19:54, 23 Սեպտեմբերի 2014-ի տարբերակ

Հակոբյան Ռուբեն Ղազարի
Акопян Рубен Казарович
Անգլերեն:	Hakobyan Ruben
Հայերեն:	Հակոբյան Ռուբեն Ղազարի
Ծննդյան տարեթիվը:	20.05.1912
Ծննդավայրը:	Ուզունթալա, Հայաստանի Հանրապետություն
Մահվան տարեթիվը:	11.09.1994
Մահվան վայրը:	Երևան, Հայաստանի Հանրապետություն
Համառոտ տվյալներ: Խորհրդային միության հերոս, ավագ լեյտենանտ:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1912թ. մայիսի 20-ին Հայաստանի Հանրապետության Տավուշի մարզի Ուզունթալա (այժմ՝ Այգեհովիտ) գյուղում:

Մահացել է 1994թ. սեպտեմբերի 11-ին Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաք Երևանում:

Կրթություն

• Ավարտել է Լենինգրադի ռազմաճարտարագիտական դպրոցը:
• 1943թ. ավարտել է «Վիստրել» դասընթացները:
• 1951թ.՝ ԵՊՀ տնտեսագիտության ֆակուլտետը:

Աշխատանքային գործունեություն

• Հայրենական պատերազմի ժամանակ մասնակցել է 4-րդ ուկրաինական ռազմաճակատի 2-րդ գվարդիական բանակի ռազմական գործողություններին:
• Եղել է դասակի, վաշտի, գումարտակի հրամանատար:
• 1947-1952թթ.՝ ՀԽՍՀ ԳԽ պատգամավոր:
• 1953-1956թթ.՝ Ռուբեն Հակոբյանը աշխատում Է որպես ճանապարհային շինարարության պետ Կիրովականում:

Ձեռքբերումներ

• 1994թ. մայիսի 16-ից՝ Խորհրդային միության հերոս:
• Ղրիմի Արմյանսկ և Կրասնոպերեկոպսկ քաղաքների պատվավոր քաղաքացի:
• Քաղաքի ազատագրման համար մղվող մարտերում ավտոմատավորների ստորաբաժանումը հմտորեն ղեկավարելու և անձնական խիզախության համար Ռուբեն *Pարգևատրվել է Կարմիր աստղի շքանշանով:
• Արմյանսկի և Կրասնոպերեկոպսկի պատվավոր քաղաքացի:

Այլ

• Հերոսի կոչման արժանացել է Ղրիմի համար մղված մարտերում ցուցաբերծ խիզախության համար:
• Մասնակցել է Ուկրաինայի ազատագրման մարտերին:
• Իր համարձակության ու հմտության համար լեյտենանտ Ոուբեն Հակոբյանի անունը արագորեն տարածվել է դիվիզիայում: Նա բազմիցս ցուցաբերել է արիություն և հաջողությամբ կատարում հրամանատարության առաջադրանքները: Դնեպրի ձախ ափին գտնվող Պոյմա քաղաքի համար մարտեր էր մղվում: Կատաղի թշնամին չէր ուզում քաղաքը թողնել:
• Մարտերի ընթացում երկու անգամ վիրավորվել է: Չհեռանալով զորամասից վիրավոր հրամանատարը շարունակել է ոգեշնչել իր մարտիկներին: Այնուհետև իր ստորաբաժանումով տեղափոխվել է Ղրիմի ուղղություն և ռազմաճակատի զորքերի կազմում մասնակցել ազատագրական մարտերին:
• Ոուբեն Հակոբյանի ղեկավարած ավտոմատավորների վաշտը մյուս ստորաբաժանումների հետ միասին Պերեկոպում մասնակցել է թշնամու ամրությունների ճեղքմանը, հարձակվում Արմյանսկ քաղաքի հյուսիսային ուղղությամբ և գրավել բարձունքը, վաշտը ամրացել է բարձունքում և թշնամուն մեծ կորուստներ պատճառելով անցել դեպի մյուս` Իշունյան բարձունքը, որը գերմանացիների կարևոր հենակետն էր: Այստեղ ուժեղ ամրություններ էր կառուցված: Իշունյան բարձունքի գրավման համար տեղի են ունեցել արյունահեղ մարտեր: Հրետանային և ականանետային ուժեղ կրակի տակ Հակոբյանի վաշտի ռազմիկները գրոհել են դեպի բարձունքը, առաջինը հայտնվել գագաթին և մարտեր մղել խրամատավորված ու ամրացված հիտլերականների հետ: Մարտական առաջադրանքը կատարվել է:
• Ապրիլի 7-ին Իշունյան և անանուն բարձունքի վրա ծածանվել են մարտական կարմիր դրոշները: Ազատագրվել է Արմյանսկ քաղաքը: Բայց հակառակորդը փորձել է հակագրոհով նորից գրավել բարձունքը և ճնշում գործադրել առաջ շարժվող զորքերի վրա: Այստեղ, Հակոբյանի հրամանատարությամբ, վաշտի մարտիկները համառորեն դիմադրել են: Նրանց վրա են գալիս թշնամու 8 տանկ և ավտոմատավորների մի գումարտակ: Սկսվում է անհավասար արյունալի մարտ: Ինչով կվերջանա այն, անհանգստանում է գնդի հրամանատար, մայոր Վիկտոր Դոցկոն, որը իր դիտակետից տեսնում է Հակոբյանի վաշտի անձնուրաց դիմադրությունը: Համառ մարտերում վաշտը ետ է մղել հակառակորդի հակագրոհը, թշնամին դաշտում թողել է մեծ թվով զոհվածներ, վառված տանկեր:
• Հրամանատարության կողմից առաջադրանք է տրվում հետախուզել Իշունյան լիճը: Հակոբյանը 19 հետախույզ մարտիկների հետ թափանցում է թշնամու գրաված բնագիծը: Այստեղ հանկարծակի հանդիպելով 40-50 հոգուց բաղկացած գերմանական զինվորների, սկսվում է ուժեղ մարտ: Խորհրդային քաջ մարտիկները ավտոմատային անընդհատ կրակահերթերով արագորեն ոչնչացնում են ֆաշիստ զինվորներին: Ապրիլի 11-ին հետախուզության ընթացքում մարտում Հակոբյանը ծանր վիրավորվում է աջ թևից և շարքից դուրս գալիս, նրան տեղափոխում են զինվորական հոսպիտալ: Անդրկովկասյան ռազմաճակատի ՚Մարտիկ թերթը գրել է.«Հակոբյանն ու իր մարտիկները կռվում էին ինչպես վայել է Սովետական քաջերին: Ապրիլի 11-ի իրիկնադեմին նրանք արդեն Իշունի մոտ Էին: ճանապարհին նրանք մի քանի անգամ հանդիպեցին անհաղթահարելի թվացող խոչընդոտների: Հակոբյանի գումարտակի մարտիկները թշնամուն դուրս Էին մղում խրամատներից: Առյուծի պես Էր կռվում Ռուբեն Հակոբյանը: Նրա մարտիկները ոգևորված իրենց հերոս հրամանատարի տոկունությամբ, կռվում էին քաջաբար»:
• Կրասնոպերեկոպսկ քաղաքի (Ղրիմ, Ուկրաինա) № 2 դպրոցը կրում է նրա անունը:

Նկարներ

Տե՛ս նաև

• Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005:
• ՌՈՒԲԵՆ ՂԱԶԱՐԻ ՀԱԿՈԲՅԱՆ:
• Մայր Հայաստան. Հակոբյան Ռուբեն: