«Ախշարումով Դմիտրի Իվանի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Hayazg-ից
(→‎Տե՛ս նաև)
 
Տող 77. Տող 77.
 
*Саркисян С. Т. Энциклопедия Арцах-Карабаха. Спб., 2005. - 312 с.
 
*Саркисян С. Т. Энциклопедия Арцах-Карабаха. Спб., 2005. - 312 с.
 
*[http://www.biografija.ru/biography/akhsharumov-dmitrij-ivanovich.htm Ахшарумов Дмитрий, Биография.Ру.]
 
*[http://www.biografija.ru/biography/akhsharumov-dmitrij-ivanovich.htm Ахшарумов Дмитрий, Биография.Ру.]
−
*[http://bse.chemport.ru/ahsharumov_dmitrij_ivanovich.shtml ՀАхшарумов Дмитрий, Большая советская энциклопедия.]
 
 
*[http://www.hrono.ru/biograf/bio_a/ahsharumov_di.php Дмитрий Иванович Ахшарумов, Хронос. Биографический указатель.]
 
*[http://www.hrono.ru/biograf/bio_a/ahsharumov_di.php Дмитрий Иванович Ахшарумов, Хронос. Биографический указатель.]
  
 
[[Category:Պատմաբաններ]]  [[Category:Ռուսահայ ռազմական գործիչներ]]  [[Category:Գեներալներ]]  [[Category:Գեներալ-մայորներ]] [[Category:Ռուսահայ գործիչներ]]
 
[[Category:Պատմաբաններ]]  [[Category:Ռուսահայ ռազմական գործիչներ]]  [[Category:Գեներալներ]]  [[Category:Գեներալ-մայորներ]] [[Category:Ռուսահայ գործիչներ]]

Ընթացիկ տարբերակը 06:04, 19 Նոյեմբերի 2018-ի դրությամբ

Ախշարումով Դմիտրի Իվանի
Ахшарумов Дмитрий Иванович
Ахшарумов.JPG
Անգլերեն: Akhsharumov Dmitri
Հայերեն: Ախշարումով Դմիտրի Իվանի
Ծննդյան տարեթիվը: 11.10.1785
Ծննդավայրը: Աստրախան, Ռուսաստան
Մահվան տարեթիվը: 13.01.1837
Մահվան վայրը: Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան
Համառոտ տվյալներ:
Ռազմական գործիչ, պատմաբան:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1785թ. հոկտեմբերի 11-ին Ռուսաստանի Աստրախան քաղաքում:

Կրթություն

  • 1803թ. ավարտել է 1-ին կադետական կորպուսը:

Աշխատանքային գործունեություն

  • 1803թ.-ից՝ Չերնիգովյան հետևակային գնդի ենթասպա:
  • 1806-1807թթ. մասնակցել է ռուս-ֆրանսիական պատերազմին:
  • 1806-1812թթ. մասնակցել է ռուս-թուրքական պատերազմին:
  • 1812թ.-ի Հայրենական պատերազմից առաջ անցել է 20-րդ եգերյան գունդ, որի կազմում էլ մասնակցել է պատեարզմին (Սմոլենսկի, Բորոդինի, Տարուտինի և Մալոյարոսլավեցի ճակատամարտեր):
  • Լյուցենյան մարտի համար ստանալով գնդապետի կոչում՝ ուղեկցել է դաշնակից բանակները մինչև Փարիզ, և պատերազմական գործողությունների ավարտից հետո մնացել է արտասահմանում՝ որպես Ֆրանսիային օկուպացրած ռուսական բանակի կորպուսի հերթափահ շտաբ-սպա:
  • 1813-1814թթ. մասնակցել է ռուսական բանակի արտասահմանյան արշավանքներին:
  • Վերադառնալով Ռուսաստան՝ 1820թ. փետրվարի 19-ին ստացել է գեներալ-մայորի կոչում և նշանակվել 17-րդ հետևակային գնդի 2-րդ բրիգադի հրամանատար, սակայն նույն թվականի դեկտեմբերի 8-ին զորացրվել է:

Աշխատանքը «Զինվորական կանոնագրքի վրա»

  • 1826թ., մշակելով զինվորական կանոնագրքի նախագիծը, ներկայացրել է այն Կայսեր գլխավոր շտաբի պետ բարոն Դիբիչին: Դիբիչը որոշում է խորհրդի և օգնության համար դիմել օրենքների կազմման և հրատարակման մասնագետ Մ.Մ Սպերանսկուն, ով Ախշարումովի առաջարկը համարեց բավականին հիմնավորված և օգտակար և համաձայնեց լինել նրա աշխատանքի ընդհանուր ղեկավար:
  • 1827թ. հուլիսի 5-ին Ախշարումովը հաշվառվում է Կայսեր գլխավոր շտաբում կանոնագրքի աշխատանքները կատարելու համար: Շուտով նրան անգամ երեգ գրիչ են տալիս, որպեսզի աշխատանքներն ավելի արագ ընթանան:
  • 1827թ. դեկտեմբերի 31-ին Սպերանսկին ստանում է Ախշարումովի աշխատանքների առաջին զեկույցը:
  • 1828թ. մարտից աշխատանքները սկսում են ամբողջ թափով առաջ գնալ: Ախշարումովը ամեն ամիս զեկույցներ է ներկայացնում Սպերանսկուն:
  • 1830թ. փետրվարի 2-ին Սպերանսկին Կայսեր դատին է ներկայացնում կանոնադրության առաջին հատվածը:
  • Հետագա աշխատանքները Կայսեր հրամանով հանձնվեցին հատուկ հանձնաժողովին, որի կազմում էին նաև Ախշարումովն ու Սպերանսկին:
  • 1830թ. լույս տեսավ նաև կանոնագրքի 2-րդ հատվածը, իսկ 1932թ.՝ 3-րդն ու 4-րդը:
  • 1835թ. կազմում է ամբողջ կանոնագիրքը, որը Սպերանսկին ներկայացնում է Կայսեր դատին:
  • Ցավոք, աշխարհովը չի տեսնում կանոնագրքի վերջնական հրատարակությունը:

Ձեռքբերումներ

  • 1807թ.՝ Ս. Աննային 3-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1807թ.՝ Պրուսիական ռազմական շքանշան:
  • 1812թ.՝ Ս. Աննային 2-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1812թ.՝ «Քաջության համար» ոսկե թուր (Բորոդինյան մարտի համար):
  • 1813թ.՝ Ս. Գեորգիի 4-րդ աստիճանի շքանշան (Մալոյարոսլավեցի մարտի համար):
  • 1820թ.՝ ռուսական բանակի գեներալ-մայոր:
  • 1835թ.՝ Ս. Վլադիմիրի 2-րդ աստիճանի շքանշան:
  • Ս. Վլադիմիրի 4-րդ աստիճանի շքանշան (Բազարջիկի մարտի համար):

Այլ

Նկարներ

Դմիտրի Ախշարումովի շքանշանները

Մատենագիտություն

  • Ախշարումով Դ.Ի., 1812թ. պատերազմի պատմական ակնարկ, 1813:
  • Ախշարումով Դ.Ի., 1812թ. պատերազմի արխիվային նկարագրությունը, 1819:

Տե՛ս նաև

  • Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:
  • Армяне-народ созидатель чужих цивилизаций: 1000 известных армян в мировой истории/С.Ширинян.-Ер.: Авт. изд., 2014, стр.100.
  • Տիգրան Հայազն, Գարեգին Ղազարյան: 1000 հայազգի գեներալներ,ծովակալներ.-Ե.,Հեղինակային հրատարակություն, 2009 թ.,էջ 264.
  • Меружанян А. Маршалы, генералы и адмиралы армянского происхождения в Санкт-Петербурге. - Санкт-Петербург: "Роза ветров",2014, с.78.
  • Меружанян А. Маршалы, генералы и адмиралы армянского происхождения в Санкт-Петербурге. - Санкт-Петербург: "Роза ветров",2013, с 71-72.
  • Аветисян Г.А. Генералы - армяне в Российской империи. Ер., 2007.
  • Асадов Ю.А. Армянские офицеры – на царской службе. М.: Интер-Весы, 1999.
  • Асадов Ю.А. 1000 офицерских имен в армянской истории. Историко-биографические очерки. Пятигорск. 2004.
  • Биографический справочник «Российские кадры». Составитель С.К. Дарков. Ч. 1-2. М., 2005.
  • Военный орден святого великомученика и победоносца Георгия. Ответственный составитель В.М. Шабанов. М., 2004.
  • Военный энциклопедический словарь. М., 1986.
  • Волков С.В. Генералитет Российской империи: энциклопедический словарь генералов и адмиралов от Перта I до Николая II. Т.1, с.88. М.,2009.
  • Лисенко Э.М. Кодификационный отдел, исторический очерк. Издание, вышедшее к 100-летию военного министерства. СПб., 1892.
  • Саркисян С. Т. Энциклопедия Арцах-Карабаха. Спб., 2005. - 312 с.
  • Ахшарумов Дмитрий, Биография.Ру.
  • Дмитрий Иванович Ахшарумов, Хронос. Биографический указатель.
Ստացված է «https://am.hayazg.info/index.php?title=Ախշարումով_Դմիտրի_Իվանի&oldid=31938» էջից