Հարությունյան Վլադիմիր Միքայելի

Hayazg-ից
11:47, 14 Դեկտեմբերի 2014 տարբերակ, AniZakaryan (քննարկում | ներդրում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)
Հարությունյան Վլադիմիր Միքայելի
Арутюнян Владимир Михайлович
Harutyunyan-vladimir.jpg
Անգլերեն: Harutyunyan Vladimir
Հայերեն: Հարությունյան Վլադիմիր Միքայելի
Ծննդյան տարեթիվը: 30.08.1940
Ծննդավայրը: Երևան, Հայաստանի Հանրապետություն
Համառոտ տվյալներ:
Ֆիզիկոս:


Կենսագրություն

Ծնվել է 1940թ. օգոստոսի 30-ին Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաք Երևանում:

Կրթություն

  • 1964թ. ավարտել է Կիևի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը:
  • 1969թ.՝ ասպիրանտուրա` Հայաստանի գիտությունների ակադեմիայի Էլեկտրոնիկայի և ռադիոֆիզիկայի ինստիտուտ:

Աշխատանքային գործունեություն

  • 1969-1972թթ.՝ ՀՀ ԳԱԱ Ռադիոֆիզիկայի և էլեկտրոնիկայի ինստիտուտի գիտական քարտուղար:
  • 1972-1974թթ.՝ կիսահաղորդչային սարքերի ֆիզիկայի լաբորատորիայի վարիչ:
  • 1974թ.-ից՝ ԵՊՀ կիսահաղորդիչների և դիէլեկտրոնների ամբիոնի վարիչ և դրան կից հիմնախնդիրների լաբորատորիայի գիտական ղեկավար:
  • 2007թ.-ից՝ Կիսահաղորդչային սարքերի և նանոտեխնալոգիաների կենտրոնի գիտական ղեկավար:

Ձեռքբերումներ

  • 1970թ.՝ ֆիզմաթ գիտությունների թեկնածու:
  • 1979թ.՝ ֆիզմաթ գիտությունների դոկտոր:
  • 1981թ.՝ պրոֆեսոր:
  • 1969թ.՝ ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոս:
  • 1990թ.-ից՝ թղթակից անդամ:
  • 1996թ.՝ Հայաստանի ազգային ակադեմիայի ակադեմիկոս:
  • «Անանիա Շիրակացի» պետական պարգև:
  • 2007թ.՝ ՀՀ Նախագահի մրցանակ:
  • 2009թ.՝ ՀՀ Վարչապետի պարգև:
  • Ռուսաստանի բնական գիտությունների ակադեմիայի արտասահմանյան անդամ:
  • Ֆրանսիական միջազգային ինժեներական և ֆրանսիական «Արարատ» Գիտությունների ակադեմիաների անդամ:
  • Journal Alternative Energetics and Ecology ամսագրի գիտական խորհրդի անդամ:
  • «Հայկական բանակ» ամսագրի գիտական խորհրդի անդամ:
  • Նյու-Յորքի գիտությունների ակադեմիայի գործող անդամ:

Այլ

  • Աշխատանքները վերաբերում են կիսահաղորդիչների ֆիզիկայի և էլեկտրաքիմիային, կիսահաղորդչային սարքերի, միկրոէլեկտրոնիկայի, օպտոէլեկտրոնիկայի, արեգակնային էներգետիկայի բնագավառներին:
  • Ուսումնասիրել է անհավասարակշիռ երևույթները կիսահաղորդչային սարքերում, կիսահաղորդիչային նյութերի ֆիզիկական և էլեկտորաքիմիական հատկությունները:
  • Հիմնական հետազոտական նախընտրություններ են՝ Ջրածնի ֆոտոէլեկտրաքիմիական ստացում, արևային էներգիայի (թերմո) ֆոտոէլեկտրական փոխակերպում, կիսահաղորդչային նոր նյութերի և կառուցվածքների ֆիզիկական հատկություններ, քիմիական սենսորներ և էլեկտրոնային քիթ, նանոէլեկտրոնիկա և նանոչափային էֆեկտներ, ԳԲՀ կիսահաղորդիչային և գերհաղորդչային սարքեր:
  • Օժանդակ հետազոտական նախընտրություններն են՝ ԳԲՀ սարքեր, բարձրջերմաստիճանային գերհաղորդիչներ, քվանտաչափային կիսահաղորդչային կառուցվածքներ:
  • Մասնագիտացում արեգակնային մարտկոցների, պինդ մարմնի ֆիզիկաի և ֆոտոէլեկտրաքիմիայի, ինֆրակարմիր և ԳԲՀ սարքավորումների, կիսահաղորդչային նյութերի, սենսորների, օպտոէլեկտրոնիկաի, ԽՍՀՄ շրջանում` ռազմական նշանակության ինֆրակարմիր կիսահաղորդչային սարքավորումների, ջրածնի և թթվածնի ֆոտոէլեկտրաքիմիական ստացման, ռազմական նշանակության ԳԲՀ սարքավորումների վերաբերյալ:

Տե՛ս նաև