«Կուկոլևսկի Իոսիֆ Միքայելի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Hayazg-ից
(→Նույն անվանում) |
(→Նկարներ) |
||
| (Միևնույն մասնակցի 2 միջանկյալ տարբերակներ թաքցրված է) | |||
| Տող 58. | Տող 58. | ||
=Նկարներ= | =Նկարներ= | ||
| − | |||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | Պատկեր: Kyuruk-Dara-batle01.jpg| | + | Պատկեր: Kyuruk-Dara-batle01.jpg|Քյուրուք-դարայի ճակատամարտ, 1854 թ․։ |
| − | Պատկեր: Kholm_chesti.jpg|հուշարձան Կուկոլևսկու պատվին, 1855 | + | Պատկեր: Kholm_chesti.jpg|հուշարձան Կուկոլևսկու պատվին, 1855 թ․։ |
| − | Պատկեր: | + | Պատկեր: K002.jpg|հուշարձան Կուկոլևսկու պատվին,մեր օրեր։ |
| − | |||
</gallery> | </gallery> | ||
Ընթացիկ տարբերակը 20:45, 22 Հոկտեմբերի 2022-ի դրությամբ
| Կուկոլևսկի Իոսիֆ Միքայելի | |
| Куколевский Иосиф Михайлович | |
| |
| Անգլերեն: | Kukolevski Iosif |
| Հայերեն: | Կուկոլևսկի Իոսիֆ Միքայելի |
| Մահվան տարեթիվը: | 31.07.1855 |
| Մահվան վայրը: | Ալեքսանդրապոլ, Հայաստանի Հանրապետություն |
| Համառոտ տվյալներ: Գեներալ-մայոր, Տվերի դրագունների գնդի հրամանատար, Վորոնեժի նահանգի Օստրոգոժ գավառի ազնվականներից: | |
Բովանդակություն
Կենսագրություն
- Ծննդյան թիվը և վայրը հայտնի չեն:
- Մահացել է 1855թ․ հուլիսի 31-ին Հայաստանի Հանրապետության Ալեքսանդրապոլ քաղաքում։
Զինվորական գործունեություն
- 1820թ. նոյեմբերի 21-ին ծառայության է անցել Տվերի դրագունների գնդում՝ որպես յունկեր:
- 1846թ․ Կուկոլևսկին գործուղվել է Օրինակելի հեծելազորային գունդ:
- 1847թ. մայիսին՝ ճամբարային հավաքների ժամանակ, ծառայության է ուղարկվել Նորին Մեծության Լայբ-գվարդիայի՝ Կիրասարի զորագունդ:
- 1848թ․ օգոստոսին վերադարձել է Օրինակելի գունդ:
- 1848թ․ մարտին ուղարկվել է Մեծ Իշխան Միխայիլ Պավելի (Մեծ Իշխան Նիկոլայ Նիկոլայի) Կայսերական Մեծության դրագունների գունդը:
- 1851թ․ փետրվարի 16-ին նշանակվել է Սաքսեն-Վեյմարի Թագաժառանգի՝ Մեծ Դուքսի Գուսարների գնդի հրամանատար:
- 1852թ․ փետրվարի 2-ին նշանակվել է Նորին Մեծության Մեծ Իշխան Նիկոլայ Նիկոլայի դրագունների գնդի հրամանատար:
- 1849թ. մասնակցել է լեհ ապստամբների դեմ արշավանքներին, Հունգարիայում և Տրանսիլվանիայում ապստամբությունների զսպմանը:
Ձեռքբերումներ
Կոչումներ
- 1821 թ. հունիսի 28՝ ենթասպա։
- 1825 շթ. մայիսի 13՝ պորուչիկ։
- 1829թ. օգոստոսի 7՝ շտաբի կապիտան։
- 1831թ. հունիսի 12՝ կապիտան (լեհ ապստամբների դեմ մղած մարտերում առանձնանալու համար):
- 1834թ. դեկտեմբերի 14՝ մայոր (ծառայության տարբերակման համար)։
- 1839թ. սեպտեմբերի 9՝ փոխգնդապետ (ծառայության տարբերակման համար)։
- 1846թ.՝ գնդապետ:
Պարգևներ
- Սբ. Գեորգի 3-րդ աստիճանի շքանշան։
- Սբ. Վլադիմիրի 4-րդ աստիճանի ժապավենակապով շքանշան։
- Սբ. Աննայի 2-րդ աստիճանի Կայսերական թագով շքանշան։
- Սաքսեն-Վեյմարի Սպիտակ Բազեի 2-րդ աստիճանի շքանշան։
- Արծաթե մեդալ Հունգարիայում և Տրանսիլվանիայում 1849 թ. ապստամբության զսպման համար։
- Լեհաստանի՝ ռազմական արժանապատվության 4-րդ աստիճանի տարբերանշան։
- 20 տարվա ընթացքում անարատ ծառայության համար տարբերանշան։
Այլ
- Իոսիֆ Միխայիլի Կուկոլևսկու գրեթե ողջ զինվորական ծառայությունը կապված է Տվերի դրագունների գնդի հետ:
- Տվերի դրագունների գունդը այդ անվանումը ստացել է 1801թ․ կայսր Պավել I հրամանով։ Դեռևս 1798թ. ձևավորված գնդի մարտական պատմությունը սերտորեն կապված էր 19-րդ դարում Ռուսաստանի կովկասյան սահմանների պաշտպանության հետ, երբ գունդը տեղակայված էր Վրաստանում՝ Կախեթիայում, Դեդոփլիս-Ցկարո տեղանքում, որն այդ ժամանակ կրում էր <<Թագավորական հորեր>> անվանումը։
- Գնդի ավելի քան հարյուրամյա պատմության մեջ (գունդը կազմալուծվել է 1918թ․) շատ փառավոր սխրանքներ կան, բայց գնդի տարեգրության հատուկ էջերը կապված են 1854-1856թթ. ռուս-թուրքական (այն առավել հայտնի է որպես Ղրիմի պատերազմ) և 1877-1878թթ. ռուս-թուրքական (այն հայտնի է որպես օսմանյան լծից Բուլղարիայի ազատագրման պատերազմ) պատերազմներին նրա մասնակցության հետ։ Այդ պատերազմներին գունդը մասնակցել է մարտական գործողություններին, որոնք ծավալվել են ժամանակակից Հայաստանի տարածքում։ Գունդը գրոհել է նաև Կարս ամրոցը։
- Տվերի դրագունների գնդի զոհված սպաները հուղարկավորվել են Հայաստանի Գյումրի քաղաքում՝ Պատվո բլրի վրա:
- «Տվերի դրագունները Կովկասում» աշխատության վերատպված օրինակում, որը հրատարակել է «Գթության քույր Եկատերինա Բակունինայի անվան» բարեգործական հիմնադրամը (Տվեր, 2022), հետևում է, որ գունդը 1853թ․ դեկտեմբերի 6-ին դուրս է եկել Կուրսկի նահանգի Բելգորոդից՝ Կովկասյան առանձին կորպուսի զորքերն ուժեղացնելու համար: 1854թ․ մարտի 15-ին այն ժամանել է Թիֆլիս, մարտի 23-ին՝ Պրիվոլնոյե և Վորոնցովկա գյուղեր և մտել Ալեքսանդրապոլի ջոկատի կազմի մեջ: Մայիսի 6-ին ջոկատը մտել է Ալեքսանդրապոլ: Մայիսի 29-ին I դիվիզիոնը մասնակցել է թշնամական զորքերի տեղակայման և ուժերի մասին հետախուզությանը՝ կազմակերպված գեներալ Վասիլի Բեբուտովի կողմից (1791-1858) Արփաչայ գետի մոտակայքում: Հուլիսի 24-ին ամբողջ գունդը կռվել է Քյուրյուք-դարի մոտ և տիրացել թուրքական 12 հրանոթային մարտկոցին: Բախվելով թշնամու մարտական կարգի կեսին՝ մի քանի թուրքական գումարտակներ ու էսկադրոններ է ջախջախել, տարել հակառակորդի 5 հրանոթ:
- Նույն գրքում Կուկոլևսկուն անվանում են <<մարտերում փորձված մարտիկ>>, որն իր գրեթե ողջ ծառայությունն անցկացրել է Տվերի գնդում:
- Կյուրյուկ-Դարեի ճակատամարտում Կուկոլևսկին վիրավորվել է ձեռքի հետևի մասում, բայց մնացել է գնդում: Սակայն հաջորդ՝ 1855 թ. ռազմական արշավը գեներալի համար ճակատագրական է լինում: Օգոստոսի 26-ին Կարսի մոտակայքի պաշտպանությամ ժամանակ Տվերի դրագունները հայտնվում են թուրքական հրետանու գնդակոծության տակ: Միջուկներից մեկը անցնելով ձիու միջով՝ ծանր վիրավորում է Կուկոլևսկուն։ Գնդի հրամանատարին տեղափոխում են ճամբար, որտեղ էլ անդամահատում են ոտքը։ Որոշ ժամանակ անց նա անում է վերջին կարգադրությունները և հաստատում նախկինում գրած կտակը: Իր անձնական միջոցները գեներալը կտակում է գնդի եկեղեցու զարդարմանը, գնդի յուրաքանչյուր էսկադրոնի համար ահռելի ձիեր ձեռք բերելու, ինչպես նաև, ոչ մեծ գումարներ՝ մերձավոր ենթասպաներին: Բելգորոդում գերշտատ ձիերի և ունեցվածքի, այդ թվում նաև մանեժի վաճառքից ստացած գումարները պետք է ուղարկվեին կնոջն ու դստերը: Կայսեր Նիկոլայ I նվիրած ոսկե սուրը պետք է ուղարկվեր ընտանիքին և «ցեղից ցեղ ուղիղ ժառանգությամբ փոխանցվեր կին կամ տղամարդ ժառանգորդներին»:
Նկարներ
Քյուրուք-դարայի ճակատամարտ, 1854 թ․։
հուշարձան Կուկոլևսկու պատվին, 1855 թ․։
հուշարձան Կուկոլևսկու պատվին,մեր օրեր։
Մատենագիտություն
- Կովկասյան-լեռնային, պարսկական, թուրքական և Անդրկասպյան երկրամասերում պատերազմների ժամանակ Կովկասյան զորքերի կորուստների մասին տեղեկությունների ժողովածու: 1801-1885թթ., Յ. Ի. Լիբերմանի տպարան, Թիֆլիս, 1901։
- Տվերի դրագունները Կովկասում, Գթության քույր Եկատերինա Բակունինայի անվան բարեգործական հիմնադրամ, Տվեր, 2022:
