Արշիլ Գորկի

Hayazg-ից
Արշիլ Գորկի
Аршиль Горки
Boy.jpg
Այլ անուններ: Ադոյան Ոստանիկ (Մանուկ) Սեդրակի
Անգլերեն: Arshile Gorki
Հայերեն: Արշիլ Գորկի
Ծննդյան տարեթիվը: 15.04.1904
Ծննդավայրը: Խորգոմ, Արևմտյան Հայաստանի
Մահվան տարեթիվը: 21.07.1948
Մահվան վայրը: Նյու Յորք, ԱՄՆ
Համառոտ տվյալներ:
Նկարիչ:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1904թ. ապրիլի 15-ին Արևմտյան Հայաստանի Վանի նահանգի Հայոց ձոր գավառի Խորգոմ գյուղում:

Մահացել է 1948թ. հուլիսի 21-ին ԱՄՆ-ի Նյու Յորք քաղաքում:

Կրթություն

  • Նախնական կրթությունն նստացել է ծննդավայրի և Վանի դպրոցներում:
  • 1926թ. ավարտել է Նյու Յորքի արվեստի կենտրոնական դպրոցը:

Աշխատանքային գործունեություն

  • 5 տարի դասավանդել է Նյու Յորքի արվեստի կենտրոնական դպրոցում:
  • Ստեղծագործական առաջին շրջանում հիմնականում ստեղծել է դիմանկարներ, նատյուրմորտներ, բնանկարներ՝ ինպրեսիոնիստների ազդեցությամբ, ապա հակվել վերացարկումնային (աբստրակտ) նկարչությանը:
  • Կյանքի վերջին տարինեին ստեղծել է հնչեղ գույներով ինքնատիպ կտավներ:

Աշխատանքներ

  • «Նկարիչն ու իր մայրը», Ուիտնի ամերիկյան արվեստի թանգարան, Նյու Յորք, 1928-1932:
  • «Այգիներ Սոչիում», 1938 (նախնական անվանումը՝ «Այգիներ Խորգոմում»):
  • «Ջրվեժ», «Թեյթ» պատկերաասրահ, Լոնդոն, 1943:
  • «Ծաղկավետ ջրաղացի ջրերը», Մետրոպոլիտեն թանգարան, Նյու Յորք, 1944:
  • «Ինչպես է մորս ասեղնագործ գոգնոցը բացվում իմ կյանքում», Սիեթլ քաղաքի թանգարան, 1944:
  • «Հովեվարք», Ժամանակակից արվեստների թանգարան, Նյու Յորք, 1947:
  • «Արորը և երգը», 1947:

Ցուցահանդեսներ

  • 1934թ.՝ անհատական ցուցահանդես, Ֆիլադելֆիա:
  • 1939, 1945, 2003թթ.՝ անհատական ցուցահանդեսներ, Նյու Յորք:
  • 1941թ.՝ անհատական ցուցահանդես, Սան Ֆրանցիսկո:
  • 1956թ.՝ Ամերիկյան արվեստի ցուցահանդես, Մոսկվա:
  • 1963թ.՝ Ամերիկյան գրաֆիկայի ցուցահանդես, Երևան:

Ձեռքբերումներ

  • 2008թ.՝ պատմական գիտությունների թեկնածու:
  • 2009թ.՝ Ակադեմիայի իսկական անդամ:
  • 2012թ.՝ շքանշան «Վիլյամ Սարոյան»:

Այլ

  • Գորկու ընտանիքը 1915թ. գաղթել է Երևան: 1919թ. փոխադրվել է Թիֆլիս, ապա՝ ԱՄՆ:
  • Գորկի ազգանունը վերցրել է 1925թ.՝ համակրելով ռուս գրող Մ. Գորկուն:
  • Գորկի իր նկարներով արժանցել է համաշխարհային հռչակի՝ որպես ժամանակակից արվեստում «սյուռեալիստական էքսպրեսիոնիզմի» սկզբնավորողի:
  • Գորկու արվեստի վերացարկված ձևերի գունային խարիսխը նրա մանկության պայծառ հիշատակների՝ Վանա լճի կապույտի, դեղնավուն ավազի, ծիրանի արևախանձ գույնի արձագանքն է:
  • Հոգևոր արմատներով Գորկին կապված էր Հայաստանին ու հայ ժողովրդին: 1938թ. նա Հայաստան է ուղարկել չորս պատկեր, 1941թ. Նյու Յորքում կազմակերպված վաճառք-ցուցահանդեսում երկու նկար նվիրել կարմիր բանակին օգնելու գործին:
  • 1946թ. հրդեհվել են Գորկու երեսունից ավելի կտավներ, հիվանդացել է քաղցկեղով, որոշ ժամանակ անց ինքնասպան է եղել:
  • Գորկու կտավները գտնվում են ԱՄՆ-ի մի շարք նշանավոր, Լոնդոնի «Թեյթ» և Փարիզի Ժ. Պոմպիդուի անվան ժամանակակից արվեստի թանգարաններում:
  • 2004թ.-ից Երևանում գործում է «Արշիլ Գորկի» հիմնադրամը:

Մեջբերումներ Արշիլ Գորկուց

  • «Հայաստանը ջերմություն և կենսականություն, ուժ, մի յուրահատուկ երջանկություն ու թախիծ ունի: Տխուր, սակայն չհաղթված»:
  • «Կյանքս նման է անհանգիստ ծովի, որն ալեկոծվում է տխրությունից ու վշտից... Ես երեք գաղափարների «արտադրանք» եմ՝ մաքրություն, տանջանք և հասունություն։ Տանջանքները հիվանդագին են, բայց անհրաժեշտ։ Ես միշտ զգում եմ մենակությունս, նույնիսկ ընկերներիս և հարազատներիս շրջապատում...»:
  • «Վերջերս գիտակցությունս լցվել էր հայկական ծիրանների բույրով: Արվեստանոցումս, անշուշտ, ծիրաններ չկային, բայց բույրը այնքան հստակ էր, որ, կարծես, ծառն էի բարձրացել դրանք պապիկիս համար հավքելու...»:

Մեջբերումներ Արշիլ Գորկու մասին

  • «Նա նման է հսկա սառցալեռան, որը 9/10 մասով ընկղմված է օվկիանոսում և երևում է ընդամենը 1/10 մասով: Բայց այն, ինչ երևում է, հզոր է և հրաշալի իր փայլի մեջ» (Ուիլյամ դե Կունինգ, ամերիկացի նկարիչ):
  • «Խոսքեր չկան արտահայտելու այն, ինչ իր արվեստում արտացոլել է Արշիլ Գորկին: Նրա փակած դռները բախում են նույնիսկ մահվանից հետո: Բախում են, քանի որ չկա մեկը, ով կկարողանա բանալ դրանք: Դռները կարող է բացել միայն մեկ այլ Գորկի, որը նրա պես անտարբեր կլինի ամենի հանդեպ, բացառությամբ գլխավոր զոհաբերության՝ գեղանկարչության...» (Ալեն Ջուֆրի):

Նկարներ

Տեսանյութեր

Հրապարակումներ մամուլում

Մատենագիտություն

  • Արշիլ Գորկի, Նամակներ, Ե., 2005 (հայերեն և անգլերեն):

Տե՛ս նաև