«Հակոբ Բ Անավարզեցի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Hayazg-ից
(Նոր էջ «{{Person | name-am = Հակոբ Բ Անավարզեցի | name-am-aliases = Տարսոնացի, Սսեցի | name-ru = Акоп Б Анаварзеци | name-ru-...»:) |
|||
| Տող 7. | Տող 7. | ||
| name-en = Hakob B Anavarzeci | | name-en = Hakob B Anavarzeci | ||
| name-fr = | | name-fr = | ||
| − | | image = | + | | image = Hakob-klaeci.jpg |
| birth-date = 1280 | | birth-date = 1280 | ||
| birth-place = Տարսոն, Կիլիկիա | | birth-place = Տարսոն, Կիլիկիա | ||
| Տող 40. | Տող 40. | ||
=Տե՛ս նաև= | =Տե՛ս նաև= | ||
*Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005: | *Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005: | ||
| − | *http://nakhshkaryan.blogspot.com/2013/08/1327-1341.html#.U_4UzvmSx5M ՀԱՅՈՑ ՀԱՅՐԱՊԵՏԸ - Տ. Հակոբ Բ Անավարզեցի կամ Կլայեցի (1327 - 1341): | + | *[http://nakhshkaryan.blogspot.com/2013/08/1327-1341.html#.U_4UzvmSx5M ՀԱՅՈՑ ՀԱՅՐԱՊԵՏԸ - Տ. Հակոբ Բ Անավարզեցի կամ Կլայեցի (1327 - 1341):] |
[[Category:Կաթողիկոսներ]] | [[Category:Կաթողիկոսներ]] | ||
Ընթացիկ տարբերակը 17:36, 27 Օգոստոսի 2014-ի դրությամբ
| Հակոբ Բ Անավարզեցի | |
| Акоп Б Анаварзеци | |
| |
| Այլ անուններ: | Տարսոնացի, Սսեցի |
| Անգլերեն: | Hakob B Anavarzeci |
| Հայերեն: | Հակոբ Բ Անավարզեցի |
| Ծննդյան տարեթիվը: | 1280 |
| Ծննդավայրը: | Տարսոն, Կիլիկիա |
| Մահվան տարեթիվը: | 1359 |
| Մահվան վայրը: | Սիս, Կիլիկիա |
| Համառոտ տվյալներ: Ամենայն հայոց կաթողիկոս: | |
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է 1280թ. Դաշտային Կիլիկիայի Տարսոն քաղաքում:
Մահացել է 1359թ. Դաշտային Կիլիկիայի Սիս քաղաքում:
Կրթություն
- Սովորել է Սսի կաթողիկոսարանում:
Աշխատանքային գործունեություն
- Կարգվել է հայրապետանոցի եպիսկոպոս, ապա` Կիլիկիայի Հայոց թագավորության Կապան գավառի եպիսկոպոսական վիճակի առաջնորդ, Անարզաբա քաղաքի արքեպիսկոպոս:
- 1927-1941թթ.՝ Ամենայն հայոց կաթողիկոս:
Այլ
- Լևոն V թագավորի հանձնարարությամբ դիվանագիտական առաքելությամբ մեկնել է Եվրոպա` ռազմական օգնություն խնդրելու:
- Գրիգոր Է Անավարզեցի կաթողիկոսի (1293–1307) քեռորդին:
- 1355-1359թթ. հաջորդել է Կոստանդին Դ Լամբրոնացուն:
- Հաջորդել է Մխիթար Ա Գռներցուն:
- Գահակալման առաջին տարիներին շարունակել է Լևոն Ե-ի լատինամետ քաղաքականությունը՝ հույս ունենալով Հռոմի պապերի աջակցությամբ ստանալ եվրոպական երկրների օգնությունը ընդդեմ եգիպտական սուլթանների և շրջակա մահմեդական իշխանությունների հարձակումների: Սակայն հուսախաբվելով՝ դարձել է հայադավանության պաշտպան և հայ-եգիպտական մերձեցման կողմանկից:
- Ընդդիմացել է Լևոն Ե թագավորի լատինամետ ձեռնարկումներին, չհասնելով՝ 1341թ. սկզբին հրաժարվել է գահից, սակայն հաջորդի՝ Մխիթար Ա Գռներցու մահից հետո կրկին ընտրվել է կաթողիկոս և հաջողությամբ գործակցել Կոստանդին Դ թագավորի հետ:
- Կաթողիկոսական գահին նրան հաջորդել է Մեսրոպ Ա Արտազեցին:
- Հակոբ Բ Անավարզեցու օրոք Կիլիկիայում և բուն Հայաստանում եռանդուն կերպով քարոզչություն էին ծավալում Դոմինիկյան լատին միսիոներները, որոնց հանդեպ կաթողիկոսն իր գահակալման առաջին շրջանում հանդուրժամտություն էր ցուցաբերում, սակայն հայ ունիթորների պառակտիչ գործունեությունը հիասթափեցրել է նրան: Հակոբ Բ Անավարզեցին նրանց պարագլուխ Հովհաննես Քռնեցի վարդապետին զգուշացրել է Հայաստանում լատինադավանություն տարածելու բացասական հետևանքների մասին, սակայն չի կարողացել կասեցնել կաթոլիկության քարոզարշավները Կիլիկյան Հայաստանում և Սյունիքի Նախիջևան և Երնջակ գավառներում: Ուստի նա Լևոն V թագավորի զորակցությամբ աքսորել է տվել ունիթորների առավել եռանդուն քարոզիչներին, ապա նամակով Բենեդիկտոս ԺԲ պապից (1334–1342) պահանջել կարգի հրավիրել իր քարոզիչներին և արգելել նրանց պառակտիչ գործողությունները: Վերջիններս պապին հղած թղթում ամբաստանել են Հակոբ Բ Անավարզեցուն և Լևոն V թագավորին` լատին քարոզիչներին հալածելու, նրանց հիմնած եկեղեցիները փակելու համար:
- Հակոբ Բ Անավարզեցու օրոք Եգիպտոսի սուլթանության և Հալեպի ամիրայության զորքերը 1335թ. և 1337թ. ավերիչ հարձակումներ են ձեռնարկել Կիլիկիայի Հայոց թագավորության վրա: Կաթողիկոսն օժանդակել է Լևոն V թագավորին` Եգիպտոսի հետ հաշտություն կնքելու, որը խախտվել է 1340թ., երբ եգիպտական զորքը ներխուժել է Կիլիկիայի տարածք` գրավելով նրա զգալի մասը: Այդ պայմաններում ունիթորները շարունակել են իրենց գործունեությամբ ավելի խորացնել ժողովրդի տարրաբաժանումը հակառակ կողմերի: Նրանք պահանջել են գահընկեց անել Հակոբ Բ Անավարզեցուն` նրան մեղադրելով լատինադավաններին հալածելու մեջ: Լևոն V-ը չի պաշտպանել կաթողիկոսին, քանի որ վերսկսել է հարաբերությունները Արևմուտքի հետ` հուսալով ստանալ նրա զորակցությունը: Ստեղծված պայմաններում 1341–ի հունվարին Հակոբ Բ Անավարզեցին կամովին հրաժարվել է կաթողիկոսի իրավազորությունից` չկամենալով ընդդիմանալ Հայոց թագավորին, ինչպես նաև Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցուն: Կաթողիկոս է ընտրվել Մխիթար Ա Գռներցին: Բայց վերջինիս վախճանվելուց հետո կիլիկահայ վերնախավի մեծ մասը, համոզված լինելով, որ Լատին եկեղեցու հետ մերձեցումը չի արդարացնում իրենց հույսերը, այլ միայն սրում է հարաբերությունները մահմեդական հարևանների հետ, 1355թ. երկրորդ անգամ կաթողիկոս է ընտրել Հակոբ Բ Անավարզեցուն` առանց օծելու (քանի որ Հայոց եկեղեցին օծումը չի կրկնում):
- Ծերունազարդ Հակոբ Բ Անավարզեցին շարունակել է հավատարմությունը Հայ եկեղեցու դավանությանը, կանոններին, որևէ դիմում չի հղել Հռոմի պապին: Նույնպիսի դիրքորոշում է ունեցել նաև Կիլիկիայի Կոստանդին lV թագավորը: Իննոկենտիոս Զ պապի (1352–1362) կողմից 1356թ. հրապարակած կոնդակով լատինադավան հայերի համար հիմնվել է Նախիջևանի եպիսկոպոսական թեմը, և հայ ունիթորները եռանդուն պայքար են տարել Հայոց առաքելաշավիղ եկեղեցու, նրա հետևորդների դեմ, սակայն հաջողության չեն հասել: Դրանում մեծ է եղել Հակոբ Բ Անավարզեցու ավանդը: Նա չի ճանաչել նրանց հիմնած թեմի իրավասությունը:
Տե՛ս նաև
- Ով ով է.հայեր(կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ.,Հ.1,Աբալյան-Ղուշչյան,2005:
- ՀԱՅՈՑ ՀԱՅՐԱՊԵՏԸ - Տ. Հակոբ Բ Անավարզեցի կամ Կլայեցի (1327 - 1341):
