«Մադաթով Վալերիան Գրիգորի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Hayazg-ից
Տող 19. Տող 19.
  
 
Մահացել է 1829թ. նոյեմբերի 4-ին Բուլղարիայում (Շումլա):
 
Մահացել է 1829թ. նոյեմբերի 4-ին Բուլղարիայում (Շումլա):
 
==Կրթություն==
 
*0000թ. ավարտել է քաղաքի թիվ 00 դպրոցը:
 
  
 
==Ռազմական գործունեություն==
 
==Ռազմական գործունեություն==
Տող 43. Տող 40.
 
*1813թ.՝ Ս. Գեորգիի 3-րդ աստիճանի շքանշան:
 
*1813թ.՝ Ս. Գեորգիի 3-րդ աստիճանի շքանշան:
 
*1813թ.՝ Ս. Վլադիմիրի 3-րդ աստիճանի շքանշան:
 
*1813թ.՝ Ս. Վլադիմիրի 3-րդ աստիճանի շքանշան:
*1813թ.՝ Պուր լե Մերիտ շքանշան (Պրուսիա):
+
*1813թ.՝ «Պուր լե Մերիտ» շքանշան (Պրուսիա):
 
*1819թ.՝ Ս. Աննայի 1-ին աստիճանի շքանշան:
 
*1819թ.՝ Ս. Աննայի 1-ին աստիճանի շքանշան:
 
*1820թ.՝ Ս. Վլադիմիրի 2-րդ աստիճանի շքանշան:
 
*1820թ.՝ Ս. Վլադիմիրի 2-րդ աստիճանի շքանշան:
Տող 72. Տող 69.
 
Պատկեր:Мадатов Валериан5.jpg
 
Պատկեր:Мадатов Валериан5.jpg
 
</gallery>
 
</gallery>
 
=Տեսանյութեր=
 
*[http://www.example.org Տեսանյութի նկարագրության տեքստ:]
 
 
=Հրապարակումներ մամուլում=
 
*[http://www.armin.am Մամուլի նյութի նկարագրության տեքստ:]
 
 
=Մատենագիտություն=
 
*[http://www.example.org Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Գրքի վերնագիր, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2005:]
 
*[http://www.example.org Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Հոդվածի  վերնագիր, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 2005, թիվ  2, էջ 41-45:]
 
  
 
=Տե՛ս նաև=
 
=Տե՛ս նաև=
Տող 88. Տող 75.
 
*Թերզիբաշյան Վ., Գեներալ-մայոր Վ. Մադաթով, Ե., 1942:  
 
*Թերզիբաշյան Վ., Գեներալ-մայոր Վ. Մադաթով, Ե., 1942:  
 
*Երիցյան Ա., Ամենայն Հայոց կաթողիկոսությունը և Կովկասի հայք XIX դարում, մաս 1, Թ., 1894:
 
*Երիցյան Ա., Ամենայն Հայոց կաթողիկոսությունը և Կովկասի հայք XIX դարում, մաս 1, Թ., 1894:
 +
*Юрий Асадов. Армянский генеральский корпус царской Рос¬сии. Историко-биографические очерки (1724-1921). Москва: Издательство «Перо», 2016. С. 104-106.
 +
*Армяне-народ созидатель чужих цивилизаций: 1000 известных армян в мировой истории/С.Ширинян.-Ер., 2014, стр.107.
 +
*Տիգրան Հայազն, Գարեգին Ղազարյան: 1000 հայազգի գեներալներ,ծովակալներ, Ե., 2009 թ.,էջ 273:
 +
*Меружанян А. Маршалы, генералы и адмиралы армянского происхождения в Санкт-Петербурге. - Санкт-Петербург: третье издание, издательство "Роза ветров", 2014, с.174.
 +
*Меружанян А. Маршалы, генералы и адмиралы армянского происхождения в Санкт-Петербурге. - Санкт-Петербург: "Роза ветров", 2013, с 156-160.
 +
*Аветисян Г.А., Генералы - армяне в Российской империи. Ер., 2007.
 +
*Асадов Ю.А., 1000 офицерских имён в армянской истории. Пятигорск, 2004.
 +
*Волков С.В., Генералитет Российской империи: энциклопедический словарь генералов и адмиралов от Перта I до Николая II. Т.1, с.67-68. М.,2009.
 +
*Большая русская биографическая энциклопедия.
 +
*Вирабян А., Знаменитые арцахцы. Ер., 1992.
 +
*Военный орден Святого Великомученика и Победоносца Георгия. Отв. ред. Шабанов В.М. М., 2004.
 +
*Глинка В.М., Помарнацкий А.В. Военная галерея Зимнего Дворца. Л. 1981. С. 138-141.
 +
*Глинка С.Н., Описание переселения армян аддербиджанских в пределы России, с кратким предварительным изложением исторических времён Армении. Репринтное воспроизведение издания 1831 года. Ростов н/Д, 2003.
 +
*Дубровин Н. Ф., В.Г. Мадатов // Русский Мир. 1872. № 297.
 +
*Ермолов А.П., Записки. Ч. 2. М., 1869.
 +
*Мадатова С. А., Хомяков А. С., Бакунин И. М. Жизнь генерал-лейтенанта князя Мадатова / Под ред. М. А. Коцебу. СПб., 1837; 2-е изд. 1863; 3-е изд. 1874.
 +
*Мадатова С.А., Князь В.Г. Мадатов // Русская Старина. 1873. № 1.
 +
*Мадатова С.А., Воспоминания о Князе Мадатове // Русская старина. 1884, т. 44.
 +
*Нейман М., Армяне // Армяне: Сборник. Ер., 1991.
 +
*Ноев Ковчег. Информационно-аналитическая газета армянской диаспоры стран СНГ. № 8 (54) Сентябрь 2002 года
 +
Отечественная война 1812 года. Энциклопедия. М., 2004.
 +
*Словарь русских генералов, участников боевых действий против армии Наполеона Бонапарта в 1812-1815 гг. Российский архив. Т. VII. М., 1996.
 
*[http://www.example.org Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Գրքի վերնագիր, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2005:]
 
*[http://www.example.org Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Գրքի վերնագիր, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2005:]
 
*[http://www.example.org Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Հոդվածի  վերնագիր, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 2005, թիվ  2, էջ 41-45:]
 
*[http://www.example.org Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Հոդվածի  վերնագիր, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 2005, թիվ  2, էջ 41-45:]
  
 
[[Category:Ռուսահայ ռազմական գործիչներ]] [[Category:Ռուսահայ գործիչներ]]
 
[[Category:Ռուսահայ ռազմական գործիչներ]] [[Category:Ռուսահայ գործիչներ]]

10:54, 6 Փետրվարի 2017-ի տարբերակ

Մադաթով Վալերիան Գրիգորի
Мадатов Валериан Григорьевич
Այլ անուններ: Ռոստոմ Մադաթյան Գրիգորի, Մեհրաբենց Ռոստոմ Գեորգիի
Անգլերեն: Madatov Valerian
Հայերեն: Մադաթով Վալերիան Գրիգորի
Ծննդյան տարեթիվը: 1782
Ծննդավայրը: Ավետարանոց, ԼՂՀ
Մահվան տարեթիվը: 04.11.1829
Մահվան վայրը: Շումլա, Բուլղարիա
Համառոտ տվյալներ:
Ռուսական բանակի գեներալ-լեյտենանտ:


Կենսագրություն

Ծնվել է 1782թ. ներկայիս ԼՂՀ Ասկերանի շրջանի Ավետարանոց (այժմ՝ Չանախչի) գյուղում:

Մահացել է 1829թ. նոյեմբերի 4-ին Բուլղարիայում (Շումլա):

Ռազմական գործունեություն

  • 1799թ. Պետերբուրգում ընդունվել է Պրեոբրաժենսկի գունդ, որպես պրապորշչիկ, ապա տեղափոխվել Պավլովյան գրենադերյան, Մենգրելյան հետևակային գնդերը։
  • Մասնակցել է 1806-1812թթ. ռուս-թուրքական պատերազմին, աչքի ընկել Բատինի ճակատամարտում (1810):
  • 1812թ. ֆրանս-ռուսական պատերազմի ժամանակ եղել է հեծյալ ջոկատների հրամանատար:
  • Լայպցիգի («ժողովուրդների») ճակատամարտում (1813թ. հոկտեմբերի 16-19), որտեղ ծանր վիրավորվել է, ստացել է գեներալ-մայորի կոչում:
  • 1816թ. նշանակվել է Ղարաբաղում տեղակայված ռուսական զորքերի հրամանատար, իսկ 1917թ.-ից՝ Ղարաբաղի, Շիրվանի և Շաքիի խանությունների օկրուգային պետ:
  • Մասնակցել է Դաղստանի լեռնականների դեմ մղված կռիվներին և 1826-1828թթ. ռուս-պարսկական պատերազմին:
  • Մադաթովի գլխավորած ջոկատը (2 հազար զինվոր) 1826թ. սեպտեմբերի 3-ին Շամխորի մոտ փայլուն հաղթանակ է տարել պարսկական 10 հազարանոց բանակի նկատմամբ և մասնակցել (սեպտեմբերի 13) Ելիզավետպոլի (այժմ՝ Գյանջա) ճակատամարտին: Նրա զորքերը 1826թ. աշնանը Ղարաբաղը լիովին մաքրել են պարսկական նվաճողներից:
  • 1828-1829թթ. ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ կռվել է Դանուբյան ճակատում, փայլուն հաղթանակ է տարել բուլղարական Շուլմա բերդի մոտ, գրավել է հսկաչեյ և Գիրսով ամրոցները:

