Ղուլյան Աշոտ

Hayazg-ից
16:07, 23 Սեպտեմբերի 2015 տարբերակ, Vtovmasyan (քննարկում | ներդրում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)
Ղուլյան Աշոտ Համայակի
Բեկոր Աշոտ.jpg
Այլ անուններ: “Բեկոր”
Հայերեն: Ղուլյան Աշոտ Համայակի
Ծննդյան տարեթիվը: 6.10.1959
Ծննդավայրը: Բաքու, ԽՍՀՄ
Մահվան տարեթիվը: 24.8.1992
Մահվան վայրը: Դրմբոն, ԼՂՀ
Համառոտ տվյալներ:
Ղարաբաղյան շարժման գործիչ, զինագործ: Արցախի հերոս (1999):

Կենսագրություն

Ծնվել է 1959թ. հոկտեմբերի 6-ին Խորհրդային Ադրբեջանի Բաքու քաղաքում: 1975թ. ծնողների հետ տեղափոխվել է Ստեփանակերտ և իր հետագա կյանքը կապել հայրենի լեռնաշխարհի հետ:

Մահացել է 1992թ. օգոստոսի 24 -ին Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության Մարտակերտի շրջանի Դրմբոն գյուղում: Թաղված է Ստեփանակերտում:

Աշխատանքային գործունեություն

  • 1977-1979թթ. ծառայել է խորհրդային բանակի շարքերում:
  • 1991թ. նրա անմիջական մասնակցությամբ կազմավորվել է 1-ին վաշտը և դարձել հիմնադիր հրամանատար:

Ձեռքբերումներ

  • 1999թ. հոկտեմբերի 6-ին ԼՂՀ նախագահի թիվ 128 հրամանագրով հայրենիքի պաշտպանության գործում մատուցած բացառիկ ծառայությունների համար արժանացել է “Արցախի հերոս” բարձրագույն կոչման:
  • Հետմահու պարգևատրվել է ԼՂՀ “Մարտական խաչ” 1-ին աստիճանի շքանշանով:
  • Հետմահու պարգևատրվել է ԼՂՀ “Ոսկե արծիվ” շքանշանով:

Այլ

  • Շարժման սկզբին ընկերների աջակցությամբ պատրաստել է ինքնաշեն նռնակ, նռնականետ, 16 գծանի կարճափող հրացան ևն, զբաղվել զենքի անլեգալ փոխադրմամբ, մասնակցել պարտիզանական գործողությունների:
  • 1991թ. աչքի է ընկել Բաքվից Քելբաջար ուղարկվող ռազմական օգնության շարասյան ոչնչացման ժամանակ:
  • Մասնակցել է Ասկերանի, Հադրութի, Շահումյանի, Մալիբեկլուի, Խոջալուի, Կրկժանի, Լեսնոյի, Քարին տակի, Լաչինի, Մարտակերտ-Սրխավենդ, Բաշ-Գյունեփայա, Օրթա-Գյունեփայա և այլ բնակավայրերի ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին:
  • 1992թ. Ղուլյանը հատկապես աչքի է ընկել Շուշիի ազատագրման ժամանակ: Մայիսի 7-ի գիշերը նրա վաշտն աննկատ մոտեցել է բանտի մատույցներին և լուսադեմին առաջինը մտել Շուշի:
  • Ղուլյանը 11 անգամ վիրավորվել է, մարմնում ունեցել մեկ տասնյակից ավելի բեկորներ (այստեղից էլ` “Բեկոր” մականունը):
  • Ղուլյանի անունով են կոչվել Կենտրոնական պաշտպանական շրջանի առաջին մոտոհրաձգային գումարտակը, Ստեփանակերտի № 2 միջնակարգ դպրոցը:
  • Ստեփանակերտում տեղադրված է նրա հուշարձանը:


Նկարներ

Տեսանյութեր

Տե՛ս նաև

  • Ղարաբաղյան ազատագրական պատերազմ. 1988-1994: 1 հատորով/ (Հայկ. Հանրագիտարան. հրատ. գիտախմբ. հանձնաժողով` Հ.Մ. Այվազյան (գլխավոր խմբագիր-տնօրեն) և ուրիշներ/ Եր.: Հայկ. հանրագիտարան. հրատարակչություն, 2004 – 864 էջ: Նկ., քարտեզ:
  • Սենոր Հասրաթյան, “Ոսկե արծիվ” շքանշանի ասպետները, Երևան, “Տիգրան Մեծ” հրատարակչություն, 2015: