Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է 1918թ. սեպտեմբերի 9-ին Շահրիզում (այժմ՝ Գեղամավան՝ ՀՀ Գեղարքունիքի մարզում):
Մահացել է 1985թ. ապրիլի 16-ին Հայաստանի Խորհրդային Հանրապետության մայրաքաղաք Երևանում:
Աշխատանքային գործունեություն
- 1944թ.-ից դասախոսել է Հայաստանի պետական մանկավարժական ինստիտուտում (ՀՊՄԻ):
- 1978-1985թթ.՝ ժամանակակից հայոց լեզվի ամբիոնի վարիչ:
- 1950-1959թթ.՝ ՀԽՍՀ ԳԱ Լեզվի ինստիտուտի ժամանակակից հայոց լեզվի բաժնի վարիչ:
- 1978-1985թթ.՝ համաբարբառի բաժնի վարիչ:
Ձեռքբերումներ
- 1963թ.՝ բանասիրական գիտությունների դոկտոր:
- 1964թ.՝ պրոֆեսոր:
- 1965թ.՝ ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ:
- 1965թ.՝ Մ. Նալբանդյանի անվան մրցանակ:
- 1977թ.՝ ՀԽՍՀ ԳԱ թղթակից անդամ:
- Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան:
Այլ
Վարել է ժամանակակից հայոց լեզու, գրաբար, լեզվաբանության ներածություն բուհական դասընթացները: Ուշագրավ ներդրում ունի հայերենի, մասնավորապես արդի գրական լեզվի բայակազմության, բայական կարգերի ձևաբանական հատկությունների քննության բնագավառում: Գրաբարի նրա կազմած ձեռնարկը ակնհայտորեն նպաստել է հին գրական հայերենի ուսուցման գործին:
- Աշխատությունները վերաբերում են հայերենի բային, նրա բնորոշ ձևերին, բառաքերականական առանձնահատկություններին, սեռի քերականական կարգին:
Մատենագիտություն
- Աբրահամյան Ա.Ա., Գրաբարի ձեռնարկ, Երևան, 1952-1976:
- Աբրահամյան Ա.Ա., Հայերենի դերբայները և նրանց ձևաբանական նշանակությունը, Երևան, 1953:
- Աբրահամյան Ա.Ա., Բայը ժամանակակից հայերենում, Երևան, 1962:
Թարգմանություններ աշխարհաբարից
- Աբրահամյան Ա.Ա, Եզնիկ Կողբացու «Եղծ աղանդոց», 1970:
- Աբրահամյան Ա.Ա., Ստեփանոս Օրբելյանի «Սյունիքի պատմություն», 1986:
Տե՛ս նաև
- Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:
- Է. Բ. Աղայան, Հայ լեզվաբանության պատմություն, հ. 2, Երևան, 1962:
- Հ. Զ. Պետրոսյան, Հայերենագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1987, էջ 11:
- Հայկական համառոտ հանրագիտարան, հատոր 1, Ե., ՀԽՀ գլխավոր խմբագրություն, 1990, էջ 21-22:
Академия наук Армянской ССР: Персональный состав 1943-1983. Ер., 1984