«Դուրյան Պետրոս Աբրահամի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Hayazg-ից
| Տող 34. | Տող 34. | ||
==Այլ== | ==Այլ== | ||
*[http://am.hayazg.info/%D4%B4%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6_%D4%B5%D5%B2%D5%AB%D5%B7%D5%A5_%D4%B1%D5%A2%D6%80%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%AB Ե.Ա. Դուրյանի] եղբայրը: | *[http://am.hayazg.info/%D4%B4%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6_%D4%B5%D5%B2%D5%AB%D5%B7%D5%A5_%D4%B1%D5%A2%D6%80%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%AB Ե.Ա. Դուրյանի] եղբայրը: | ||
| + | |||
| + | ===Քաղվածքներ=== | ||
| + | *Ստակը չեմ ատեր, բայց գրիչը կը սիրեմ. սփոփում է նա ինձ այս անձուկ կացության մեջ: | ||
| + | *Ես ալ մեռած չըլլամ պիտի, միշտ դալար ու կենդանի մնամ պիտի …: | ||
| + | *Բանաստեղծ չեմ, բաըց բանաստեղծությունը կսիրեմ: Ես, որ աշխարհի մեջ միայն երգեր շատ սիրեցի, կուզեմ, որ իմ վերջին շունչս ալ երգ մ’ըլլա: | ||
| + | *Ես ալ մեռած չըլլամ պիտի, միշտ դալար ու կենդանի մնամ պիտի…: | ||
| + | *…Մարդու նշանաբանը երգն է: Էն առաջին ձայնը երգն է, բնությունն ամբողջ երգ մ'է: | ||
| + | *«Երիտասարդ ըլլալ և երգե՜լ, ծեր լինել և աղոթե՜լ»: Այս է կյանկը: Ա՜հ, գեղեցիկ կյանկ մ'ալ կա. Սերն է այդ. «Երգե՜լ, աղոթե՜լ ու սիրե՜լ»: | ||
| + | *Մեկ քանի պատառ թուղթերու վրա արցունքոտ տողեր գրեր եմ. Անշուշտ, բարեկամքս զանտի պատվեն և անոնց արև տեսղնեն պիտի: | ||
| + | *Ազգի մը դաստիարկության և հառաջադիմության աղբյուրը կիրթ մոր ըստինն է: | ||
| + | |||
| + | ===Մեջբերումներ Դուրյանի մասին=== | ||
| + | *Նա է մեր նոր քնարերգության առաջին մեծը և միշտ էլ կմնա վերջինի կողքին, որովհետև նա չի հնանում, ինչպես չեն հնանում ժպիտն ու հառաչը, ծիծաղն ու հեծկլտոցը: | ||
| + | Պարույր Սևակ | ||
| + | *Դուրյանի աշխարհում լճակ կա, և ի՜նչ լճակ։ Եթե մի չար հրաշքով գոլորշիանան աշխարհի բոլոր լճակները՝ Դուրյանի «Լճակով» կարելի է վերստեղծել դրանք։ Նա մեզ, իր օրինակով, մտերմացրեց այդ «մելամաղձոտ» լճակին, ինչպես նաև սովորեցրեց «գրավիլ, լռել ու խոկալ»։ | ||
| + | Պարույր Սևակ | ||
| + | *Սա աշխարհ չպատկերեց։ Եվ աշխարհ չստեղծեց սա։ Սա բացեց իր աշխարհը, որ իրենից հետո կոչվեց ու կոչվելու է իր անւունով՝ դուրյանական։ | ||
| + | Պարույր Սևակ | ||
| + | *Դուրյանն ամենեն պարզը և իր պարզության մեջ զգացման ամենեն վեհ բարձրությանը հասնող, բուն ժողովրդային հանճարն է ըստ իս: | ||
| + | Գրիգոր Զոհրապ | ||
| + | *Ապրելու և սիրվելու իրավունքով ծնված բանաստեղծը միայն կյանքի «սև կաթը» ըմպեց, բայց երբեք չդավաճանեց իր քնարն ու վեհ կոչմանը: Իր մեծ նախորդ Սայաթ-Նովայի նման «զայրացավ», բայց երբեք չանիծեց: | ||
| + | Հովհ. Թումանյան | ||
=Նկարներ= | =Նկարներ= | ||
| Տող 49. | Տող 71. | ||
=Մատենագիտություն= | =Մատենագիտություն= | ||
| − | * | + | *Դուրյան Պ., |
| − | * | + | *Դուրյան Պ., |
| + | *Դուրյան Պ., | ||
| + | *Դուրյան Պ., | ||
| + | *Դուրյան Պ., | ||
| + | *Դուրյան Պ., | ||
| + | *Դուրյան Պ., | ||
| + | *Դուրյան Պ., | ||
| + | *Դուրյան Պ., | ||
| + | *Դուրյան Պ., | ||
| + | *Դուրյան Պ., | ||
=Տե՛ս նաև= | =Տե՛ս նաև= | ||
15:15, 19 Օգոստոսի 2014-ի տարբերակ
| Դուրյան Պետրոս Աբրահամի | |
| Фамилия Имя Отчество | |
| |
| Այլ անուններ: | Զըմպայան Պետրոս Աբրահամի |
| Անգլերեն: | Duryan Petros |
| Հայերեն: | Դուրյան Պետրոս Աբրահամի |
| Ծննդյան տարեթիվը: | 20(01).05(06).1851 |
| Ծննդավայրը: | Սկյուտար, Թուրքիա |
| Մահվան տարեթիվը: | 21(02).01(02).1872 |
| Մահվան վայրը: | Կոստանդնոպոլիս, Թուրքիա |
| Համառոտ տվյալներ: Բանաստեղծ, դրամատուրգ: | |
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է 1851թ. մայիսի(հունիսի) 20(1)-ին Թուրքիայի Կոստանդնոպոլս քաղաքի Սկյուտար թաղամասում:
Մահացել է 1872թ. հունվարի(փետրվարի) 21(2)-ին Թուրքիայի Կոստանդնուպոլիս քաղաքում:
Կրթություն
- 1867թ. ավարտել է Սկյուտարի ճեմարանը:
Աշխատանքային գործունեություն
- 0000-0000թթ.՝ իքս աշխատավայրում որպես իգրեկ:
- 0000-0000թթ.՝ իքս աշխատավայրում որպես 2իգրեկ:
- 0000-0000թթ.՝ զեթ աշխատավայրում որպես իգրեկ:
Ձեռքբերումներ
- 2008թ.՝ պատմական գիտությունների թեկնածու:
- 2009թ.՝ Ակադեմիայի իսկական անդամ:
- 2012թ.՝ շքանշան «Վիլյամ Սարոյան»:
Այլ
- Ե.Ա. Դուրյանի եղբայրը:
Քաղվածքներ
- Ստակը չեմ ատեր, բայց գրիչը կը սիրեմ. սփոփում է նա ինձ այս անձուկ կացության մեջ:
- Ես ալ մեռած չըլլամ պիտի, միշտ դալար ու կենդանի մնամ պիտի …:
- Բանաստեղծ չեմ, բաըց բանաստեղծությունը կսիրեմ: Ես, որ աշխարհի մեջ միայն երգեր շատ սիրեցի, կուզեմ, որ իմ վերջին շունչս ալ երգ մ’ըլլա:
- Ես ալ մեռած չըլլամ պիտի, միշտ դալար ու կենդանի մնամ պիտի…:
- …Մարդու նշանաբանը երգն է: Էն առաջին ձայնը երգն է, բնությունն ամբողջ երգ մ'է:
- «Երիտասարդ ըլլալ և երգե՜լ, ծեր լինել և աղոթե՜լ»: Այս է կյանկը: Ա՜հ, գեղեցիկ կյանկ մ'ալ կա. Սերն է այդ. «Երգե՜լ, աղոթե՜լ ու սիրե՜լ»:
- Մեկ քանի պատառ թուղթերու վրա արցունքոտ տողեր գրեր եմ. Անշուշտ, բարեկամքս զանտի պատվեն և անոնց արև տեսղնեն պիտի:
- Ազգի մը դաստիարկության և հառաջադիմության աղբյուրը կիրթ մոր ըստինն է:
Մեջբերումներ Դուրյանի մասին
- Նա է մեր նոր քնարերգության առաջին մեծը և միշտ էլ կմնա վերջինի կողքին, որովհետև նա չի հնանում, ինչպես չեն հնանում ժպիտն ու հառաչը, ծիծաղն ու հեծկլտոցը:
Պարույր Սևակ
- Դուրյանի աշխարհում լճակ կա, և ի՜նչ լճակ։ Եթե մի չար հրաշքով գոլորշիանան աշխարհի բոլոր լճակները՝ Դուրյանի «Լճակով» կարելի է վերստեղծել դրանք։ Նա մեզ, իր օրինակով, մտերմացրեց այդ «մելամաղձոտ» լճակին, ինչպես նաև սովորեցրեց «գրավիլ, լռել ու խոկալ»։
Պարույր Սևակ
- Սա աշխարհ չպատկերեց։ Եվ աշխարհ չստեղծեց սա։ Սա բացեց իր աշխարհը, որ իրենից հետո կոչվեց ու կոչվելու է իր անւունով՝ դուրյանական։
Պարույր Սևակ
- Դուրյանն ամենեն պարզը և իր պարզության մեջ զգացման ամենեն վեհ բարձրությանը հասնող, բուն ժողովրդային հանճարն է ըստ իս:
Գրիգոր Զոհրապ
- Ապրելու և սիրվելու իրավունքով ծնված բանաստեղծը միայն կյանքի «սև կաթը» ըմպեց, բայց երբեք չդավաճանեց իր քնարն ու վեհ կոչմանը: Իր մեծ նախորդ Սայաթ-Նովայի նման «զայրացավ», բայց երբեք չանիծեց:
Հովհ. Թումանյան
Նկարներ
նկարի նկարագրության տեքստ
Տեսանյութեր
Հրապարակումներ մամուլում
- Պետրոս Դուրյանի աճյունի մասունքը պետք է ամփոփվի Կոմիտասի անվան պանթեոնում:
- Հայ գրականության հանճարեղ պատանին. Պետրոս Դուրյան:
- Պետրոս Դուրյանի դեմքի վերականգնումը:
Մատենագիտություն
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
- Դուրյան Պ.,
Տե՛ս նաև
- Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով), ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ, Երևան, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:
- Էքսերճյան Բ., Ընդարձակ կենսագրություն բարեհիշատակ Պետրոս Դորյանի, Կոստանդնոպոլիս, 1893:
- Չոպանյան Ա., Պետրոս Դուրյան, Թիֆլիս, 1894:
- Երեմյան Ս., Պետրոս Դուրյան, քննական ակնարկ իր կյանքին և գործին վրա, Կոստանդնոպոլիս, 1911:
- Հակոբյան Ս., Պետրոս Դուրյան. նրա կյանքն ու երկերը, Վիեննա, 1922:
- Թերզիբաշյան Վ., Պետրոս Դուրյան, Երևան, 1959, 195 էջ:
- Շարուրյան Ա., Պետրոս Դուրյան, Երևան, 1972:
- Գրիգորյան Բ., Պետրոս Դուրյան:
- Ղանալանյան Հ., Պետրոս Դուրյան, Երևան, 1957:
- Սևակ Պ., Մեր քնարերգության Վահագնը, երկերի ժողովածու, հ.5, Երևան, 1974:
- Պետրոս Դուրյան – Սիրել:
- ՊԱՆԹԵՈՆԻ ԲՆԱԿԻՉՆԵՐԸ: Պետրոս Դուրյան:
- Պետրոս Դուրյան – Իմ ցավը:
