Աթանասյան Աշոտ Նահապետի

Աթանասյան Աշոտ Նահապետի
Атанасян Ашот Наапетович
Անգլերեն:	Atanasyan Ashot
Հայերեն:	Աթանասյան Աշոտ Նահապետի
Ծննդյան տարեթիվը:	15.02.1870
Ծննդավայրը:	Երևան, Հայաստանի Հանրապետություն
Մահվան տարեթիվը:	22.04.1941
Մահվան վայրը:	Երևան, Հայաստանի Հանրապետություն
Համառոտ տվյալներ: Գյուղատնտես, խմբագիր, հրատարակիչ, երգիծաբան:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1870թ. փետրվարի 15(27)-ին Հայաստանի Երևան քաղաքում:

Կրթություն

• 1985թ. ավարտել է Լայպցիգի համալսարանը:

Աշխատանքային գործունեություն

• 1906-1907թթ. Թիֆլիսում հիմնադրել է «Աշխատանք», ապա՝ «Նոր աշխատանք» շաբաթաթերթերը:
• 1909-1917թթ.Այսրկովկասում հիմնադրել է հայկական առաջին մասնագիտական «Գյուղատնտես» հանդեսը :
• 1926թ. Ս. Կանայանի, Է. Տեր-Գրիգորյանի և ուրիշների հետ հիմնադրել է «Հայ գրական ընկերությունը», որը սակայն խորհրդային իշխանությունների կողմից լուծարվել է։
• 1922-1931թթ. աշխատել է ՀԽՍՀ Հողժողկոմատում։

Ձեռքբերումներ

• 2008թ.՝ պատմական գիտությունների թեկնածու:
• 2009թ.՝ Ակադեմիայի իսկական անդամ:
• 2012թ.՝ «Վիլյամ Սարոյան» շքանշան:

Այլ

• Կազմել է նաև 1877-1878թթ. հայազգի գեներալներ Մ. Լորիս-Մելիքովին, Վ. Մադաթովին, Ի. Լազարևին նվիրված պատկերազարդ հուշամատյանները։
• Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին, տարբեր կազմակերպությունների կազմում, զգալի աշխատանք է կատարել Արևմտյան Հայաստանի քայքայված տնտեսությունը վերականգնելու համար. կազմակերպել է հողագործական աշխատանքները, հայ գյուղացիներին սովորեցրել է հողի մշակման նոր, առաջավոր եղանակներ և գյուղատնտեսական նորագույն գործիքներով աշխատելու ձևերը։ Բացի այդ, լինելով Արևմտյան Հայաստանի տարբեր վայրերում, արձանագրել և լուսանկարել է օսմանյան իշխանությունների կողմից իրականացրած հայկական բնակավայրերի ավերածություններն ու հայերի զանգվածային սպանությունները։
• Աշոտ Աթանասյանը մամուլում հանդես է եկել մի քանի տասնյակ ծածկանուններով, դրանք են՝ Ա., Ա. Ա., Ա. Ղ. Ա., Ա. Աթ., Ա. Ա-թյան, Ա. Աթ-յան, Ա. Ա-յան, Ա-սյան, Աթո, Ալ-Ման, Ագրոնոմ, Ա. Այան, Աշխատավոր, Ասյան, Ա. Ասյան, Բարեկամ, Գյուղատնտես, Դոն-Պեդրո, Ես չեմ, Ա. Երկաթ, Զանգակ, Ժուռնալիստ, Լոռեցի Սաքո, Խաթաբալիստ տերտեր, Խմբագր., Խմբագրություն, Կաղ-Դև, Կաղլիկ, Կայծակ, Կար-Միր, Կիրակոս, Հայկազունի, Հաշ, Ճանճ, Մաճկալ, Մե-Բիս, Միջակետ, Նեբո-էֆենդի, Ս. Մ., Ս.-Մ., Ս. Ման, Ս. Մ-ան, Սալ-Ման, Սպեկտոր, Ստորակետ, Վարժապետ, Վերջակետ, Րեպորտյոր, Քամելիոն, Քավոր աղա, Ֆիգարո, S. A., Z., Сал-Ман ծածկանունները:

Մատենագիտություն

• 1903-1920թթ. ֆելիետոնները տպագրվել են «Մուրճ», «Մշակ» և այլ պարբերականներում:

Տե՛ս նաև

• Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով), ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ, Երևան, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005: