| Ղուլյան Աշոտ Համայակի | |
| |
| Այլ անուններ: | “Բեկոր” |
| Հայերեն: | Ղուլյան Աշոտ Համայակի |
| Ծննդյան տարեթիվը: | 6.10.1959 |
| Ծննդավայրը: | Բաքու, ԽՍՀՄ |
| Մահվան տարեթիվը: | 24.8.1992 |
| Մահվան վայրը: | Դրմբոն, ԼՂՀ |
| Համառոտ տվյալներ: Ղարաբաղյան շարժման գործիչ, զինագործ: Արցախի հերոս (1999): | |
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է 1959թ. հոկտեմբերի 6-ին Խորհրդային Ադրբեջանի Բաքու քաղաքում: 1975թ. ծնողների հետ տեղափոխվել է Ստեփանակերտ և իր հետագա կյանքը կապել հայրենի լեռնաշխարհի հետ:
Մահացել է 1992թ. օգոստոսի 24 -ին Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության Մարտակերտի շրջանի Դրմբոն գյուղում: Թաղված է Ստեփանակերտում:
Աշխատանքային գործունեություն
- 1977-1979թթ. ծառայել է խորհրդային բանակի շարքերում:
- 1991թ. նրա անմիջական մասնակցությամբ կազմավորվել է 1-ին վաշտը և դարձել հիմնադիր հրամանատար:
Ձեռքբերումներ
- 1999թ. հոկտեմբերի 6-ին ԼՂՀ նախագահի թիվ 128 հրամանագրով հայրենիքի պաշտպանության գործում մատուցած բացառիկ ծառայությունների համար արժանացել է “Արցախի հերոս” բարձրագույն կոչման:
- Հետմահու պարգևատրվել է ԼՂՀ “Մարտական խաչ” 1-ին աստիճանի շքանշանով:
- Հետմահու պարգևատրվել է ԼՂՀ “Ոսկե արծիվ” շքանշանով:
Այլ
- Շարժման սկզբին ընկերների աջակցությամբ պատրաստել է ինքնաշեն նռնակ, նռնականետ, 16 գծանի կարճափող հրացան ևն, զբաղվել զենքի անլեգալ փոխադրմամբ, մասնակցել պարտիզանական գործողությունների:
- 1991թ. աչքի է ընկել Բաքվից Քելբաջար ուղարկվող ռազմական օգնության շարասյան ոչնչացման ժամանակ:
- Մասնակցել է Ասկերանի, Հադրութի, Շահումյանի, Մալիբեկլուի, Խոջալուի, Կրկժանի, Լեսնոյի, Քարին տակի, Լաչինի, Մարտակերտ-Սրխավենդ, Բաշ-Գյունեփայա, Օրթա-Գյունեփայա և այլ բնակավայրերի ինքնապաշտպանական և ազատագրական մարտերին:
- 1992թ. Ղուլյանը հատկապես աչքի է ընկել Շուշիի ազատագրման ժամանակ: Մայիսի 7-ի գիշերը նրա վաշտն աննկատ մոտեցել է բանտի մատույցներին և լուսադեմին առաջինը մտել Շուշի:
- Ղուլյանը 11 անգամ վիրավորվել է, մարմնում ունեցել մեկ տասնյակից ավելի բեկորներ (այստեղից էլ` “Բեկոր” մականունը):
- Ղուլյանի անունով են կոչվել Կենտրոնական պաշտպանական շրջանի առաջին մոտոհրաձգային գումարտակը, Ստեփանակերտի № 2 միջնակարգ դպրոցը:
- Ստեփանակերտում տեղադրված է նրա հուշարձանը:
Նկարներ
Տեսանյութեր
Տե՛ս նաև
- Ղարաբաղյան ազատագրական պատերազմ. 1988-1994: 1 հատորով/ (Հայկ. Հանրագիտարան. հրատ. գիտախմբ. հանձնաժողով` Հ.Մ. Այվազյան (գլխավոր խմբագիր-տնօրեն) և ուրիշներ/ Եր.: Հայկ. հանրագիտարան. հրատարակչություն, 2004 – 864 էջ: Նկ., քարտեզ:
- Սենոր Հասրաթյան, “Ոսկե արծիվ” շքանշանի ասպետները, Երևան, “Տիգրան Մեծ” հրատարակչություն, 2015: