուգահեռաբար, Հայկազյան համալսարանում եւ «Համազգային»-ի Հայագիտական հիմնարկում:

Իր մանկավարժական գործունեության տասնյակ տարիների ընթացքում Գեւորգ Գանտահարյանը դասավանդել է հայ մատենագրություն, հայ հին գրականության պատմություն, գրաբար, հայ երաժշտության պատմություն եւ այլ առարկաներ ու դասընթացքներ: Եւ տարիներ շարունակ վաստակյալ բանասերն ու մանկավարժը ինքն է հավաքել անհրաժեշտ բոլոր նյութերը, դասընթացքներ եւ ձեռնարկներ շարադրել սաների ու աշակերտների համար` այդ եղանակով նրանց ապահովելով անհրաժեշտ գրքերով ու դասընթացներով: Ցավոք, այդ շարադրանքներն ու մշակումները ամբողջությամբ չեն պահպանվել: Իբրեւ նմուշ այս գրքում ընդգրկված է մեկ-երկու նմուշ այդ դասընթացներից:

Մանկավարժական գործունեությանը զուգահեռ Գեւորգ Գանտահարյանը տասնյակ ու տասնյակ տարիներ զբաղվել է նաեւ երաժշտական-խմբավարական գործունեությամբ: Դպրեվանքում ուսանելու տարիներից, ինչպես իր հասակակիցներն ու սերնդակիցներն են վկայում, առանձնակի սեր ու հակում է ցուցաբերել երաժշտության, մանավանդ հայ հոգեւոր եւ դասական երաժշտության հանդեպ: Նա հիմնադրել է բազմաձայն մի շարք երգչախմբեր, երգացանկում ընդգրկելով թե՛ մեր հոգեւոր-եկեղեցական երաժշտությունը, թե՛ աշխարհիկ-ժողովրդական երգերը: Եւ այդ երգչախմբերով նա համերգային բուռն գործունեություն է ծավալել` շրջելով հայ գաղութները, տարածելով հայ երգն ու երաժշտությունը, երաժշտությամբ դաստիարակելու նոր սերունդներին, հայ երաժշտությամբ նրանց ներարկելով ազգային ոգի եւ ինքնագիտակցություն: Եւ հարկ է ասել, որ իր երգչախմբերի ելույթներն ու համերգները միշտ էլ ընդունվել են մեծ սիրով, հիացմունքով ու խանդավառությամբ: Բավական է թերթել մեր գաղթոճախների մամուլի էջերը` վերն ասվածի մեջ համոզվելու համար: Գեւորգ Գանտահարյանի կազմակերպած ու հիմնադրած վո ղեկավարած «Զվարթնոց», «Կոմիտաս», «Կանաչյան», «Շնորհալի», «Հոբելենական» երգչախմբերը վիթխարի դեր են կատարել հայ համանքների կյանքում` ձեւավորելով տարբեր սերունդների մարդկանց երաժշտական ճաշակը, գիտելիքներ եւ ազգային զգացողությունը, նրանց ներաշխարհը լցնելով հայկական բառի ու խոսքի, երգի ու երաժշտության հարստությամբ եւ գեղեցկությամբ, համակելով նրանց ազգային ոգու եւ երգի շնչով, թույլ չտալով, մարդկանց հոգիներում իշխեն օտար երգն ու բառը, ոչ հայեցի ապրումներն ու զգացումները, եւ այդպիսով ծառայել է հայապահպաման եւ ազգապահպանման մեծ գործին:

Գեւորգ Գանտահարյանը եղել է նաեւ հայտնի հասարակական գործիչ, Լիբանանի հայ համայնքի հանրային-մշակութային կյանքի խոշորագույն դեմքերից մեկը: Նա մշտապես մաս է կազմել Լիբանանի թեմի Քաղաքական ժողովի, Ուսումնական խորհուրդի, Ազգային ընդհանուր ժողովի: Իր ներկայությունն ու մասնակցությունը համասփյուռքյան եւ համահայկական խորհրդաժողովներին եղել է միշտ գործուն եւ արգասավոր:

Մի շրջանում Գեւորգ Գանտահարյանը ստանձնել է «Բարսեղ Կանաչյան» երաժշտանոցի տնօրենի պաշտոնը, եղել է նաեւ Ազգային խորհրդի ատենապետ: Նա միշտ նման է եղել է այն զինվորին, ով անտրտունջ ընդունել է ծառայության հրահանգը եւ իր առջեւ դրված նպատակը համարել է ամենից կարեւորը: Գեւորգ Գանտահարյանի մանկավարժական, հանրային ու մշակութային գործունեությունը նրան բեր..

Կենսագրություն

Ծնվել է 0000թ. ամիս -ին Երկրի անվանում, քաղաքի կամ գյուղի անվանում:

Մահացել է 0000թ. ամիս -ին Երկրի անվանում, քաղաքի կամ գյուղի անվանում:

Կրթություն

• 0000թ. ավարտել է քաղաքի թիվ 00 դպրոցը:

Աշխատանքային գործունեություն

• 0000-0000թթ.՝ իքս աշխատավայրում որպես իգրեկ:
  • 0000-0000թթ.՝ իքս աշխատավայրում որպես 2իգրեկ:
• 0000-0000թթ.՝ զեթ աշխատավայրում որպես իգրեկ:

Ձեռքբերումներ

• 2008թ.՝ պատմական գիտությունների թեկնածու:
• 2009թ.՝ Ակադեմիայի իսկական անդամ:
• 2012թ.՝ շքանշան «Վիլյամ Սարոյան»:

Այլ

• Գրել այլ տեղեկություններ, որոնք չեն տեղավորվում վերը նշված երեք ենթաբաժինների չափորոշիչների մեջ:

Նկարներ

• 

  նկարի նկարագրության տեքստ

Տեսանյութեր

• Տեսանյութի նկարագրության տեքստ:

Հրապարակումներ մամուլում

• Մամուլի նյութի նկարագրության տեքստ:

Մատենագիտություն

• Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Գրքի վերնագիր, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2005:
• Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Հոդվածի վերնագիր, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 2005, թիվ 2, էջ 41-45:

Տե՛ս նաև

• Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:
• Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Գրքի վերնագիր, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2005:
• Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Հոդվածի վերնագիր, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 2005, թիվ 2, էջ 41-45: