Ներսիսյան Հրաչյա Ներսեսի
Нерсисян Грачья Нерсесович
Нерсисян Грачия Нерсесович.png
Անգլերեն: Nersisyan Hrachya
Հայերեն: Ներսիսյան Հրաչյա Ներսեսի
Ծննդյան տարեթիվը: 12.11.1895
Ծննդավայրը: Նիկոմեդիա, Թուրքիա
Մահվան տարեթիվը: 06.11.1961
Մահվան վայրը: Երևան, Հայաստանի Հանրապետություն
Համառոտ տվյալներ:
Դերասան:


 Կ. Պոլսում մասնակցել է Ա. Խ. Պենկլյանի և Հայ

դրամատիկ խմբերի ներկայացումներին: 1923-ից՝ Հայաստանի Առաջին պետթատրոնի (այժմ՝ Սունդուկյանի անվ.) դերասան: Ներսիսյանի վարպետությունն ու տաղանդը 1920-ական թթ. նշանավորվել են Խլեստակովի (Գոգոլի «Ռևիզոր»), Հայնրիխի (Հաուպտմանի «Ջրասույզ գանգ»), Բերսենևի (Լավրենյովի «Բեկում»), Ֆալստաֆի, Օթելլոյի (Շեքսպիրի «Վինձորի զվարճասեր կանայք», «Օթելլո»), էլիզբարյանի (Շիրվանգադեի «Պատվի համար», վերջին երկուսը Մոսկվայում արժանացել են բարձր գնահատականի) անձնավորումներով: Ներսիսյանին հավասարապես մատչելի էին ողբերգական և դրամատիկ., կատակերգական և գրոտեսկային դերերը: Դրվագ <<Տժվժիկ>> ֆիլմից (1961): Անձնավորման արվեստի ճկունության, արտահայտչամիջոցների հարստության շնորհիվ Ներսիսյանը բնական ու համոզիչ էր և' ազգային, և' ռուսական, և' արմ. դասական խաղացանկում:

Իր նկարագրով, արվեստագետի գեղագիտական արժեքով և հուզական գրավչությամբ Ներսիսյանն արժանացել է համաժողովրդական ճանաչման:

Լավագույն դերերից են նաև՝ Անհայտ (Լեր- մոնտովի «Դիմակահանդես»), Պրոտասով (Լ. Տոլստոյի «Կենդանի դիակ»), Լիր (Շեքսպիրի «Լիր արքա»), Պաղտասար աղբար (Պարոնյանի «Պաղտասար աղբար»), Մեք Գրեգոր (Սարոյանի «Իմ սիրտը լեռներում է») ևն: Լինելով վերապրումի դպրոցի դերասան՝ իր անձնավորումներին հաղորդել է հուզական խոր բովանդակություն, որոնել, զտել է հերոսի մեջ կարեկցանքի արժանին: Նկարահանվել է կինոյում («Նամուս», 1925, «Պեպո», 1935, «Զանգեզուր», 1938, ԽԱՀՄ Պետ. մրց.՝ 1941, «Դավիթ Բեկ», 1944, «Պատվի համար», 1956, «Տժվժիկ», 1961, ևն):



Բովանդակություն

Կենսագրություն

Ծնվել է 1895թ. նոյեմբերի 12(24)-ին Թուրքիայի Նիկոմեդիա (այժմ՝ Իզմիթ) քաղաքում:

Մահացել է 1961թ. նոյեմբերի 6-ին Խորհրդային Հայաստանի Երևան քաղաքում:

Կրթություն

  • Սովորում է Կոստանդնուպոլսի ֆրանսիական Սեն-Բարբ քոլեջում, ամերիկյան Ռոբերտ քոլեջում և հայկական Էսայան վարժարանում, բայց չի ավարտում դրանցից ոչ մեկը:

Աշխատանքային գործունեություն

  • 0000-0000թթ.՝ իքս աշխատավայրում որպես իգրեկ:
    • 0000-0000թթ.՝ իքս աշխատավայրում որպես 2իգրեկ:
  • 0000-0000թթ.՝ զեթ աշխատավայրում որպես իգրեկ:

Խաղացած դերերը թատրոնում

  • Դոն Կիխոտ՝ «Ազատագրված Դոն Կիխոտ», 1954:
  • Համլետ՝ «Համլետ», 1925:
  • Կիպար՝ «Պաղտասար աղբար», 1927:
  • Վլադիմիր՝ «Բուքը», 1927:
  • Կոշկին՝ «Լյուբով Յարովայա», 1927:
  • Եֆրայիմ Կաբոտ՝ «Սերը ծփիների տակ», 1928:
  • Բերսենև՝ «Բեկում», 1928:
  • Ժադով՝ «Եկամտավոր պաշտոն», 1929:
  • Մելիք աղա՝ «Օղակում», 1930:
  • Բորոդին՝ «Ահը», 1932:
  • Վերինա, Համլետ՝ «Ֆիեսկոյի դավադրությունը Ջենովայում», 1926:
  • Օթելլո՝ «Օթելլո», 1940:
  • Գևորգ Մարզպետունի՝ «Գևորգ Մարզպետունի»:
  • Սաֆոնով՝ «Ռուս մարդիկ»:
  • Մորֆի՝ «Ռուսական հարց»:
  • Շտեֆան՝ «Սերը լուսաբացին»:
  • Նավասարդ՝ «Կարմիր մանյակ»:
  • Գոլովին՝ «Իլյա Գոլովին»:
  • Պահլավունի՝ «Անհանգիստ մարդիկ»:
  • Արթին պապ՝ «Նույն հարկի տակ»:
  • Լիր արքա՝ «Լիր արքա»:
  • Անհայտ՝ «Դիմակահանդես», 1949:
  • Պրոտասով՝ «Կենդանի դիակ», 1951:.
  • Պաղտասար աղբար՝ «Պաղտասար աղբար», 1954:
  • Մեք-Գրեգոր՝ «Իմ սիրտը լեռներորում է», 1961:
  • Լանդեցկի՝ «Երբ աքաղաղները կանչում են», 1930:
  • Հարտեր՝ «Տեմպ»:
  • Պլատոն Կրեչետ՝ «Պլատոն Կրեչետ»:
  • Մալկո՝ «Հեռավորը»:

Խաղացած դերերը կինոյում

Ձեռքբերումներ

  • 1939թ.՝ ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ:
  • 1956թ.՝ ԽԱՀՄ ժողովրդական արտիստ:

Այլ

  • Լ. Հ. Ներսիսյանի հայրը:
  • 1922թ. հայրենադարձել է:
  • Ներսիսյանի անունով փողոց է կոչվել Երևանում:
  • Թաղված է Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոնում:

Նկարներ

Տեսանյութեր

Հրապարակումներ մամուլում

Մատենագիտություն

Տե՛ս նաև