«Աբաջյան Ռոբերտ Ալեքսանդրի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Hayazg-ից
Տող 18. Տող 18.
 
Ծնվել է 1996թ. նոյեմբերի 16-ին Հայաստանի Հանրապետության  Երևան  քաղաքում:
 
Ծնվել է 1996թ. նոյեմբերի 16-ին Հայաստանի Հանրապետության  Երևան  քաղաքում:
  
Մահացել է 2016թ. ապրիլի 2-ին  Մարտակերտի շրջանի Թալիշ գյուղում:
+
Զոհվել է 2016թ. ապրիլի 2-ին  Մարտակերտի շրջանի Թալիշ գյուղում:
 
Թաղված է Երևան քաղաքում:
 
Թաղված է Երևան քաղաքում:
  
Տող 35. Տող 35.
 
==Այլ==
 
==Այլ==
 
*2016թ. ապրիլի 1-ի լույս 2-ի գիշերը Արցախա-Ադրբեջանական շփման գծի ողջ երկայնքով հակառակորդի զինված ուժերի  ստորաբաժանումները լայնամասշտաբ հարձակումներ են կատարել: Սկզբնական հյուսիսարևելյան ուղղությամբ տեղակայված հենակետային դիրքերը հրետակոծելուց հետո  ադրբեջանական  ուժերն անցնում են գրոհի: Շուրջ երեք հարյուր հոգուց բաղկացած խմբերը զինված լինելով նաև տանկերով, փորձ են կատարել գրավելու հայկական դիրքերը:
 
*2016թ. ապրիլի 1-ի լույս 2-ի գիշերը Արցախա-Ադրբեջանական շփման գծի ողջ երկայնքով հակառակորդի զինված ուժերի  ստորաբաժանումները լայնամասշտաբ հարձակումներ են կատարել: Սկզբնական հյուսիսարևելյան ուղղությամբ տեղակայված հենակետային դիրքերը հրետակոծելուց հետո  ադրբեջանական  ուժերն անցնում են գրոհի: Շուրջ երեք հարյուր հոգուց բաղկացած խմբերը զինված լինելով նաև տանկերով, փորձ են կատարել գրավելու հայկական դիրքերը:
* Վաշտի հրամանատարի մահվանից հետո, ոտքի վիրավորում  ստացած  Ռոբերտ  Աբաջյանը հրամանատարությունը վերցնում է իր վրա և պատնեշի վրայից շարունակում մարտը: Նկատելով, որ խրամատում զինամթերքը վերջանում է, զինվորներին ուղարկում է փամփուշտ բերելու: Այդ ընթացքում հակառակորդին հաջողվում է թափանցել դիրք: Աբաջյանը, կողքին մնացած միակ ծառայակցի` վիրավորում ստացած գնդացրորդ Անդրանիկ Զոհրաբյանի հետ, համառ դիմակայությամբ, նահանջում են դեպի դիրքային կացարան: Արյունահոսությունից շուտով մահանում է Զոհրաբյանը: Մարտական խորշում դիրքավորվելով, Ռոբերտ Աբաջյանը մինչև վերջին փամփուշտը շարունակում է միայնակ կռվել թշնամու մեծաթիվ ուժերի դեմ, միևնույն ժամանակ կապ հաստատելով գումարտակի հրամանատարի հետ և վերջինիս կարևոր  տեղեկություններ հաղորդելով դիրքում կատարվող  դեպքերի մասին: Նկատելով իրեն մոտեցող թշնամուն, Աբաջյանը վերջին անգամ կապի է դուրս եկել և ասել, որ արդեն հանել է իր մոտ մնացած վերջին նռնակը ու պատրաստ սպասում է ` հենց մոտենան, իր հետ միասին պայթեցնելու է նրանց, որ չհանձնվի: Տեսնելով իրեն մոտեցող հակառակորդին, Աբաջյանը բացված նռնակը թաքցնում է ափի մեջ և ձեռքերը վեր բարձրացնում, իբր հանձնվում է: Թույլ տալով, որ բավականաչափ իրեն մոտենան, Աբաջյանն իր հետ միասին նռնակով պայթեցնում է հակառակորդի տասը զինվորին:
+
* Վաշտի հրամանատարի մահվանից հետո, ոտքի վիրավորում  ստացած  Ռոբերտ  Աբաջյանը հրամանատարությունը վերցնում է իր վրա և պատնեշի վրայից շարունակում մարտը: Նկատելով, որ խրամատում զինամթերքը վերջանում է, զինվորներին ուղարկում է փամփուշտ բերելու: Այդ ընթացքում հակառակորդին հաջողվում է թափանցել դիրք: Աբաջյանը, կողքին մնացած միակ ծառայակցի` վիրավորում ստացած գնդացրորդ Անդրանիկ Զոհրաբյանի հետ, համառ դիմակայությամբ, նահանջում են դեպի դիրքային կացարան: Արյունահոսությունից շուտով մահանում է Զոհրաբյանը: Մարտական խորշում դիրքավորվելով, Ռոբերտ Աբաջյանը մինչև վերջին փամփուշտը շարունակում է միայնակ կռվել թշնամու մեծաթիվ ուժերի դեմ, միևնույն ժամանակ կապ հաստատելով գումարտակի հրամանատարի հետ և վերջինիս կարևոր  տեղեկություններ հաղորդելով դիրքում կատարվող  դեպքերի մասին: Նկատելով իրեն մոտեցող թշնամուն, Աբաջյանը վերջին անգամ կապի է դուրս եկել և ասել, որ արդեն հանել է իր մոտ մնացած վերջին նռնակը ու պատրաստ սպասում է` հենց մոտենան, իր հետ միասին պայթեցնելու է նրանց, որ չհանձնվի: Տեսնելով իրեն մոտեցող հակառակորդին, Աբաջյանը բացված նռնակը թաքցնում է ափի մեջ և ձեռքերը վեր բարձրացնում, իբր հանձնվում է: Թույլ տալով, որ բավականաչափ իրեն մոտենան, Աբաջյանն իր հետ միասին նռնակով պայթեցնում է հակառակորդի տասը զինվորին:
  
 
=Նկարներ=
 
=Նկարներ=

13:33, 27 Մայիսի 2016-ի տարբերակ

Աբաջյան Ռոբերտ Ալեքսանդրի
Ռ20.jpg
Հայերեն: Աբաջյան Ռոբերտ Ալեքսանդրի
Ծննդյան տարեթիվը: 16.11.1996
Ծննդավայրը: Երևան, Հայաստանի Հանրապետություն
Մահվան տարեթիվը: 02.04.2016
Համառոտ տվյալներ:
Ռազմական գործիչ:


Կենսագրություն

Ծնվել է 1996թ. նոյեմբերի 16-ին Հայաստանի Հանրապետության Երևան քաղաքում:

Զոհվել է 2016թ. ապրիլի 2-ին Մարտակերտի շրջանի Թալիշ գյուղում: Թաղված է Երևան քաղաքում:

Կրթություն

  • 2003-2012թթ. սովորել է Երևանի թիվ 147 հիմնական դպրոցում:
  • 2012-2014թթ. սովորել է Երևանի պետական հենակետային բժշկական քոլեջում: Ստացել է ատամնատեխնիկի որակավորում:
  • 2014թ. ընդունվել է Մայր Թերեզայի անվան բժշկական ինստիտուտ:

Աշխատանքային գործունեություն

  • 2014թ. Արաբկիրի ԶԿ Ռոբերտ Աբաջյանը պարտադիր ժամկետային զինծառայության է անցել:

Ձեռքբերումներ

  • Բարձր առաջադիմության շնորհիվ ստացել է կրտսեր սերժանտի կոչում:
  • 2016թ. ապրիլի 2-ից 5-ն ընկած ժամանակահատվածում հակառակորդի լայնածավալ ռազմական գործողությունների ընթացքում Արցախի Հանրապետության պետական սահմանը պաշտպանելիս ցուցաբերած բացառիկ քաջության ու արիության համար ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանի հրամանով Ռոբերտ Աբաջյանին հետմահու շնորհվում է <<Արցախի հերոս>> Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության բարձրագույն կոչում և <<Ոսկե արծիվ>> շքանշան:

Այլ

  • 2016թ. ապրիլի 1-ի լույս 2-ի գիշերը Արցախա-Ադրբեջանական շփման գծի ողջ երկայնքով հակառակորդի զինված ուժերի ստորաբաժանումները լայնամասշտաբ հարձակումներ են կատարել: Սկզբնական հյուսիսարևելյան ուղղությամբ տեղակայված հենակետային դիրքերը հրետակոծելուց հետո ադրբեջանական ուժերն անցնում են գրոհի: Շուրջ երեք հարյուր հոգուց բաղկացած խմբերը զինված լինելով նաև տանկերով, փորձ են կատարել գրավելու հայկական դիրքերը:
  • Վաշտի հրամանատարի մահվանից հետո, ոտքի վիրավորում ստացած Ռոբերտ Աբաջյանը հրամանատարությունը վերցնում է իր վրա և պատնեշի վրայից շարունակում մարտը: Նկատելով, որ խրամատում զինամթերքը վերջանում է, զինվորներին ուղարկում է փամփուշտ բերելու: Այդ ընթացքում հակառակորդին հաջողվում է թափանցել դիրք: Աբաջյանը, կողքին մնացած միակ ծառայակցի` վիրավորում ստացած գնդացրորդ Անդրանիկ Զոհրաբյանի հետ, համառ դիմակայությամբ, նահանջում են դեպի դիրքային կացարան: Արյունահոսությունից շուտով մահանում է Զոհրաբյանը: Մարտական խորշում դիրքավորվելով, Ռոբերտ Աբաջյանը մինչև վերջին փամփուշտը շարունակում է միայնակ կռվել թշնամու մեծաթիվ ուժերի դեմ, միևնույն ժամանակ կապ հաստատելով գումարտակի հրամանատարի հետ և վերջինիս կարևոր տեղեկություններ հաղորդելով դիրքում կատարվող դեպքերի մասին: Նկատելով իրեն մոտեցող թշնամուն, Աբաջյանը վերջին անգամ կապի է դուրս եկել և ասել, որ արդեն հանել է իր մոտ մնացած վերջին նռնակը ու պատրաստ սպասում է` հենց մոտենան, իր հետ միասին պայթեցնելու է նրանց, որ չհանձնվի: Տեսնելով իրեն մոտեցող հակառակորդին, Աբաջյանը բացված նռնակը թաքցնում է ափի մեջ և ձեռքերը վեր բարձրացնում, իբր հանձնվում է: Թույլ տալով, որ բավականաչափ իրեն մոտենան, Աբաջյանն իր հետ միասին նռնակով պայթեցնում է հակառակորդի տասը զինվորին:

Նկարներ

Տեսանյութեր

Հրապարակումներ մամուլում