Ձեռքբերումներ

  • 1808թ.` Ոսկե թուր «Խիզախության համար» գրությամբ:
  • 1808թ.՝ Ս. Աննայի 3-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1808թ.՝ Ս. Վլադիմիրի 4-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1810թ.՝ Ս. Աննայի 2-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1811թ.՝ Ս. Գեորգիի 4-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1812թ.՝ Ս. Աննայի 2-րդ աստիճանի շքանշան՝ ադամանդներով:
  • 1813թ.՝ ադամանդե Ոսկե թուր «Խիզախության համար» գրությամբ:
  • 1813թ.՝ Ս. Գեորգիի 3-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1813թ.՝ Ս. Վլադիմիրի 3-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1813թ.՝ «Պուր լե Մերիտ» շքանշան (Պրուսիա):
  • 1819թ.՝ Ս. Աննայի 1-ին աստիճանի շքանշան:
  • 1820թ.՝ Ս. Վլադիմիրի 2-րդ աստիճանի շքանշան:
  • 1826թ.՝ Ոսկե թուր «Խիզախության համար»:
  • 1829թ.՝ Ս.Ալեքսանդր Նեվսկու շքանշան:
  • Ստացել է գնդապետի կոչում։
  • 1813թ. նրան շնորհվել է գեներալ-մայորի կոչում։
  • 1826թ.՝ ռուսական բանակի գեներալ-լեյտենանտ:

Այլ

  • Հետագայում աճյունն ամփոփվել է Ս. Պետերբուրգի Ալեքսանդր Նևսկի վանքի բակում:

Նկարներ

Տե՛ս նաև

  • Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով), ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ, Երևան, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.2, Ճաղարյան-Ֆրիկ, 2007:
  • Կեանք գեներալ-լեյտենանտ կնեազ Մատաթովին, 2 հրտ., Շուշի, 1870:
  • Թերզիբաշյան Վ., Գեներալ-մայոր Վ. Մադաթով, Ե., 1942:
  • Երիցյան Ա., Ամենայն Հայոց կաթողիկոսությունը և Կովկասի հայք XIX դարում, մաս 1, Թ., 1894:
  • Юрий Асадов. Армянский генеральский корпус царской Рос¬сии. Историко-биографические очерки (1724-1921). Москва: Издательство «Перо», 2016. С. 104-106.
  • Армяне-народ созидатель чужих цивилизаций: 1000 известных армян в мировой истории/С.Ширинян.-Ер., 2014, стр.107.
  • Տիգրան Հայազն, Գարեգին Ղազարյան: 1000 հայազգի գեներալներ,ծովակալներ, Ե., 2009 թ.,էջ 273:
  • Меружанян А. Маршалы, генералы и адмиралы армянского происхождения в Санкт-Петербурге. - Санкт-Петербург: третье издание, издательство "Роза ветров", 2014, с.174.
  • Меружанян А. Маршалы, генералы и адмиралы армянского происхождения в Санкт-Петербурге. - Санкт-Петербург: "Роза ветров", 2013, с 156-160.
  • Аветисян Г.А., Генералы - армяне в Российской империи. Ер., 2007.
  • Асадов Ю.А., 1000 офицерских имён в армянской истории. Пятигорск, 2004.
  • Волков С.В., Генералитет Российской империи: энциклопедический словарь генералов и адмиралов от Перта I до Николая II. Т.1, с.67-68. М.,2009.
  • Большая русская биографическая энциклопедия.
  • Вирабян А., Знаменитые арцахцы. Ер., 1992.
  • Военный орден Святого Великомученика и Победоносца Георгия. Отв. ред. Шабанов В.М. М., 2004.
  • Глинка В.М., Помарнацкий А.В. Военная галерея Зимнего Дворца. Л. 1981. С. 138-141.
  • Глинка С.Н., Описание переселения армян аддербиджанских в пределы России, с кратким предварительным изложением исторических времён Армении. Репринтное воспроизведение издания 1831 года. Ростов н/Д, 2003.
  • Дубровин Н. Ф., В.Г. Мадатов // Русский Мир. 1872. № 297.
  • Ермолов А.П., Записки. Ч. 2. М., 1869.
  • Мадатова С. А., Хомяков А. С., Бакунин И. М. Жизнь генерал-лейтенанта князя Мадатова / Под ред. М. А. Коцебу. СПб., 1837; 2-е изд. 1863; 3-е изд. 1874.
  • Мадатова С.А., Князь В.Г. Мадатов // Русская Старина. 1873. № 1.
  • Мадатова С.А., Воспоминания о Князе Мадатове // Русская старина. 1884, т. 44.
  • Нейман М., Армяне // Армяне: Сборник. Ер., 1991.
  • Ноев Ковчег. Информационно-аналитическая газета армянской диаспоры стран СНГ. № 8 (54) Сентябрь 2002 года

Отечественная война 1812 года. Энциклопедия. М., 2004.