«Իսրայելյան Արեգ Ռաֆայելի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Hayazg-ից
| Տող 28. | Տող 28. | ||
*1972-1985թթ.` նախագծի գլխավոր ճարտարապետ: | *1972-1985թթ.` նախագծի գլխավոր ճարտարապետ: | ||
*1997թ.` ՀՀ Պաշտպանության նախարարության Զիննախագիծ նախագծային բյուրո: | *1997թ.` ՀՀ Պաշտպանության նախարարության Զիննախագիծ նախագծային բյուրո: | ||
| + | |||
| + | ===Նախագծեր=== | ||
| + | *Կոնդ թաղամասի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցու գմբեթ, 1975: | ||
| + | *Երևանի մետրոպոլիտենի «Սասունցի Դավիթ» կայարան, 1981: | ||
| + | *«Հաղթանակ» զբոսայգու մուտք, 1983: | ||
| + | *Էջմիածնի Մայր Տաճարի բակում՝ Խրիմյան Հայրիկին նվիրված աղբյուր-հուշարձանը (1982) | ||
| + | *«Քարադարան» թանգարան, Սիսիան, 1984-1986: | ||
| + | *«Քառասուն աղբյուր» աղբյուր-շատրվան, Սիսիան, 1985: | ||
| + | *«Զանգեզուրի մուտքը» դարպաս, 1987: | ||
| + | Ավարտել է հոր անավարտ կառույցները՝ Հաճնի (1974), Մուսա լեռան (1976), Ապարանի «Վերածնունդ» (1979) հուշակոթողները, Սարդարապատի հերոսամարտի հուշահամալիրի՝ «Վարդավառ» («Հացատուն») սեղանատունը (1975)[1]։ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
==Ձեռքբերումներ== | ==Ձեռքբերումներ== | ||
08:00, 14 Սեպտեմբերի 2014-ի տարբերակ
| Իսրաելյան Արեգ Ռաֆայելի | |
| Фамилия Имя Отчество | |
| |
| Անգլերեն: | Surname Name |
| Հայերեն: | Իսրաելյան Արեգ Ռաֆայելի |
| Ծննդյան տարեթիվը: | 01.07.1939 |
| Ծննդավայրը: | Թբիլիսի, Վրաստան |
| Մահվան տարեթիվը: | 23.11.2001 |
| Մահվան վայրը: | Երևան, Հայաստանի հանրապետություն |
| Համառոտ տվյալներ: Ճարտարապետ։: | |
Բովանդակություն
Կենսագրություն
Ծնվել է 1939թ. հուլիսի 1-ին Վրաստանի Թբիլիսի քաղաքում:
Մահացել է 2001թ. նոյեմբերի 23-ին Հայաստանի հանրապետության Երևան քաղաքում:
Կրթություն
- 1962թ. ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը:
Աշխատանքային գործունեություն
- 1962-1990թթ.` Երևաննախագիծ ինստիտուտ` գլխավոր մասնագետ:
- 1965-1969թթ.` ավագ ճարտարապետ:
- 1969-1972թթ.` ճարտարապետական խմբի ղեկավար:
- 1972-1985թթ.` նախագծի գլխավոր ճարտարապետ:
- 1997թ.` ՀՀ Պաշտպանության նախարարության Զիննախագիծ նախագծային բյուրո:
Նախագծեր
- Կոնդ թաղամասի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցու գմբեթ, 1975:
- Երևանի մետրոպոլիտենի «Սասունցի Դավիթ» կայարան, 1981:
- «Հաղթանակ» զբոսայգու մուտք, 1983:
- Էջմիածնի Մայր Տաճարի բակում՝ Խրիմյան Հայրիկին նվիրված աղբյուր-հուշարձանը (1982)
- «Քարադարան» թանգարան, Սիսիան, 1984-1986:
- «Քառասուն աղբյուր» աղբյուր-շատրվան, Սիսիան, 1985:
- «Զանգեզուրի մուտքը» դարպաս, 1987:
Ավարտել է հոր անավարտ կառույցները՝ Հաճնի (1974), Մուսա լեռան (1976), Ապարանի «Վերածնունդ» (1979) հուշակոթողները, Սարդարապատի հերոսամարտի հուշահամալիրի՝ «Վարդավառ» («Հացատուն») սեղանատունը (1975)[1]։
Ձեռքբերումներ
- 2008թ.՝ պատմական գիտությունների թեկնածու:
- 2009թ.՝ Ակադեմիայի իսկական անդամ:
- 2012թ.՝ շքանշան «Վիլյամ Սարոյան»:
Այլ
- ԽՍՀՄ ժողովրդական ճարտարապետ Ռաֆայել Իսրայելյանի որդին է, Վահագն Իսրայելյանի եղբայրը:
- 1985թ. տեղափոխվել է Սիսիան և այնտեղ ստեղծագործել մինչև 1988թ:
- Մեծ ավանդ ունի Հայաստանի բանակաշինության գործում:
- Իր ողջ ստեղծագործական կյանքի ընթացքում շարունակել և ավարտին է հասցրել հոր` Ռաֆայել Իսրայելյանի անավարտ գործերը:
Նկարներ
նկարի նկարագրության տեքստ
Տեսանյութեր
Հրապարակումներ մամուլում
Մատենագիտություն
- Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Գրքի վերնագիր, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2005:
- Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Հոդվածի վերնագիր, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 2005, թիվ 2, էջ 41-45:
Տե՛ս նաև
- Ով ով է.հայեր (կենսագրական հանրագիտարան:Երկու հատորով),ՀՀ խմբ. հանձնաժողով՝ Հ. Մ. Այվազյան (գլխ. խմբագիր) և ուրիշներ,Երևան,Հայկական հանրագիտարան հրատ., Հ.1, Աբալյան-Ղուշչյան, 2005:
- Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Գրքի վերնագիր, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2005:
- Հեղինակի Ազգանուն Ա. Հ.,Հոդվածի վերնագիր, Պատմաբանասիրական հանդես, Երևան, 2005, թիվ 2, էջ 41-45:
