Գրիգորյան Աշոտ Կարապետի

Գրիգորյան Աշոտ Կարապետի
Григорян Ашот Карапетович
Անգլերեն:	Grigoryan Ashot
Հայերեն:	Գրիգորյան Աշոտ Կարապետի
Ծննդյան տարեթիվը:	20.11.1926
Ծննդավայրը:	Նորաշեն, Հայաստանի Հանրապետություն
Մահվան տարեթիվը:	21.05.2001
Մահվան վայրը:	Երևան, Հայաստան Հանրապետություն
Համառոտ տվյալներ: Բուսաբույծ:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1926թ. նոյեմբերի 20-ին Հայաստանի Խորհրդային Հանրապետության Տավուշի մարզի Նորաշեն գյուղում:

Մահացել է 2001թ. մայիսի 21-ին Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաք Երևաում:

Կրթություն

• 1932-1939թթ. սովորել է Նորաշեն գյուղի 7-ամյա դպրոցում:
• 1940-1942թթ. սովորել է Ղրղիի (այժմ՝ Արծվաբերդ) միջնակարգ դպրոցում:
• 1955թ. ավարտել է Մոսկվայի Տիմիրյազևի անվան գյուղատնտեսական ակադեմիան:

Աշխատանքային գործունեություն

• 1955-1959թթ. աշխատել է Մովսեսգյուղի տնտեսության գյուղատնտես, այնուհետև 1962թ. պաշտպանել է ատենախոսություն1
• 1962-1982թթ. աշխատել է Երկրագործության ԳՀԻ-ում:
  • 1978-1985թթ.՝ կարտոֆիլաբուծության բաժնի վարիչ:
  • 1978-1985թթ.՝ փոխտնօրեն:
• 1982-1994թթ.՝ ԵԱԱԻ ագրոնոմիայի և բուսաբանության ամբիոնի վարիչ:

Ձեռքբերումներ

• 1979թ.՝ գյուղատնտեսական գիտությունների դոկտոր:
• 1982թ.՝ պրոֆեսոր:
• 1994թ.՝ ՀԳԳԱ թղթակից անդամ:

Այլ

• 1943-1950 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում:
• Աշոտ Գրիգորյանի գրչին են պատկանում ավելի քան 200 գիտական և մեթոդական աշխատանքներ, այդ թվում 10 գիրք:
• Աշխատանքները վերաբերում են կարտոֆիլի բերքատվության բարձրացման և սերմնաբուծության հարցերին:
• Արարատյան դաշտի տնտեսություններում ներդրել է վաղահաս կարտոֆիլի մշակման և թարմ պալարներով երկու բերք ստանալու տեխնոլոգիա:
• Աշոտ Գրիգորյանի ջաները քիչ չեն եղել նաև գյուղատնտեսական գիտությունն արժանավոր կադրերով համալրելու գործում: Նրա ղեկավարությամբ պաշտպանվել են 22 ատենախոսություն:

Մատենագիտություն

• Գրիգորյան Ա.Կ., Կարտոֆիլի մշակությունը, Ե., 1972:
• Գրիգորյան Ա.Կ., Վաղահաս կարտոֆիլի մշակությունը Արարատյան հարթավայրում, Ե., 1981 (համահեղինակ):

Տե՛ս նաև

• Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:
• Լավրենտի Միրզոյան // «Տավուշ» // Երևան: Ասողիկ, 2010. — 856 էջ: