Ալխազով Հակոբ Քայխոսրովի

Hayazg-ից
07:45, 19 Դեկտեմբերի 2014 տարբերակ, Zarbabyan (քննարկում | ներդրում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)
Ալխազով Հակոբ Քայխոսրովի
Алхазов Яков Кайхосровович
Պատկերիկի ստեղծման սխալ. Նման նիշք չկա
Այլ անուններ: Ալխազյան Հակոբ
Անգլերեն: Alkhazov Hakob
Հայերեն: Ալխազով Հակոբ Քայխոսրովի
Ծննդյան տարեթիվը: 01.01.1826
Ծննդավայրը: Թիֆլիս, Վրաստան
Մահվան տարեթիվը: 03.11.1896
Համառոտ տվյալներ:
Ռուսական բանակի զորավար, հետևազորի գեներալ:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1826թ. հունվարի 1-ին Վրաստան մայրաքաղաք Թիֆլիսում:

Մահացել է 1896թ. նոյեմբերի 3-ին:

Կրթություն

  • 1844թ. ավարտել է 2-րդ կադետական կորպուսը:

Աշխատանքային գործունեություն

  • 1844թ. օգոստոսի 10-ին նշանակվել է Ֆինլանդական գնդի լեյբ-գվարդիայի ենթասպա (գնդի կազմում 1849թ. մասնակցել է հունգարական արշավանքին):
  • 1863-1864թթ. մասնակցել է լեհական ապստամբության ճնշմանը:
  • 1874թ.-ից՝ Կովկասի 19-րդ հետևակային դիվիզիայի 2-րդ բրիգադի հրամանատար:
  • 1877-1878թթ. ռուս-թուրքական պատերազմում եղել է Քութայիսի, ապա՝ նաև Սուխումի, Ինգուրական և Գուրիական միացյալ ջոկատի հրամանատար:
  • 1878թ.-ից՝ 41-րդ հետևակային դիվիզիայի հրամանատար:
  • 1883թ.-ից՝ Կովկասի գրենադերային դիվիզիայի հրամանատար:
  • 1885թ.-ից՝ բանակային 3-րդ կորպուսի հրամանատար:
  • 1894թ.-ից՝ Զինվորական խորհրդի անդամ:

Ձեռքբերումներ

Կոչումներ

  • 1844թ.՝ ենթասպա:
  • 1874թ.՝ գեներալ-մայոր:
  • 1877թ. հոկտեմբերի 10՝ գեներալ-լեյտենանտ (Կարսի գրավման ժամանակ ցուցաբերած խիզախության համար):
  • 1891թ.՝ ռուսական բանակի հետևազորի գեներալ:

Պարգևներ

  • 1863թ.՝ Ս. Վլադիմի 4-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1868, 1871թթ.՝ Մեծն Կայսեր նշանով ադամանդե մատանի:
  • 1876թ.՝ Ս. Ստանիսլավի 1-ին աստիճանի շքանշան:
  • 1877թ.՝ Ս. Աննային 1-ին աստիճանի շքանշան:
  • 1877թ.՝ Ս. Գեորգիի 4-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1877թ.՝ Ս. Վլադիմիրի 2-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1877թ. դեկտեմբերի 19՝ Ս. Գեորգիի 3-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1878թ.՝ Պրուսիայի թագավարության Աստղով Կարմիր արծվի շքանշան:
  • 1878թ.՝ Չեռնոգորիայի մեդալ:
  • 1882թ.՝ Սպիտակ արծվի շքանշան:
  • 1882թ.՝ Ս. Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան:
  • 1889թ.՝ ոսկե զենք (45 տարի ծառայության համար):

Այլ

  • Միջնադարում Վրաստանում առաջացած հայկական հինավուրց տոհմի ներկայացուցիչ է:
  • Եղել է հայ առաքելական եկեղեցու հետևորդ:
  • Կարսի փողոցներից մեկը նրա պատվին անվանվել է «Ալխազովյան»:
  • 1880-1885թթ. ապրել է Թիֆլիսի Հին-Ինստիտուտյան փողոցում, 14-րդ տանը:

Նկարներ

Տե՛ս նաև

  • Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:

Меружанян А. Маршалы, генералы и адмиралы армянского происхождения в Санкт-Петербурге. - Санкт-Петербург: "Роза ветров",2014, с 47. Меружанян А. Маршалы, генералы и адмиралы армянского происхождения в Санкт-Петербурге. - Санкт-Петербург: "Роза ветров",2013, с 41-42. Аветисян Г.А. Генералы - армяне в Российской империи. Ер., 2007. Асадов Ю.А. Армянские офицеры – на царской службе. М.: Интер-Весы, 1999. Асадов Ю.А. 1000 офицерских имен в армянской истории. Историко-биографические очерки. Пятигорск. 2004. Волков С.В. Генералитет Российской империи: энциклопедический словарь генералов и адмиралов от Перта I до Николая II. Т.1, с.48. М.,2009. Военный орден Святого Великомученика и Победоносца Георгия / Отв. ред. Шабанов В.М. М., 2004. Ноев Ковчег. Информационно-аналитическая газета армянской диаспоры стран СНГ. N 04 (73) Апрель 2004 года. Мамулов С.С. Армяне в Грузии. Книга вторая. М. 2002. Саркисян С. Т. Энциклопедия Арцах-Карабаха. СПБ., 2005. - 312 с. Алхазов Г. О потомках генерала-от-инфантерии Якова Кайхосровича Алхазова // Бекский дом. – Пятигорск, 2006. – Вып. 13. – С. 27 – 30.