Հովհաննես Գ Օձնեցի
Hayazg-ից
07:07, 18 Մարտի 2015 տարբերակ, AniZakaryan (քննարկում | ներդրում)
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է Արևմտյան Հայաստանի Գուգարքի Տաշիր գավառի Օձուն գյուղում:
Մահացել է 728թ. Հայաստանի Հանրապետության Լոռու մարզի Արդվի գյուղում:
Կրթություն
- Ուսանել է Այրարատի Արագածոտն գավառում, աշակերտել է Թեոդորոս Քռթենավորին:
Աշխատանքային գործունեություն
- 717թ.՝ Ամենայն հայոց կաթողիկոս:
- 719թ. մեկնել է Դամասկոս՝ Օմար ամիրապետի մոտ, խնդրել հայ եկեղեցին և հոգևորականությանն ազատել որոշ հարկերից, ապահովել քրիստոնեական կրոնի ազատ դավանությունը խալիֆայության սահմաններում և վերացնել քրիստոնյաների հալածանքները. խոստացել է ապահովել հայերի հնազանդությունը:
- Միաժամանակ ձեռք է բերել թույլտվություն, որ 705թ. Խրամում ու Նախճավանում ողջակիզումից զերծ մնացած և գերեվարված հայ նախարարները հայրենիք վերադառնան, վերստանան իրենց ժառանգական հողատիրական տիրույթները և վերականգնեն նախարարական իրավունքները:
- 719-720թթ. Դվինի ժողովում ընդունել է պավլիկյանների դեմ ուղղված կանոն:
- Հայերի ու ասորիների միաբնակ եկեեիների միջև տարաձայնություններին վերջ տալու նպատակով Մանազկերտ աաում 726թ. հրավիրել է եկեղեցական ժողով, որը կանոնադրական օրենսդրությամբ վավերացրել է երկու եկեղեցիների միասնականությունը:
Այլ
- Ամփոփված է իր կառուցած Սուրբ Հովհաննես եկեղեցում:
- Հաջորդել է Եղիա Ա Արճիշեցուն:
- Արաբական խալիֆայության տիրապետության պայմաններում ձգտել է ամրապնդել Հայոց եկեղեցու դիրքերը:
- Հայոց եկեղեցու անկախության, քաղկեդոնականության դեմ պայքարելու համար, առաջին անգամ հայ իրականության մեջ նա կազմել է «Կանոնագիրք Հայոցը», որը Օձնեցու եկեղեցական բարեփոխումների ամփոփումն ու հաստատումն էր:
- Կաթողիկոսական գահին նրան հաջորդել է Դավիթ Ա Արամոնեցին:
Նկարներ
Տեսանյութեր
Հրապարակումներ մամուլում
Մատենագիտություն
Տե՛ս նաև
- Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005: